Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 17 december 2013

Een Kerstverhaal

Geen idee van wie deze tekening orgineel is.
Ik knipte die uit een Margriet of Libelle rond het jaar dat wij gingen trouwen ( 1989). Het hoorde bij het verhaal wat Toon Kortooms schreef over zijn eigen dochter Ingrid.
Het verhaal ( en het mooie plaatje) sprak me zo aan, dat ik het uitknipte ( ik geef toe, niet al te recht) en in een wissellijstje hing. Het kreeg een bescheiden plaatsje in de gang, direct bij de voordeur.
En daar hangt het nu ( bijna 25 jaar later) nog steeds.
Af en toe komt ik het ( in diverse uitvoeringen, wat betreft de moeders naam) nog tegen. En dan vooral in Kerstboeken ( alweer een kleine stiekeme afwijking van mij). Hier in het rechter ( opengeslagen) boek.
Elke keer als ik het lees krijg ik weer kippenvel. En besef ik ook heel degelijk, hoezeer ik bof.
Drie prachtige kinderen mochten we krijgen.
Mijn man had ( en heeft) alle tijd voor onze kinderen en mij.

In het linker boek een Kerstverhaal van Maria Oomkens , een favoriete schrijster van mij ( en van Geertrude), omdat ze zulke prachtige sfeerbeelden kan weer geven. Wat heerlijk die Kerstverhalen.
Weet je wat ik nou het liefste zou doen: gewoon hier in dit veilige knusse huis bivakkeren, tot het dan weer lente word. Wat koken, bakken ,poetsen, wat breien en en wat oude Kerstverhalen lezen. Maar ja, zo werkt dat niet. 
 Wat ik nou wil zeggen over Kerstverhalen?
Nou wij maken natuurlijk elk jaar ons eigen Kerstverhaal.

Hier staat het er nu zo voor:
Mijn man is weer naar zijn werk ( ik mis hem heel erg na zo'n fijne vrije week samen). Hij trakteerde zelfgebakken cake ( hij is een super cake bakker) en we kregen lekker wat er over was. Zie foto.
Dochterlief is op haar kamer ( in het verre , verre Amsterdam ( en wat kun je z'on super lieve dame toch  missen).
Oudste heeft heel binnenkort een heel belangrijk examen ( en we lopen op onze tenen om hem heen).
Jongste ligt sinds gisteren ziek in bed ( vast gewoon een griepje, moeder maak je niet zo druk).

En ik?
Ik heb vanavond een Kerstviering.
Gewoon met collega's van mijn werk.
Drie dames komen me ophalen ( ze zijn allemaal heel aardig, dat had ik nog niet verteld).
Maar ze zijn ook allemaal heel netjes!
Haren , van net naar de kapper geweest.
Een nieuw pakje voor de Kerst.
Netjes in make-up en keurige schoenen, naar de nieuwste schoenenmode.

Tja, ik ben al een jaar niet naar de kapper geweest ( geen tijd, geen zin, en kost zo veel en nog wat extra smoesjes).
Het laatste wat ik nieuw heb gekocht was voor het feest van opa en oma ( anderhalf jaar geleden in het voorjaar).
De laatste keer dat ik nieuwe schoenen kocht kan ik me niet eens herinneren. Dat is geen probleem in het dagelijkse leven.
En nou?

Moet ik nu per direct naar de kapper?
Knippen verven, en een kapitaal uitgeven, en daarna naar de kledingwinkel en een paar schoenen er nog bij.
Daar heb ik nou echt helemaal geen zin in.
Dus ga ik nu in het badkamerkastje even zoeken, of daar nog wat haarverf ligt, knip ik even langs mijn pony en steek mijn haren flink omhoog.
Dan zoek ik door mijn vintage kleding, om te zien wat me nog past.

Of dat een beetje eng is?
Ja zeker is het eng.
Maar het is wel wat ik wil zeggen.
Doe allemaal even normaal.
Ga naar de kapper als je dat leuk vind, koop iets nieuws als je daar blij van word. Kook iets extra lekkers als iedereen daar van geniet.
Ga naar de kerk als dat je ding is, als je daar troost en kracht mag vinden.

