Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 6 augustus 2012

zomaar geluk

Onze dochter ( in vakantie tenu).
Wil graag....
even laten zien....
Hoe blij...
ze is met haar nieuwe sjaal/omslagdoek/vest of zelfs deken.
Om daarna gezellig samen koffie te gaan drinken .
Wat een geschenk, zo'n dochter!

Nou lijkt het alsof ik alleen maar brei. Eerst mijn truitje en nu de sjaal, maar de sjaal stond al heel lang op de pennen. En ik wil graag het een en ander eens af gaan werken.

Toch kon ik niet wachten om ook weer met iets nieuws te beginnen.
Nog steeds simpel, dat werkt zo lekker tijdens gesprekken en voor de tv. En niet te vergeten lekker in het zonnetje buiten.
En dus staat er nu een supersimpel babytruitje op de pennen.

Dat ik om 7.15 uur al buiten de ramen stond te lappen, daarna hard doorgewerkt heb is niet zo interessant. De visite die ( onverwacht) daarna op de stoep stond was echt heel gezellig. Intussen bakte dochterlief en vriendinnetje een schaal lekkere brownies.

De avond was voor mij ( behalve het 1,5 uur durende telefoontje van een collega), dus las ik een stukje uit (mijn alweer vierde) Engelse boek en zette het truitje op. Hoe simpel kan geluk zijn?

Het lijkt of er een thema in de boeken zit, terwijl ik ze daar echt niet op geselecteerd heb!
In the Red van Alexis Hall: over te veel uitgegeven hebben en hoe ze nu bespaard.
Sweet temptaition van Lucy Diamond: over afvallen maar vooral over leven. Het stukje waarin ze schrijft hoe ze kort na de dood van haar moeder in de hal op de grond zit te huilen. Ik zat zo thuis op de overloop ooit en kan me het verlaten gevoel nog zo goed voor de geest halen. Herkenning!
Meet me at cupcake Cafe van Jenny Colgan: Niet te zwaar, gevoel voor eigenwaarde leren, zelf iets opzetten en leren wat belangrijk voor je is. Met natuurlijk al die recepten die zo bijzonder beschreven zijn.
En nu: Men ,money and chocolate van Menna van Praag: die ben ik nog aan het lezen.
En gaat over je eigen pad kiezen en hoe je uit de vanzelfsprekende vaste lijntjes komt.

Daaronder ligt mijn superboek: The gentle art of domesticity.
Het ligt dagelijks op een andere pagina open.
Vandaag: A world at our fingertips.
Soms is het leven gewoon zo fijn!

         groetjes, Franca.

7 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 'Meet me at the cupcake cafe' heb ik ook gelezen! Ik vond het boek zelf net een cupcake: precies alle ingrediënten voor een lekker boek/cupcake. Maar als je het op hebt, ben je het meteen weer vergeten.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De omslagdoek staat je dochter geweldig hoor ; ) en heerlijk dat je zo genieten kunt van de dingen die je gegeven zijn. Ik denk dat heel veel mensen op zoek zijn naar het geluk dat vlak voor hun neus zich openbaart. Je moet het maar zien, denk ik dan. Gelukkig heb jij die gave wel. Leuk dat die boeken zo mooi aansluiten bij jou persoon. Geniet er nog even van!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De gezelligheid spat weer van je
    blogje af!
    Die foto's van je dochter zijn echt
    grappig! fijn dat ze zo blij is
    met het omslagdoek...
    Dankzij jou kan ik meer genieten
    van de gewone dingen.
    Dankjewel daarvoor!
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Nicole,
    Ik weet best dat de boekjes nou niet direct " hogere wiskunde" ( zo noemen wij iets ingewikkelds) zijn. Het zijn gewoon een soort liefdesverhalen. Leuk, maar geen literatuur. Prima!
    Ik geniet weer van het lezen.
    Dan maar even geen moeilijke boeken.
    Het is net als kinderen die niet zo'n zin in lezen hebben. Soms ontdekken ze een simpele kinderserie en gaan met plezier aan het lezen.
    Daar gaat het maar om , om het plezier.
    Het geluk...is soms heel hard werken, en soms valt het je zomaar in de schoot.
    In de vorm van een leuk gesprek of een mooi boek. Ik probeer van alle fijne dingen te genieten. Heel bewust, omdat er genoeg ( ook bij ons) minder fijne dingen zijn.
    Geen boekjes voor de eeuwigheid dus, maar gewoon heel fijn nu.
    Groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nicole: Hoop dat ik niet onaardig klonk. Ik weet niet waarom je reactie me zo raakte. Misschien omdat ik maanden lang bijna geen gewoon leesboek kon lezen. Of het drukte, overgang ( ja ik heb er echt last van) of iets anders was. Feit is dat ik sinds Geertrude 's boekje weer aan het lezen ben. En ik geniet er enorm van!
    Hoe heerlijk om tussendoor bij een bakje koffie of thee even in een ander wereldje te zijn. Ultieme ontspanning is dat voor mij. In dit geval met simpele boekjes. Omdat ik op het ogenblik veel zit te breien, haal ik ook luisterboeken bij de bieb. Laatst zag ik " een bed met violen" staan. Toch maar laten staan. Toen ik het eerder probeerde te lezen, viel het erg zwaar. Ik blijf nog maar even bij mijn " simpele " kost. Liever simpel gelukkig als diepzinnig ongelukkig. Groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik bedoel natuurlijk:
    Knielen Op Een Bed Violen !
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen