Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zaterdag 5 oktober 2013

omslagdoek, eigen gemaakte brienaalden en vragen lijstje


Patroon gevonden van zo'n fijne omslagdoek.
Opnieuw een breiwerkje starten.
Bijna regel voor regel meerderen.
Als je dan aan zo'n ruim honderd steken zit, en weet dat er nog tweehonderd bijkomen, zie je een probleem ontstaan.
Ouste bedacht een oplossing.
Manlief moest toch verf halen ( de binnenkant van de pipowagen is aan de beurt), en bracht de oplossing meteen mee.
Okee ik hang hier wel erg lui, maar het is dan ook al erg laat. Mijn breiwerk had ik al weg gelegd, maar de mannen wilde even zien of het werkte.
Twee houten breinaalden van 70 centimeter lang ( voor nog geen euro).
Niet gek, zulke handigers in huis.
Al ga ik voorlopig maar op een rechte stoel zitten breien.
Het begin is gemaakt.



Verder kreeg ik van Geertrude het Liebster Award.
Meestal doe ik niet zoveel met Awards, deze keer maak ik een uitzondering.

De vragen die hieraan verbonden zitten:

1. Wat doe je in het dagelijks leven ( behalve bloggen)?

In het dagelijkse leven werk ik als kraamverzorgster.
Ik heb een 50 procent contract, wat in houd dat ik meestal acht dagen werk en daarna acht dagen vrij heb ( al zijn de vrije dagen de laatste tijd een stuk korter wegens drukte op het werk).
Klinkt erg luxe, toch kom ik altijd tijd te kort.
Verder ben ik getrouwd met de liefste man te wereld ( al 24 jaar) en heb drie ( inmiddels volwassen) kinderen die ( gedeeltelijk) nog thuis wonen.

2. Welke plek zou je graag eens willen bezoeken?

Niet lachten!
Ik zou graag eens naar Giethoorn gaan.
Elke zomer hebben we het er over, en toch is er altijd weer iets waardoor het niet door gaat.
In de herfst is het vast ook mooi, maar ik wil juist zo graag op een mooie zomerdag in een bootje rondvaren in Giethoorn.
Ooit moet dat lukken toch?

3. Wie of wat is je grootste inspiratie? 

Dat vind ik een moeilijke!
In zijn algemeenheid : vrouwen die precies doen waar ze gelukkig van worden, zonder zich ( al te) druk te maken over financiën of wat "men" denkt. Die juist daardoor hun dromen volgen en vaak erg succesvol zijn.
Vrouwen die heel puur zijn ( zoals Nienke van circus weick).
Marieke Henselmans, omdat ze via ingestuurde stukjes ( naar de vrekkenkrant) uitgegroeid is naar bespaarexpert en schrijfster.
Geertrude zelf: omdat ze haar hart volgt!

 
 4. Waarom ben je een weblog gestart?

Omdat mijn man het voorstelde.
Ik altijd al heel graag schreef ( lange brieven naar familie en bekenden en stukjes naar de genoeg), omdat ik een grote intresse in besparen had/heb, en omdat ik de stukjes van Geertrude las ( die oude die nu niet meer te vinden zijn), waar ze een prachtig lappendeken maakte en nog veel meer heerlijk handwerkjes.


5. Wat is je grootste trots in je leven?
Daar is maar een echt antwoorde op:
Mijn man en kinderen.

Toch voeg ik daar sinds kort iets aan toe: ik ben trots op hoe het me gelukt is om te wonen zoals ik woon ( vanaf de eerste trouwdag wonen mijn schoonouders bij ons, en hebben we samen een weg moeten vinden om dat in alle redelijkheid en gemoedelijkheid voor elkaar te krijgen) en dat nu al 24 jaar vol hou. Dat ondanks dat we een heel fijn huwelijk hebben. Dat het ( uitschieters als afgelopen Zondag daargelaten) eigelijk best goed gaat.
 
