Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zaterdag 25 januari 2014

oneconomisch geluk

Wat helpt er beter tegen puree in het hoofd, dan een nuchter handafwasje?
Door het keukenraam naar buiten kijken , en weten dat je daar zo dadelijk gaat fietsen in het zonnetje.

Zon door de huiskamerramen. Kan het niet gewoon voorjaar gaan worden?
Ik vind dit heerlijk!
Nog een stevige lunch, en ik kan gaan fietsen ( klinkt erger dan het is, het is maar 14 kilometer).
De tijdschriften die ik laatst in de kringloop vond ( 15 cent per stuk) zijn nu een leuk cadeautje voor de collega-vriendin.
Bij terugkomst  is de puree geheel verdwenen.
We hadden een heel fijn gesprek, over de workshop die ik volgde, over de vriendin die zij ( veel te jong) verloor aan die ... ziekte vorige week , over zuinig leven ( waar zij een echte ster in is), en over wat je echt gelukkig maakt.
Pure rijkdom , zo'n dame !
 Daar is ie! De brief!
Natuurlijk maar een klein stukje, dochter schreef 'm niet voor de wereld , alleen voor ons. Geadresseerd aan: Papa, Mama en broers.
Toch wil ik een klein stukje laten zien, van wat voor mij , puur geluk is.
Dit is de inleiding, dan gaat het over de toestemming en het vertrouwen van ons om haar deze kans te geven.

 Maar ook over wat er tegenviel ( denk ook aan de muizen).
De nieuwe mensen die ze leerde kennen, waar weleens een vriendin voor het leven bij zou kunnen zitten.
En de kaartjes , mini -pakketjes en brieven die ik stuurde. Waarmee ze wachtte met open maken tot haar huisgenootje thuis was, om er samen van te genieten.
De dingen die ze leerde en waar ze van genoten heeft. En ook dat ze zin heeft om het komende half jaar weer even thuis te wonen.
Een cadeautje! Dat is deze brief. Het is dat het twee kantjes zijn, anders zou hij ingelijst in onze slaapkamer komen hangen!
 Tja en dan was daar nog de puree. De tomatenpuree wel te verstaan. En een aangevraagd boek van de bieb. Lichter leven, dat is iets wat ik me graag eigen wil maken. Omdat ik ( hoe genietend ook) wel heel erg bij de dingen in mijn leven stil blijf staan. Vooral rondom de kinderen. Het boek is nog ongelezen ( door mij), eerst nog wat andere dingen aan pakken.
En jullie uit de droom ( puree) helpen.
Na De Brief , wilde ik nog een keer iets sturen aan dochter en huisgenootje.
Maar na die brief en haar lovende woorden over wat ik eerder stuurde moest het wel iets heel leuks zijn.
De lat lag nu hoog!
Het moest natuurlijk wel leuk zijn, passend bij het studentenleven van de beide dames, liefst zelfgemaakt en het zou leuk zijn als het te maken had met het ( superzuinige) eten koken , wat ze in het afgelopen half jaar leerde.
Omdat dochterlief het echt zelf wilde doen, zonder ruime toelage van haar ouders. Petje af, mijn meisje!
Het internet bood uitkomst.
Neem een tomaten-puree-blikje, haak een koordje van lossen, tot de juiste omvang, sluiten en start met vasten haken. Neem alleen het achterste lusje op. En kijk! Als de tomatenpuree  straks op is ( en het blikje afgewassen) heb je zomaar een paar ( zeer zuinige) theelichthouders.
Waarbij ik direct beken : ik gaf mijn dochter led-theelichtjes, omdat ik als de dood was, dat ze brand zouden krijgen!

Als je dan heb zitten haken, en de houdertjes ( zonder blikjes natuurlijk), uitstekend geschikt zijn om per post te versturen, moet er ook een briefje bij.

 En nog een voor het huisgenootje.

 Natuurlijk had ik mijn tijd veel economischer kunnen gebruiken, als met mijn geknutsel.
Dan was het achteraf ook niet zo'n zwijnenstal in huis geweest( doordat ik natuurlijk ook per-se zelfgemaakte enveloppen wilde en sterretjes-confetti in de brieven).
En toch...
Door dit ( en alle eerdere stuurstels) en alle andere keren dat we andere dingen deden dan sommige ( keurige) ouders doen, hebben wij zo'n fijne band.
Dat manlief nu onderweg is naar onze dochter, met een fietsenrek in de achterbak, en broodjes voor onderweg.
Dat hij eerst naar Amsterdam gaat, ze samen in zullen gaan pakken, dan ( na hopelijk nog een bakje koffie) samen richting Rotterdam gaan, om de ( eventuele) volgende school van dochterlief te gaan bekijken. En zo weer een dag van zijn twee dagen weekend weg geeft, is ook zo'n cadeautje.
Dat is de reden waardoor we zo'n brief mochten ontvangen.
Kanjers zijn het!
Zowel dochterlief als mijn ( fantastische ) man.
Ja en dan kan het wel eens gebeuren dat je van pure blijdschap, rondloopt met puree in je hoofd!

