Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 18 januari 2010

zondag

We bakten taarten.
Kregen visite. Vrienden en familie . Vriendjes van jongste. Aten taart en dronken koffie.
De chocoladetaart van dochter.
De appeltaart uit het margrietkookboek, en een cheesecake met kersen.
Bleven de jongens eten (friet met.....bestel maar). Negen mensen aan tafel, ik zou het dagelijks willen!
Wat een andere dag als pa/opa's verjaardag. Zoveel lol, zoveel mensen. Kan ik wat van die onbezorgdheid krijgen? In een potje, en af en toe even het dekseltje eraf..
Uitzicht vanaf de bank. s'avonds, als iedereen naar huis is.
Mijmeren over wat was. En wat gaat komen. Ik moet er meer aan denken, de kinderen zijn niet klein meer. Maken hun eigen beslissinggen, goed en minder goed. Ik ben er voor ze, maar moet meer loslaten. Niet alles voor ze regelen, niet zo vitten. Vijftien is hij geworden, een echte puber.
Wat een mooi dag, wat een lastig inzicht.
groetjes, Franca.

9 opmerkingen:

  1. Hoi Franca,
    van harte gefeliciteerd met je zoon. Lastig hè, dat loslaten ? Ik weet er ook alles van. Ik heb er één van 18 en één van 16. Ik vind het ook heel moeilijk.
    Wat een leuke dag zo te zien en heel gezellig. De taarten zien er heel lekker uit. Kun je een stukje opsturen ; )
    Een hele fijne dag !!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oooohh ik ben verliefd op je aanrecht/gootsteen!

    En natuurlijk Gefeliciteerd!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. aaarghhh zo moeilijk die pubers,mijn oudste is net 15, aan een kant zo groot en volwassen aan de andere kant zo impulsief en ehm onverstandig?
    poepoepoepoe
    je taarten en je keuken zien er bijzonder sfeervol uit!!mooie foto's

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Klinkt toch als een gezellige dag en als moeder heb je vaak toch wel wat stof te verwerken.

    Mijn oudste is bijna 13 en ook volop aan het puberen en pfff. Dacht dat het meer zou meevallen. En de zoon is nu elf, maar ook al de moeite. Bij hen heb ik zelfs een beetje schrik wat dat gaat worden. Zo beïnvloedbaar door vrienden...

    Loslaten is zo moeilijk soms.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Minkeltje,
    Leuk he.
    En er zit ook nog zo'n tegeltjesgootsteen in.
    Een ramp om schoon te houden, en het koperen putje moet ook steeds gepoetst worden met koperpoets. Maar elke keer als ik de keuken inkom, geniet ik weer!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gefeliciteerd met je zoon. Heerlijk dat je zo van zijn verjaardag hebt genoten.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik zit (met mijn kinderern) nog eerder in de fase van peuterpuberteit, dus kan nog niet echt meepraten:-)
    Maar als jongerenbegeleidster die werkte met 16-19 jarigen viel het me wel op dat ook jongeren het vaak heel moeilijk hebben met het loslaten van mama (en in mindere mate ook papa)

    Dat loslaten is zo nodig, maar ook zo moeilijk, lijkt het mij.
    Maar dat loopt wel los.
    Mag ik nu zeggen 'goede moed'?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Vallen en opstaan en vinger aan de pols houden - touwtjes laten vieren maar niet helemaal loslaten. Af en toe een knuffel of een stoeipartij. Hussel dit allemaal door elkaar, houd het warm en je blijft smullen!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oh, Franca... heerlijk om ven je gemijmer te mogen lezen.

    En wat zien die taarten er lekker uit! Ze zullen vast ook goed gesmaakt hebben ;o)

    BeantwoordenVerwijderen