Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 10 januari 2012

van moeizame start naar genieten

September 2009 werkte ik in een gezin waar ze een mooi jongetje kregen.
Af en toe kwam er via mail een klein berichtje of een foto . Daar bleef het bij. Tot een nieuwe zwangerschap zich aankondigde, eindigend in een miskraam, en een volgende met veel spanning vanaf de 11 weken echo. Twijfel over de nekplooi.

Net voor het nieuwe jaar kwam het telefoontje:" Mevrouw is aan het bevallen, en jij bent aangevraagd"( iets wat ik natuurlijk wist, dat kan alleen in overleg). Wat volgde was een onwaarschijnlijke week, met een bevalling die eindigde in het ziekenhuis na een rit met een ( gelukkig heel snelle) ambulance, de volgende dag thuis en bijna een nieuwe opname voor moeder, en de dag erna weer twijfel over de conditie van het kindje. Vanaf dag vier ging het langzaam beter. Maar wat een week. Er vloeide flink wat tranen bij vertrek, wat heerlijk dat ik uiteindelijk een gezond jong gezin kon achterlaten .
Na negen lange dagen ( goede verzekering) begon mijn thuis-leven weer. En wat vond ik het moeilijk om de zaken weer op te pakken. Na de zo fijne kerstdagen, de hectiek van "mijn" gezin, die boom die er nog stond en waar ik als een berg tegenop zag om die af te breken. Manlief sprong in en ruimde de boom op ( had mij weggestuurd met:" ga maar iets gezelligs doen"), boende gelijk de vloer weer eens goed, en kocht een nieuwe opbergbox om alle kerstspullen bij elkaar te houden.
Wat een man! Daar moet je toch wel van houden!
Zo op het goede spoor gezet, nam ik de volgende stap.
Gezond eten! Langzaam was er de klad een beetje in gekomen, niet dat de feestdagen superovervloedig waren, maar wel minder gezond als ik normaal eet.
De keukenmachine die ik van mijn schoonmoeder kreeg, heeft nu een vaste plaats op het aanrecht. En na de eerst twijfel ( zo'n ding gaat hard en de messen zijn wel heel erg scherp) gebruik ik het ding nu dagelijks. Wat stom om het eerst zo lang in de kast te laten staan.
Dochter neemt wat kleinere porties, maar kan dit lekkers toch niet weerstaan.
Iets heel anders in de pan.
Al heel lang zie ik die leuke oude kopjes met een kaarsje erin voorbij komen op internet. Maar ik dacht aan moeilijke pakketten en veel benodigdheden. Ankie van Zilverblauw, had een veel simpeler oplossing: gewoon een bestaande kaars smelten en in de kopjes gieten. Hee dat kan ik ook!
Met een kaars uit de koopjeshoek van de Hema , heb ik meteen drie lonten, de dus drie leuke kaars-kopjes. De scharen zijn ook een idee van Ankie. Binnenkort laat ik het resultaat zien.
Probleem met salades? Mijn bord is te klein!
Het zijn de kleine dingen! Die me weer op het goede spoor zetten. Zoals zo'n heerlijke kop koffie Met veel opgeklopte melk en cacaopoeder erop.
En naar buiten! Te vaak kom ik een hele week nauwelijks buiten! s'Morgens in de auto naar het werk ( in het donker) na een lange dag,in de auto naar huis, eerst gauw koken, opruimen en dan moe op de bank vallen ( en natuurlijk snoepen ).
Dus al dacht ik geen goede voornemens te hebben dit jaar, dagelijks even ( echt) naar buiten is er toch een geworden. Dit is overigens geen foto van een meertje, maar van het weiland van de buren!
Gelukkig hebben wij nooit ons land laten "verlagen" ( = de bovenste laag eraf laten halen en verkopen), zodat ons weiland mooi droog blijft.
Wat heerlijk om zo even in het zonnetje te lopen. Wat stom om altijd eerst het werk te "moeten". Na zo'n wandeling krijg je vanzelf meer zin om aan de slag te gaan!
Oudste heeft zijn kerstvakantie nuttig doorgebracht. Het hout hebben we, nou de stookplaats nog.
En nu?
Het komt weer terug, het genieten. Genieten van lekker ( gezond) eten, van buiten zijn, van een huis wat langzaam weer lekker schoon word.

Van de collega die gisteren onverwacht op de koffie kwam ( gouden mens), van hernieuwde contacten door een kerstkaart. Van dochter die me verraste door de keuken elke dag netjes opgeruimd te hebben als ik van mijn werk kwam ( zoveel makkelijker om aan het koken te gaan). Van het stralende gezicht van jongste die een nieuwe brommer kocht van zijn zelfverdiende centen ( en wat vind ik het weer eng). Morgen is zijn verjaardag, 17 alweer!
Wat ben ik een gelukkig mens dat ik nog zo van mijn kinderen mag genieten.

Het viel niet mee, de start van dit jaar, gelukkig dat met hulp, flink aanpakken en lieve mensen om me heen, alles weer goed kwam.
Al besef ik meteen dat ik een geluksvogel ben, niet voor iedereen is de aanpak zo eenvoudig. Ik kreeg een lief geschenkje met een mooie kaart die me heel veel heeft gedaan. Waar ik ook zeker nog iets mee ga doen.
Maar nu nog even niet, eerst zelf weer op het goede pad en sterk zijn, dan kan ik er ook weer voor anderen zijn.
Geniet van de kleine dingen!

Groetjes, Franca.

8 opmerkingen:

  1. Ik vind dat jij toch zo'n mooi beroep hebt! Ik denk nog regelmatig aan mijn kraamhulpen terug: ik vond ze echt geweldig, in een rumoerige en emotionele tijd waren ze bakens in de storm.

    En wat een lange kraamtijd hadden die mensen! Dat hoor je niet veel meer. Ik kan me voorstellen dat het lastig kan zijn 'te schakelen' als je weer thuis bent. Heerlijk dat je man dat zo goed begrijpt.

    Vlijtig Liesje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat ziet er allemaal weer heel gezellig uit.
    Logisch dat je even uit balans was, maar fijn dat je je draai nu weer gevonden hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn dat je er weer bent...ik miste je blogjes.
    Maar ik begrijp dat het soms erg druk is en dan heb je gelijk als je eerst even aan jezelf denkt.

    Groetjes jenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je hebt een mooi, maar ook zwaar beroep. Ik kan me voorstellen dat je soms een beetje uit balans raakt van alles wat je mee maakt en dat je vaak een hele week weinig tijd voor jezelf hebt.
    Fijn dat het nu weer beter gaat!

    En je bent lekker bezig! Gezond eten en lekker naar buiten, heerlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Altijd fijn om weer wat van je te lezen :-)
    Genieten, dat is zeer belangrijk, vooral niet vergeten.
    Groetjes,
    Thara

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben blij dat je er weer bent. Ik geniet van je blogjes. Zet hem op met dat goede voornemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind je een bijzonder en mooi mens Franca! Dank je wel dat ik mag meelezen.

    BeantwoordenVerwijderen