De uitschieter:

Vorige week zondag ging ik werken, manlief zetten de garagedeuren voor me open, en daar was Opa: bezig het gazon in te zaaien waar manlief en beide zonen zo hard gewerkt hadden aan de voorbereiding ( weken lang) en dat als karwei voor de Zondagmiddag hadden afgesproken.
Ik ben weggereden, maar had liever de zak uit zijn handen gerukt!
Vier dagen duurde het voor ik weer wat afgekoeld was, zijn commentaar aan dochterlief hielp daarmee niet echt : ik denk, het heeft lang genoeg geduurd, "ik zal het zelf maar doen, ik kan da veel beter". Gewoon even uit de buurt blijven, zodat ik hem niet hoef te spreken tot ik afgekoeld ben, anders zou ik dingen zeggen waar ik later spijt van zou krijgen.
Voor acht uur 's ochtends ( Zondagochtend, de enige ochtend dat manlief wel eens uitslaapt), stiekem gras inzaaien,als je 83 bent,hoe kom je er bij?

Inmiddels is het gezakt. Ik was het kwaadst omdat manlief voor de zoveelste keer bejegend was als klein kind ( en dan te weten hoe handig en slim hij is). Gelukkig bleef manlief rustiger, hij zei er alleen maar droevig van te worden.
Tot zover de uitschieter.

6. Waarvan geniet jij het meest?

Van rust.
Van samen aan tafel met man en kinderen en dan alle verhalen aan horen.
Van een gezinnetje wat ik achter kan laten en weet dat ze het geweldig gaan doen.
Van zo'n lief vers babietje in mijn armen.
Van buiten zitten in de zon.
Van schone lekker ruikende was aan de waslijn.
Van een nieuw handwerkje starten ( afwerken is vaak een stuk moeilijker).

7. Is er iets wat je al heel lang wil doen maar er nog altijd niet van is gekomen? 

 Klinkt de zolder opruimen heel stom?
Een als die ooit weer wat leger gaat raken, daar een plek voor mezelf maken. Een soort werkruimte anex zitruimte, waar ik kan handwerken, naaien, luisterboeken luisteren en mijn eigen muziek aan zetten ( zonder jongelui te ergeren).
Waar een hele grote boekenwand moet komen ( ja ik ben nu toch aan het dromen) en mijn oude chesterfield met heel veel kussens er in ( die dan niet elke avond door de jongelui uit de bank gegooid worden).
Waar een fijn groot raam of liever nog een klein balkonnetje is, waar witte gordijnen wapperen in de wind.
Een mens mag toch dromen, nietwaar?

8. Waarvoor kunnen ze jou ´s nachts wakker maken? 
Mijn man voor gezellige zaken.
Anders helemaal niemand en niks, mijn nachtrust is me heilig, ik slaap al zo weinig. Ik zie het geregeld drie of vier uur worden, zonder een oog dicht gedaan te hebben.
Daar ben ik overigens hard voor aan het werk, om uit te vinden waar ik beter door ga slapen.

9. Op welk zelfgemaakt item ben je het meest trots? 
Op de keukenschort die ik ooit maakte uit een oud dekbedovertrek uit de kringloopwinkel.
Te zien op mijn blogjes van : 22 februari 2009, 24 februari 2009 en op 25 juli 2013. En vast hier een daar nog stukjes, omdat ik sindsdien bijna altijd dit superfijne schort draag!
Het zit zo fijn, bescherm mijn kleren echt ( ook als ik mijn handen af veeg) en ik vind het stofje nog steeds zo mooi!

10. Wat vind jij echt onwijs irritant? 
Hoe er in de media en ook bij bloggers onderling over kraamverzorgster gesproken word.
Ik merk vaak dat er in eerste instantie een soort weerzin is bij mensen als ik binnen stap.
Inmiddels heb ik me aangeleerd om direct de koe bij de hoorns te pakken.
Ik vertel wat mijn taken zijn, dat ik het graag hoor als ik iets doe wat irritant is ( ook al is het geen foute handeling) , dat ik graag open sta voor een goed gesprek en dat ik er samen met het gezin een fijne week van wil maken.
Gelukkig kan ik eigenlijk altijd fijn afsluiten ( en hoor dat bijna altijd dat het zo mee is gevallen,dat ze zo genoten hebben), wat zou ik graag mijn ( zo mooie) beroep in een beter daglicht zetten!

Schoonouders die nog steeds vinden dat het hun huis is ( het is dit jaar al 30 jaar van manlief) en dat zij de beslissingen over huis en tuin zouden moeten nemen ( en dat vaak ook doen  in de vorm van toestemming voor jagen op ons weiland, een "politiek" bord in de wei of zaaien op Zondagochtend ( manlief heeft inmiddels bijgezaaid in de vorm die wij voor ogen hadden).


11. Wat zijn jouw plannen voor morgen? 
Morgen ben ik vrij, ga de hele dag de deur niet uit ( behalve voor een wandeling) en ga lekker rommelen.
Er is nog een enorme berg was die gevouwen en gestreken moet worden. Verder ben ik alleen thuis, dus kan Gerard van Maasakkers op ( best hard) en kan ik lekker het hele huis poetsen.
Gek genoeg geniet ik daar enorm van!
 
Ja en dan komt het nadeel van awards!
Ik noem gewoon 11 blognamen, die mogen dan zelf bedenken of ze een award willen of niet en natuurlijk ook of ze wel vragen willen beantwoorden.
Ik noem deze omdat ze me op dit ogenblik inspitatie geven:


In willekeurige volgorde:
-Anderson cottage.
-Bloem.
-Onder de knotwilg.
-Seealadybird. 
-Wat maakt Suzette nu.
-Good old household.
-Buitenleven in de binnenstad.
-Ver-greetmenietje.
-Circus weick.
-Jente.
-Mama natuurlijk.

Om direct aan te geven dat er geen enkele verplichting is, en dat ik bij vele anderen met heel veel plezier lees.

Veel leesplezier bij deze fijne inspirerende blogs!
En een hele fijne Zondag!


groetjes, Franca.





6 opmerkingen:

  1. Leuk en inspirerend om wat meer over je te lezen via deze Award! Er staan herkenbare dingen tussen. Mooi dat jullie het al zo lang volhouden met je (schoon)ouders onder één dak te wonen. Het kan niet anders dan dat dat weleens frictie geeft. Maar gauw weer verder gaan en het goede de boventoon laten voeren!
    Dat uitkiezen van die blogs kreeg ik niet voor elkaar, toen ik laatst een Award kreeg. Ik heb het op mijn manier opgelost.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En die breinaalden zijn geweldig, compliment voor je man en je zoon!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuk om jouw antwoorden op de vragen te lezen! En ik ben zeer vereerd met het antwoord op vraag 3...
    De blogstukjes die jij bedoeld ben ik aan het terugzetten, dus binnenkort kun je weer terug bladeren!
    En die breinaalden, wat een slimme oplossing! Ik gebruik meestal rondbreinaalden (met zo'n draadje ertussen) voor dit soort projecten, maar dit kan natuurlijk ook. Fijn zulke handige mannen ;-)
    En je schoonouders... ik kan alleen maar zeggen dat ik bewondering voor je heb. Dat is absoluut geen gemakkelijke situatie.
    Ik had een heel lieve kraamverzorgster en een goedbedoelende stagiere (bij de jongste, bij de tweeling heb ik geen kraamhulp gehad) en ik begrijp al die negatieve verhalen niet echt. Maar ik wou dat jij mijn kraamverzorgster was geweest ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh wat lief dat ik in je lijstje sta! Maar... ik heb vorige week al zo'n award mogen ontvangen en heb dus het vragenlijstje ook al ingevuld. Maar toch heel erg bedankt en leuk jou wat beter te leren kennen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jammer dat er soms weerzin is. Als ik de foto's terugkijk van mijn eerste kraamtijd met daarop onze kraamhulp dan word ik weer blij. Zo n doortastende vrouw. Ze zorgde ervoor dat ik heel relaxed de borstvoeding voor elkaar kreeg. Stuurde de visite met een glimlach op tijd weer naar huid. De was en strijk had ze voor mijn gevoel in 10 minuten klaar. Tranen toen ze weer vertrok. De tweede keer geen kraamhulp ivm 11 dagen in het ziekenhuis. De afd neonatologie was ook heel persoonlijk en betrokken. Maar toen we weer thuis waren toen miste ik zo die fijne kraamtijd met hulp. Dus petje af voor alle kraamhulpen!
    Trude

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dankjewel Franca dat ik in je lijstje
    met blogs sta...Ik ga er morgen
    werk van maken.
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen