nazomeren

Wat een heerlijk weer is het! Dat is genieten.
Buiten koffie drinken, ramen zemen,op de fiets naar pa. Zo komen we de vrije dagen wel door.
Manlief heeft ons (vroeger gele) rek, nu blauw geverfd. Het was destijds te groot voor de hal ( nadat we een nieuwe trap kregen), nu is het fijn voor de badkamer.
Wie wat bewaard....
Eigenlijk is het wel erg groot, maar ik vind het zo gezellig.
Inspiratie uit de bieb ( hier begin je langzaam te zien dat de herfst in aantocht is).
Appeloogst.
En straks eten we weer stoofperen uit eigen tuin.
Hier en daar is nog wat kleur, maar de mooiste bloeitijd is voorbij.
Al blijven hortensia's voor mij altijd wel mooi.

Een goed begin voor volgend jaar. Een paar flinke wagens mest.

En verder? Deed ik een test die in een tijdschrift stond, en ben direct benoemd tot Heidi hier en nu. Waarbij gezegd mag worden dat ik ga voor mijn dromen, maar dat ik niet erg bezig ben de zaken te ordenen en te structureren. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik de maximale score had (als sloddervos).
Inderdaad, ik doe mijn best, maar het opruimen gaat bij mij niet vanzelf.
Het huis ziet er heel schoon en netjes uit, tot je in de kasten kijkt.
Ik ben nu boven bezig wat kasten leeg te halen. Die moeten uitgesorteerd worden,een ramp voor mij!
Het liefst zou ik bij elk stuk willen mijmeren en van opruimen komt zo niks. Het is veel leuker om een lekkere taart te bakken. Of iets gezelligs te knutselen. Of iets schoon te maken waar je eer van hebt ( zoals de ramen buiten die nu 6 weken niet gedaan zijn). Vandaag deed ik de huiskamerramen, dat is pas eer van je werk hebben!

Dus dat is mijn beloning. Als ik een kast gedaan heb ,mag ik iets leuks doen. En aangezien we maandag twintig jaar getrouwd zijn, zou dat best die taart kunnen worden. Of appelmoes, of stoofperen (meteen ook voor de diepvries). Als ik half zo enthousiast voor opruimen zou zijn als voor koken...
Maar ja, een mens heeft zichzelf ook niet gemaakt.
groetjes, Franca.