Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 3 maart 2009

een rommeltje

En dat geldt voor de rommel in de tuin(maar de bolletjes zijn toch wel gekomen), het warrige hoofd van mij( zowel omdat ik nog steeds niet naar de kapper ben geweest, als omdat ik alles vergeet), en de rommel in huis.De naaimachine staat er nog steeds, al heb ik sinds ik in de wacht zat niet meer erachter gezeten. Ik denk steeds gaat het lukken, maar tot nu toe is het er niet van gekomen.

Jongens wat kan een mens moe zijn! Ooit kreeg ik zelf drie kinderen in drie jaar ( en drie maanden) , maar nu ik in het gezin de zorg heb voor een dreumesje van bijna 1,5 jaar ( die gewend is constant aandacht te krijgen) en natuurlijk ook voor moeder en baby, in een huis waar een grote verbouwing gaande is ( vandaag plaatsen de bouwvakkers de ramen boven) weet ik echt niet meer hoe ik het toen allemaal deed.
Natuurlijk moet ik hier als kraamverzorgster ook de kraamtechnische dingen doen, en ik ben inmiddels een stukje ouder. En loop ik "tig" keer de trap op en neer, omdat moeder nog in bed ligt. Maar toen gaf ik ook nog heel lang borstvoeding, en liep vaak dagelijks " even" naar het dorp.
Moet er wel bijzeggen dat ik supergezond at, zeer sportief was en niet rookte of dronk. Dat laatste doe ik nog niet, maar het gezonde eten en de sportiviteit zijn toch wel wat minder geworden.

Nou ja, nog een dagje en dan zit het er alweer op. Ook jammer omdat het zulke lieve mensen zijn.
Ik had de moeder van de kraamheer een Genoeg gegeven om te lezen. Ik doe dat niet zo gauw, maar had door haar verhalen begrepen dat ze wel interesse zou hebben. De dag erna kreeg ik een grote omhelzing, en werd me verteld dat ik een hele lieve vrouw was. Dat was net voor ik naar huis ging, ik was zo beduusd dat ik mijn auto voorbij liep! Er zijn mensen die een grote prijs krijgen op t.v. en er nog niet zo blij mee zijn.
Wat geweldig om iemand zo simpel zo blij te kunnen maken.
Blij ben ik met deze kleine voorjaarsbrengertjes!
De tuin ligt nog vol takken en blaadjes, maar dat houd ze niet tegen.
De ingescande foto's zijn er inmiddels ook.
Dit is onze jongste in zijn dooppak( wat ik zelf maakte). Er zit maar weinig stof in zo'n pakje, en het is erg makkelijk te maken. Toch geeft het veel voldoening, kleding maken voor speciale gelegenheden. Leuk om later nog te kunnen zeggen dat je het zelf gemaakt had, en bovendien wordt er vaak een idiote prijs voor dit soort setjes gevraagd.
Dit is dochterlief destijds in haar dooppak. Later vond ik het helemaal geweldig om haar communiejurk zelf te maken. Ik maakte er zelfs twee! In eerste instantie een met lange mouwen, toen er een hittegolf voorspeld werd, maakte ik er snel nog een zonder mouwtjes. Die heeft ze ook echt aangehad op haar communiefeest.
En deze paprikafiguren zijn mijn man en ik met onze oudste zoon in zijn kerstpakje.Dit was de eerste foto die manlief inscande, de andere heeft hij op mijn verzoek toch maar iets anders " versierd". Dit pakje was van een Ariadne patroontje. Later heb ik daarmee nog heel wat broekjes gemaakt. Lekker makkelijk met elastiek, en ze zaten prima.

Vanavond heb ik werkoverleg en morgenavond pilatus. Ik zal manlief vragen nog wat foto's in te scannen. Hij vind eigenlijk dat ik het zelf maar moet leren, maar ik heb zo weinig tijd. Morgen, als mijn laatste werkdag erop zit lukt het misschien.
Dan zal ik proberen wat foto's te plaatsen van andere kleertjes die ik voor de kinderen maakte. Nu ga ik naar mijn nieuwe boek ( eindelijk was het er, ik denk dat ik het in december al aangevraagd had bij de bieb) en een lekkere kop koffie, nog even uitrusten voor ik aan het eten begin. De rommel laat ik maar even zo. Morgen is er weer een dag en als ik nou te hard van stapel loop heb ik gegarandeerd morgen een migraine en daar zit ik niet op te wachten. Dus ga ik luieren( lezen) tussen de rommel.
groetjes, Franca.

1 opmerking:

  1. Hoi Franca,

    Pff!Je moet wel even uitblazen hoor! Gewoon lekker een dagje uit-luieren (letterlijk en figuurlijk, haha!). Wat een mooie kleertjes maak(te) jij! Leuk werk hoor,kinderkleding maken, dat geeft zoveel voldoening. Ik heb al in geen jaren meer kinderkleding gemaakt. We gaan altijd naar de tweedehands, de wibra of de zeeman..dat was er vroeger nog niet.
    Nou, geniet lekker van de rust en ga lekker op tijd naar bed, dan kun je nog even genieten van je herinnering van die dankbare kraamvrouw!

    BeantwoordenVerwijderen