Maar vooral : laat je niet gek maken door de commercie.
Doe lekker je eigen ding.
Geniet van je gezin en de mensen om je heen, en laat de mensen lekker  kletsen.


Vandaag de Kerstviering en dan weer aan het werk.
Het werk waar ik ook zo van geniet.
Om mensen in de eerste heel speciale week met hun kindje, een stukje op weg te helpen. Thuis zal alles zijn weg ook vinden, mijn man en ik hopen onze kinderen een stukje de goede kant op te kunnen sturen.

En mijn Kerstverhaal?
Ik zal jullie nog wel laten horen, hoe het uiteindelijk is gegaan.
Gaan jullie zelf dan ook vertellen, van je eigen echte Kerstverhaal?


groetjes, en geniet van deze mooie tijd!

                        Franca.
 


10 opmerkingen:

  1. Je beschrijft echt mijn gevoel...
    Ik had vorige week ook een feestje
    hier thuis van de les tuinieren.
    Het zijn allemaal heel leuke mensen maar ik heb het ook moeilijk met al dat'moeten' of lijkt dat alleen maar zo dat 'moeten'? De gesprekken waar ik niet echt aan mee doe over verre
    exotische reizen, over kappers en
    allerlei (dure)schoonheidsproduktjes enz...De gebruiksvoorwerpen die ik (niet) heb in mijn keuken ( en vooralniet mis ;) maar blijkbaar wel nodig zijn om een geslaagd feest te hebben...(we waren met 13 en elk servies heeft toch meestal 12 borden en hoe spijtig toch dat er één bord tussen stond van mijn dagelijks servies?!) Was het daarom minder gezellig?
    Ik had ook niet het juiste mes om
    uien te snijden?! (terwijl ik wel degelijk een set van 7 verschillende messen heb?!) en zo kan ik nog wel even doorgaan ;)
    Voor mij hoeft al die bling bling
    niet (meer).
    Ik wil jou en al diegene die je liefhebt ook hele fijne feestdagen
    toewensen.
    heel veel liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gek is dat he! je weet dat je, je niet gek moet laten maken door anderen. Je weet dat iedereen mag zijn wie hij wil zijn en toch houden we nog altijd rekening met wat anderen van ons vinden. Ik heb het ook hoor, en ik weet dat het niet goed is. Het wordt minder met de jaren. Nu mijn kinderen ouder worden wijzen ze me vaak terecht. Ik weet het altijd zo mooi te vertellen maar als ik er zelf mee te maken krijg...Ook jij weet het, zoals je al schrijft. Misschien mooi om daar nu mee te straten. Blijf gewoon wie of je bent en zoals ik dat bij jou lees ben je gewoon een hele gezellige meid die geniet van het leven. Dus you go girl"!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Och, Kerstmis met z'n tienen... Zo'n lief verhaal! Bij het zien van de titel vlogen er direct flarden van de tekst door mijn hoofd...
    Natuurlijk moet je je niet gek laten maken. Je ziet er toch altijd prima uit? Ik ben zelf al jaren niet naar de kapper geweest. Oudste dochter knipt me zo eens in het jaar en ik verf het zelf. Ik hoop dat ik daar voor de Kerst nog zin in heb, maar anders doen we het maar met uitgroei. Ik word nu eenmaal ouder.
    Volgens mijn draait Kerst niet om uiterlijkheden. Het draait om bij elkaar zijn, gezelligheid, lief voor elkaar zijn. Heel gewoon eigenlijk.
    Ik ben benieuwd naar de rest van jouw kerstverhaal...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kerst 2001. We zijn bij mijn ouders waar mijn vader in het vriendenboekje van jongste zoon schrijft. Bij de vraag "wat wil je later worden" schrijft hij: "heel oud".
    Het is 3 dagen later. Mijn zus en ik wassen mijn vader die stil op de keukentafel ligt. We trekken hem zijn nieuwste pak aan en onze mannen leggen hem in een eikenhouten kist. De kerstboomlichtjes zijn uit... Alleen het huilen van mijn moeder doorbreekt de stilte. De dagen die daarop volgen komen er kaarten... Condoleancekaarten en kaarten met Prettige Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar. Als tijdens de jaarwisseling het vuurwerk de lucht in gaat zitten mijn moeder en ik samen naast de kist. Toch wensen we elkaar het allerbeste voor het nieuwe jaar.
    2 Dagen later begeleiden we mijn vader voor de laatste keer. De kinderen hebben een "opa van sneeuw" gemaakt, voor oma. Als we terugkomen van het crematorium is het prachtig weer en de sneeuwpop smelt een beetje. Jongste zegt: "het is net als met de echte opa, we kunnen hem niet bewaren".
    Ieder jaar ben ik blij als het 3 januari is...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vergeetmenietje: Dank je wel.
    Zoals vaker denken we hetzelfde over deze dingen.
    Voor jou en de jouwe: Hele fijne feestdagen!
    Geertrude: Ten eerste: Je boek komt zo snel mogelijk in onze bieb, door mijn aanvraag!
    Ha, mooi weer een bieb-punt er bij!
    Verder: Je hebt me ( ik had dit gelezen voor ik ging) nog net een hart onder de riem gestoken.
    Ik denk dat het ook kwam doordat ik al een paar weken thuis ben, en nu weer " onder de mensen" moest komen.
    We hadden een prima avond, maar zulke enorme feesten ( meer dan 300 personen) zullen nooit mijn ding worden!
    De rest van mijn Kerstverhaal komt net voor of tijdens Kerst.
    Inenomdekas: Meisje, wat moet ik daar nou op gaan zeggen?
    Dat ik hoop dat je de ( voor jou niet echt feest) dagen, door mag brengen met mensen waar je van houd.
    En dat het ondanks deze herinnering ,toch goede dagen zullen worden.
    Lieve groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Franca,

    Hoe belangrijk is het om dicht bij je eigen gevoel te blijven. Een mens is er niet minder om wanneer het geen, door de maatschappij opgelegde feestkleding- aanheeft. Blijf vooral je zelf, dan ben je het mooist.
    Overigens keur ik mensen die zich wel in het nieuw willen steken ook niet af. Moeten ze helemaal zelf weten. Maar laat het je niet opleggen, dat is nergens voor nodig.

    Ik wens je vooral veel plezier met je lieve collega's.

    Annemieke

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooie blog. En ik heb er nog wat aan ook. Toch maar eens op kerstverhalenjacht in de bibliotheek. Er staat een speciale tafel voor.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik kan dat niet, een filmpje op mijn blog zetten.
    Maar kijken jullie alsjeblief allemaal even hier:
    http://jutters.blogspot.nl/


    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hallo, kan nou pas reageren op je oproep. Hier hetzelfde als in het gezin van de mevrouw van inenomdekas. Zowel vader als schoonvader stierven beiden kort voor de kerst dus begrijp ik goed haar gevoelens in deze tijd. Vond toen ook de tegenstelling tussen ons verdriet en de vreugde om de kersttijd buiten onze familiekring groot. Vooral de eerste jaren was ik er in deze periode veel mee bezig. Beiden verheugden zich altijd erg op het kerstfeest en hebben beiden een mooie hoge leeftijd mogen bereiken met slechts de laatste jaren ongemakken dus veel om dankbaar op terug te kunnen kijken. Nou geniet ik in hun geest van de kersttijd. Ik wens jullie allen een fijn en gezegend kerstfeest.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. hallo,
    Mooi blog heb je geschreven.
    Mijn kerstverhaal:
    24 december 1951 om 23 uur ben ik geboren.
    Ik was het oudste kind van mijn ouders. 13 maanden later kwam mijn zusje.
    Mijn ouders woonden tegen over het huis van de bovenmeester en hij zat in het bestuur van de muziekvereniging.
    Op kerstochtend tussen 6 en 7 uur speelde de muziekvereniging kerstliederen in het dorp en zo ook voor het huis van mijn ouders.
    Dus mijn moeder lag in bed met haar pasgeboren baby en werd verrast met mooie muziek. (1951)
    Op kerstochtend een uur of negen trok mijn vader zijn trouwpak aan en ging de buurt in om mijn geboorte te vertellen.

    Ieder jaar 24 december 's avonds denk ik wat bijzonder het toch is om op kerstavond/nacht te zijn geboren.

    Goede dagen, Groetjes, Henny

    BeantwoordenVerwijderen