Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zondag 8 maart 2009

zaterdag

Buiten is de wereld klein. Binnen maken we er zelf iets van. De migrane kreeg me toch weer te pakken. Dus zit ik maar wat suffig van de medicijnen ( die goddank de hoofdpijn vrijwel helemaal wegnemen) te bedenken wat ik met de zaterdag ga doen.

Ik wil altijd heel veel met een vrij weekend, daardoor gaat het waarschijnlijk ook zo vaak fout ( hoofdpijn). Het boekje waar ik me zo op verheugd had, kan me niet boeien. Of ze schrijft niet meer zo goed, of dit verhaal is minder. Ik ben zo blij dat ik het boek leende en niet kocht. Meestal wil ik boeken vaker kunnen lezen, hier kom ik (nog niet) doorheen. Gelukkig had ik nog een ongelezen jeugdboekje liggen. Ooit gekocht voor een euro in een witte boekenmarkt. Onvoltooid verleden tijd van Emmy Dullmond. Het sprak me aan door het stukje op de achterkant. Het is in een keer uitgelezen! Dat zegt genoeg. Goed verhaal en heel pakkend geschreven, zo moet een boek zijn.

Oorlogboeken vind ik vaak te zwaar. Jeugdboeken over de oorlog lees ik wel graag. Vaak vind je daar ook meer over de gewone huiselijke dingen in die tijd.
Mijn dochter heeft eens een spreekbeurt gemaakt over eten in oorlogstijd. Mijn man maakte een hooikist en ik zocht recepten op, zodat we de kinderen in haar klas ook echt iets uit de oorlogstijd konden laten proeven. Ze vonden het ( terecht) niet erg lekker. Goed om kinderen iets mee te geven uit een tijd die verschrikkelijk moet zijn geweest. De echte oorlog gaat me helemaal boven mijn pet. Hoe vrouwen hun huishouding draaiende konden houden is al ongelooflijk. Onvoorstelbaar voor ons, echt honger te lijden. Het heeft sindsdien wel mijn interesse. Zo heb ik een kookboekje uit oorlogstijd en ( had ) ik een d.v.d. van het 1940 house, helaas heb ik die uitgeleend, en ondanks herhaaldelijk vragen , nog niet terug gehad. Toch weer eens proberen, ik wil de d.v.d. wel weer eens zien.
Dochter zag dat er waarschijnlijk geen uitje inzat vandaag en begon aan haar kamer( normaal kost dat wat strijd). Haar kamer is net zoals zijzelf ( gezellig,rommelig,met vele stijlen en toch helemaal zichzelf), als beloning voor haar harde werk wat foto's.

De poster vond ze in een l.p. hoes, de gitaar is haar nieuwe trots, de schoenen hebben een hakje daar hoopt ze ooit op te kunnen lopen( ze is de kleinste in huis en baalt daar verschrikkelijk van ), de boekenkast vol gelezen boeken( voor een meisje dat lezen haatte), de zwart,oranje sprei lag vroeger op mijn ( tiener) bed,en bovenop haar kussens eigen handwerk.
Het oude naaiboxje met oude sieraden( die ze waarschijnlijk nooit zal dragen maar zo sfeervol zijn) haar knaloranje muur, en helaas niet op de foto, Haar "nieuwe" gordijnen die ze helemaal zelf heeft opgehangen vandaag( haakjes eraan en al). Ik kan soms zo trots zijn op die dame!
Zoveel hard werk verdiend een beloning.
Ik wilde graag ook wat voorjaar in huis, dus op naar de bloemenwinkel. Onderweg zien we een aankondiging van een rommelmarkt. Hoewel klein niet helemaal mijn sfeer vonden we toch wat spulletjes,o.a. een "zeepbol" voor 2 euro en wat leuke boekjes,twee leuke lijstjes voor dochterlief en de bloemetjes haalde we later ook nog op. De "zeepbol" is jeugdsentiment, mijn moeder werkte vroeger in een museum, daar hingen deze dingen op elk toilet, en ik vond ze geweldig!
Ik heb er al vaak een aan willen schaffen, maar omdat ze nogal prijzig waren vond ik dat een beetje belachelijk( alleen voor het sentiment) maar voor 2 euro mocht het ( vind ik), en zo ben ik een gelukkig mens voor 2 euro!
Ben ook helemaal blij met mijn stukje voorjaar binnen. Zeker als je het stukje buiten ziet. Het geurkaarsje staat deze dagen ook nog vaak aan. Kan niet wachten tot ik de ramen open kan gooien en de gordijnen wapperen in de wind.
En als manlief ( zo noem ik hem nooit in het echt, maar ik wil zijn naam hier niet gebruiken), dan zo lekker gekookt heeft, en je zo aan kunt schuiven, mag je toch niet klagen. Vroeger was zaterdag frietdag, maar zowel manlief, oudste als ik waren dat op een gegeven moment echt beu. Gelukkig ging iedereen accoord met gebakken aardappeltje uit de oven met rozemarijn en zeezout , dus heerlijke gerechten op zaterdag, waar ik meestal zo bij aan mag schuiven.
En na deze overvloedige maaltijd( manlief let niet op de calorieën), en de belofte van zeg ' s A vanavonds ( hoezo jeugdsentiment).
Met een lekker ( maar jongens wat een zware hap) toetje, komt er toch een goed einde aan deze voor mij wat wazige dag. Hoop dat de hoofdpijn zondag helemaal weg is. Er staat een bezoekje aan buren op het programma ( de man woont er al zowat zijn hele leven , zijn vrouw sinds een jaar of zes/zeven , en hoewel ze al vaker hier waren, zijn we nog nooit op tegenbezoek gegaan,terwijl het zo'n leuke mensen zijn) ik ben superbenieuwd naar hun huis ( groot en oud) is dat erg nieuwsgierig van mij? Een fijne dag verder, ik laat wel horen hoe het was.
groetjes, Franca.