Op dit ogenblik is er geen puree meer. Nu ga ik als een witte tornado door het huis.
Om als ze samen thuis komen een fijn welkom klaar te hebben.
Een schoon en opgeruimd huis, een lekkere maaltijd en eventueel een taart.
Maar vooral alle tijd, om te luisteren naar de verhalen en vooral ( nog even) te genieten van die heerlijke dame in huis.

Fijn weekend!
Geniet van de mensen om je heen!
 groetjes, Franca.









13 opmerkingen:

  1. Wat heb je toch een ontzettend gezellig blogje Franca!
    Groetjes, Corieke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Volgens mij heb jet boek al bijna miet meer nodig. Wordt het van zelf lichter;). En wat een leuk idee met die blikjes..ben bang dat ik dat stiekem ga pikken...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. So ein schönes Geschenk, erst so schönes Wetter zum Fahrradfahren und dann der liebe Brief der Tochter !
    Genieße es ! Soooo schön !
    Liebe Grüße,
    Birgit

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geweldig zulke mooie ideeën als jij hebt. Leuk en opbouwend stukje weer. Geniet van je dochter, weer lekker thuis.
    Groetjes Monique.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Fantastisch zo'n uitzicht uit je keukenraam! Ik zit hier te genieten van het uitzicht op de sneeuw in mijn voortuin, hoop dat het éven blijft liggen... :-)
    Prachtig blogje over je dochter! En wat gezellig wat je hebt opgestuurd! Herkenbaar, dat 'slagveld' als het klaar is. :-)
    En idd, zo'n vriendin is onbetaalbaar.
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je bent een prachtig voorbeeld voor mij en vast voor vele anderen. Dank je wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hallo,
    wat een mooi uitzicht heb je toch. Daar zou ik al rustig van worden.
    Mooi verhaal en leuke cadeau voor je dochter en huisgenoot.
    Fijne tijd samen gewenst.
    Groetjes, Henny

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik APP onze oudste dochter vaak over onze jongste, ik kan daar dan niet over praten met me man, ze kwam deze week hier mam sorry dat ik bot over kom maar ik kan daar niets mee, hoef niet als ik me woord maar kwijt kan .

    Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Corieke: Dank je wel.
    Inenomdekas: Dank je wel.
    Chach: het boekje bleek sowieso te zweverig voor mij, en het patroontje: doen!
    Leuk en simpel en snel te maken.
    Birgit: Dank je wel, ik besef mijn geluk!
    Monique: Dank je wel.
    Marijke: Sneeuw? En ik maar hopen dat het gewoon zachtjes voorjaar ging worden!
    Astrid: Dat is absoluut te veel eer!
    Ik tob hier vaak wat aan hoor!
    Doe gewoon mijn best ( zoals alle moeders doen).
    Rubato: de luxe van dit uitzicht besef ik me de laatste tijd extra, nu het bedreigt gaat worden.
    Julia: Hoe begrijpelijk ook( we moeten allemaal ons verhaal wel eens kwijt), is er niet een lieve vriendin waar je dit mee bespreken kunt?
    Dochters moeten niet de moeilijke verhalen van hun ouders aan horen, die moeten hun eigen plekje in de wereld gaan zoeken, liefst met zo weinig mogelijk moeilijke bagage.
    Ik kan me rijk noemen met lieve vriendinnen die ( soms gewoon via mail) mij door moeilijke periodes heen sleuren.
    Dochterlief hou ik daar zoveel mogelijk buiten.
    Zeker als het over een jonger broertje of zusje gaat,kan het erg moeilijk zijn voor een dochter, om die verhalen aan te horen.
    Ze sluit zich dan ook bewust ( en begrijpelijk) af.
    Zie dit alsjeblief niet als kritiek! Ik ben alleen zelf die dochter geweest, die de moeilijkheden van mijn moeder op haar schouders nam, daardoor is mijn reactie waarschijnlijk zo direct.
    Hoop dat ik je niet beledig.
    lieve groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. wat een fantastisch vrij uitzicht hebben jullie!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Gewelldige post weer! Geniet altijd weer en knap er van op.Leuk idee van de blikjes.
    Voorjaar?!!? Was hewt maar zover hier. Bitter koud,maar dan lees ik jou post,met pipowagen en dan wan ik me in voorjaar.
    Groet, WIlma

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Jouw uitzicht lijkt wel een beetje op het mijne!

    BeantwoordenVerwijderen