Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 14 januari 2010

niks spannends

Niks bijzonders.
Ja we vierden jongste zoon's verjaardag, maar alleen voor het gezin,opa en oma en de peetouders. Geen foto's. En dat komt helemaal door mijn gebrek aan organisatie. Ik was ( op zijn verjaardag notabene) nog op zoek naar een cadeautje. En kon de boekenwinkel niet zomaar voorbij lopen. Daar bleek behalve de gewone opruiming ( niks interessants), ook een opruiming van boeken die ze gelezen hadden om recensies te kunnen schrijven. Al die boeken ( die dus eigenlijk tweedehands zijn) verkochten ze nu voor 5 euro!
Wat verschrikkelijk jammer dat ik daar nu pas achter kwam, en wat fijn dat ik er toch nog 4 hele leuke uit kon vissen! En zo bleef ik langer weg als de bedoeling was. En zat de visite al aan de koffie met taart ( dank je wel grote dochter) toen ik aan kwam zetten.
En als je dan achter loopt, blijf je tobben. Na een hele gezellige visite, zaten er nog boodschappen in de auto, moest er snel gekookt worden ( visite ging pas om over vijven) en zo stonden we nog aan de afwas toen opa en oma kwamen. Nou ja, het was wel rommelig, maar ook heel gezellig en daar gaat het tenslotte om.
Daarna over tot de orde van de dag. Soms moet je je er even toe zetten...
Na eerst weer veel te lang logjes lezen, ben ik in de keuken aan de slag gegaan.
Zowat een dag heeft het gekost, maar nu glanzen de deurtjes, glimmen de ramen ,kun je je spiegelen in oma's servies. Kortom de hele keuken is van binnen en buiten gesopt. Met als troost ( en aanmoediging) steeds een stukje uit de paardenjongen, bij de koffie, thee en de middagboterham. En nu kijk ik steeds trots ( en net zo glimmend) mijn keuken rond. Hij kan er weer even tegen ( gelukkig, want dit zou ik niet graag dagelijks doen).
In de verkeerde volgorde: een leuk cadeau gekregen...
En hoe de vogeltjes ervan genieten.
Laatst zag ik de film op t.v. En was onder de indruk. Als je iets te maken hebt met autisme raakt je dit.
Nu had ik de kans om het boek te lezen. En hoewel dit normaal absoluut niet mijn genre is, heb ik dit boek in twee dagen uit gelezen. Moet ik het nog zeggen? Toch maar.. Een aanrader!
En zo loop ( of zit ) ik er momenteel bij. Ik had het me deze zomer nog zo voorgenomen. Deze winter blijf ik rokjes en jurkjes dragen. Blijf er leuk uitzien. Maar de waarheid is anders. Hoe leuk en makkelijk het ook is in de zomer. In de winter ga ik voor warm. En dus draag ik dit: kleding om in te wonen. Dit is een van de vesten die ik vorig jaar bij de hema in de opruiming kocht( voor 2 euro). En alle leuke rokjes en jurkjes ten spijt: dit is warm. Ik draag zelfs een ribbroek, gelukkig wel met die leuke stoere bruine laarzen eronder, om het niet te erg te maken.
Het komt natuurlijk ook doordat ik besloten heb de verwarming niet hoger dan 18 te zetten ( behalve als pa/ opa op bezoek komt. En tijdens mijn wandeling gisteren, heb ik zelfs mijn oude bruine jas weer aangedaan( omdat je er zo lekker in weg kunt kruipen, en die fijne diepe zakken heeft). Modieus? Daarmee begin ik wel weer als het warmer wordt.
Soms moet je het jezelf gunnen. Een lekker kopje koffie en iets slechts.
Maar als dat je zinnen niet kan verzetten. En een tijdschrift ter inspiratie niet helpt, neem je andere stappen.
Letterlijk! Ik moest bij pa op bezoek, en dat valt op het ogenblik niet mee. Wegens buikgriep op de afdeling, mag je niet naar het restaurant. Op de afdeling zijn wat nieuwe bewoners gekomen, en die kunnen niet door 1 deur. De hele tijd zijn verzorgers bezig mensen uit elkaar te halen, af te leiden en te sussen. Wat is het tijd dat er echt iets met de mensen gedaan wordt ( wegens dezelfde buikgriep, mogen de bewoners niet naar activiteiten.
Na een akkevietje met jongste ( laten we het maar houden op: een mailtje van school), had ik even wat tijd voor mezelf nodig.
Een uur heb ik genomen. Toen ik na de koffie dat lekkere zonnetje op de sneeuw zag schijnen, was de beslissing snel gemaakt! Naar buiten! Een uur lang heb ik door de sneeuw gesjokt, genoten van de vogeltjes ( beginnen ze nou zo te fluiten, of let ik er nou pas op), en knisteren van de sneeuw ( nog even genieten, het gaat dooien), en de paarden( kijk je na zo'n boek heel anders naar).
En toen kon ik er weer tegen.
Op naar pa. Een lekkere maaltijd( met preisoep) gemaakt, en met zoonlief gesproken. Het komt goed, gelukkig!

En nu?Kreeg ik een superleuk mailtje van mijn laatste gezin, moet ik nodig aan de was en huiskamer gaan werken, heb ik mijn beste vriendin al drie weken niet gezien, en is mijn man vanmiddag vrij, zodat we eindelijk samen weer eens iets gezelligs kunnen doen.
Kortom, ik ga wat doen , om vanmiddag echt vrij te zijn( en de preisoep was heerlijk).

groetjes, Franca.

1 opmerking:

  1. Drukke dagen zo te horen. Nog van harte gefeliciteerd met je zoon.
    We hebben de paardenjongen opgenomen, maar zijn er nog steeds niet aan toe gekomen om hem te kijken. Ik wil ook weten, of mijn kinderen mee willen kijken, want soms hebben ze er moeite mee, om naar dingen te kijken die erg dichtbij komen. We wachten het af.
    Een hele fijne dag !!

    BeantwoordenVerwijderen