Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 21 juni 2012

kneuteren

Waar begin je?
Nadat de feesten achter de rug zijn, je zoon gelukkig geslaagd is voor zijn diploma, je dochter een fantastische stage afsluit met een ongelooflijk mooi stageverslag en functioneringsgesprek ?
Laten we maar starten met een ontbijtje met roomkaas en verse aardbeitjes uit eigen tuin!
Waarna ik muffins maakte waarin appelmoes zit. En die ook meenam naar mijn werk. En het bewijs kreeg dat ook tweejarige hiervan smullen (nadat het stukje appel wat erop zit er heel precies afgepluisd was).
Die aardbeien...je kunt ze blijven eten.
De zon gevangen in een bakje aardbeien. In de keuken! Maar een week per jaar mogelijk. Genieten!
Heel bewust zoet ik de kneuterigheid op. En de rust.
Zoek ik op in boeken hoe ik aan de gezinnen uit kan leggen wat belangrijk is. Dit! Vooral even geen t.v. De hele week staat dat ding al te loeien als ik het gezin binnenkom om 8.00 uur  's ochtends.
Gek word ik ervan.
Ik loop een rondje om het huis om de onrust te verjagen.
Zou ik kunnen uitleggen wat het is?
Het thuisgevoel. Hoe fijn het is voor kinderen om eens lekker aan te klungelen. Zonder de t.v. aan. Zonder dat mama er bovenop zit, en direct zegt: kom maar ik zal.....gewoon het kind, kind laten.



Ze willen echt wel, die ouders van nu. Soms hebben ze een duwtje nodig, al is het maar in de vorm van een verhaal. Dan zie je de herkenning komen, o ja, dat deden wij vroeger ook. Al is het maar weer een gezin, waar soms die puntje, puntje t.v. even uit gaat, waar weer eens gespeeld word. Waar soms eens aan tafel gegeten wordt i.p.v. met het bord op schoot. Dat is winst! Pure winst.
Vandaag mijn eerste vrije dag, na negen dagen werken.
Ik kijk door mijn keukenraam naar de vogeltjes, die nog steeds heel ijverig hun jonkies voeren.
Zouden die jonkies ook te verwend worden? Het zich allemaal te gemakkelijk aan laten leunen?
Of steekt de natuur daar wel een stokje voor en gooien ze ze gewoon het nest uit als de tijd daar is?
Ik ga vandaag lekker kneuteren. Het huis opruimen, wat bakken. Even niet tobben over kindjes die uit huis geplaatst worden wegens overgewicht ( er moet een andere oplossing mogelijk zijn, help die mensen nou een ander leefpatroon te maken, dat is echt moeilijk voor ze, maar ze willen vast echt hun best doen).
Of over kindjes die niet meer kunnen spelen.
Morgen hebben de dames die stage liepen met mijn dochter hier een klein afscheidsfeestje. Gezellig!
Vandaag ben ik THUIS!

           groetjes, Franca.

4 opmerkingen:

  1. Gefeliciteerd met de goede resultaten van de kinderen.

    e woont een beetje te ver weg om hier te komen over een maand of zes he? :)

    Zo mooi dat je mensen weer iets van huiselijkheid 'leert'. Hopen dat er iets van blijft nadat je je hielen hebt gelicht. Maar dat zal wel. 't Is nooit voor niets, toch?

    Fijne dag! En voor mij ook, je berichtje maakt me nog blijer dan ik al was :D

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi hoe jij dit alles onder woorden brengt. En hoe waar dat je vooral geen t.v. nodig hebt om het naar je zin te hebben. Ik lees dit soort blogjes héél graag!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hier is het inmiddels zo, dat onze zoons van 19 en 16 de televisie al veel minder interessant vinden dan vroeger, ze genieten nu van het samenzijn, muziekstijlen aan elkaar en ons laten horen, je soms verbazen over hoe verschillend de smaken van 1 kind kunnen zijn, en genieten van elkaar als 1 van de kinderen een keer kookt en ze spontaan de was voor je doen en thee drinken en je vragen hoe jou dag was, kan alleen maar genieten van ze!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een fijn blogje. Huiselijkheid is zo belangrijk. Dat je je familie weet, dat je je verbonden voelt.

    Geniet maar lekker van je welverdiende dagje!

    BeantwoordenVerwijderen