6 opmerkingen:

  1. Zo af en toe lees ik je blog, geen idee hoe ik er verzeild raakte, maar inmiddels sta je bij mijn favorieten!
    Toen ik dit berichtje las, dacht ik dat je misschien het boek dat ik nu lees ook wel mooi zult vinden: De boekendief, van Marcus Zusak. Heel dik, maar leest heel snel. Over de oorlog, maar prachtig en toch 'licht'. (tot nu toe...)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Purperpolletje,

    Ten eerste van harte welkom hier.
    Hartstikke bedankt voor je boekentip!
    Ik heb bij Bol even gekeken, en iedereen is erg lovend over dit boek. Heb het dus meteen even aangevraagt bij de bieb.
    Ik zal je laten weten hoe ik het vind.
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Franca,
    Ik hoop dat je migraine weer vertrokken is..vreselijk als je daar aan lijdt. Ik had het gelukkig alleen tijdens mijn zwangerschappen en weet dus dat dit is, brrr.
    Je dochter heeft een heel gezellig kamertje hoor!! (onze dochter heeft ook een paar hoge hakken staan 'om op te oefenen', maar loopt altijd op gympen...(eens komt de dag dat ze een dame wordt...hoop ik...)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Eens lekker zitten bijlezen, wat een gezellig blog heb je toch Franca!

    Ik las vroeger ook erg veel boeken over de oorlog en heb een tijdje oude boeken verzameld van Clara Asscher-Pinkhof. Danseres zonder benen is haar levensverhaal, een joodse moeder van 6 kinderen die voor de oorlog weduwe wordt en dan natuurlijk nog die vreselijke jaren. Een bijzonder, indrukwekkend boek. Ik vond mijn hele verzameling terug door de verhuizing, ben ik zo blij mee en ze staan nu allemaal in mijn boekenkast te pronken!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Lieveheersbeestje,
    De migraine is weer weg gelukkig.
    Dank je wel voor het compliment aan dochters kamer. Helaas is die alleen zo direct na het opruimen/schoonmaken de rest van de week is het verschrikkelijk. Maar ja dat was mijn kamer vroeger vast ook.

    Hallo Jente,
    Dank je wel voor het compliment aan mijn blog!Wat leuk om te zien dat anderen mijn blog graag lezen. Ook " jouw" boek kende ik nog niet. Hoewel ik wat bang ben dat dit wel bij de "zware" boeken hoort, heb ik het toch aangevraagt. Ik ben zowiezo eens toe aan wat nieuwe titels,ik zal je laten weten wat ik ervan vind.
    groetjes(aan beide)van, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Erg bedankt voor je lieve reactie op mijn blog.
    Ik vind het heerlijk om zo weer nieuwe leuke blogs te ontdekken...

    Wat een gezellige kamer heeft je dochter.

    Ik ben verliefd op haar naaidoos, de kleur.......

    BeantwoordenVerwijderen