Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

vrijdag 27 februari 2009

voorjaar

Eindelijk is het zover: het is weer bijna voorjaar. Eindelijk zie ik bolletjes opkomen in de tuin.
De lente is mijn absolute favoriete jaargetijde. Ik heb wat foto's van vorig jaar van een c.d. gehaald ( het inscannen komt er steeds niet van). Dit is al echt zomers, en jongens wat heb ik daar zin in. Weer mooie kleuren in de tuin, wat plukken uit onze eigen ( of uit opa's) hof. Met zo'n vergiet vol verse groenten naar binnen lopen en dat direct klaarmaken voor de maaltijd,heerlijk!
We hebben een rommelige tuin, waar heus wel onkruid instaat, als je in het voorjaar alles goed op orde hebt, kom je de zomer wel door. Juist het volle en kleurige ( en zeker niet keurige) vind ik zo gezellig.
Opa zorgt ook vaak voor wat " plukgoed", wat een heerlijkheid om als je huiskamer aan kant is even naar buiten te lopen en een mooi boeketje samen te stellen. Het mag dan soms stil zijn hier in de winter, de lente en zomer maken alles goed.
En hier heb ik heel veel zin in! Mijn was weer aan de waslijn buiten drogen. Met een kopje koffie op mijn bankje voor het huiskamerraam ( dat is net binnen deze heg) en dan de kinderen een voor een thuis zien komen, hun verhalen aanhoren en lekker de tijd hebben.

Vandaag is dat nog iets anders. Ik heb een lange dag in het gezin, op zich geen straf omdat het hele lieve mensen zijn. Hun babyzoontje (hoewel een mager scharminkeltje) doet het prima, en hun dreumes dochtertje is een schatje. Maar het is vandaag boekenmarkt in ons dorp.En tevens kledingmarkt.Helaas ,een mens kan niet alles hebben. Wat ik wel heb? Een lieve man die vandaag bij mijn vader op bezoek gaat ( en de bestelde camera op gaat halen in de stad), een schat van een dochter die eergisteren( de startdag) voor ons gekookt heeft. Oudste die gisteren even boodschappen mee ging doen. En jongste die steeds beter in zijn vel komt te zitten, waarmee ik weer zo fijn gezellige gesprekken kan voeren.
Een mens kan niet alles hebben, maar ik heb al heel veel om dankbaar voor te zijn!
groetjes, Franca.

Update:
Het babietje groeit prima, en is dus al iets minder een scharminkeltje.
De kleding/boekenmarkt is over twee weken ( dan ben ik dus opnieuw aan het werk). Nu is manlief aan het koken ( en kan ik zodirect lekker aanschuiven).
Ik ben wel moe, maar heb supergezellig gewerkt! Leuk als het zo goed klikt met mensen.
groetjes, Franca.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten