Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 24 februari 2009

camera en schort

Om met de camera te beginnen: die heeft nu echt de geest gegeven.
Na weken van twee tot drie keer proberen voor ik een foto kon maken, en minstens dagelijks nieuwe ( nieuw opgeladen) batterijen is het nu echt over. Voorlopig dus alleen foto's van een telefoon ( dankzij hulpvaardige jongste zoon) ,of moeilijk via een videocamera.
Dit is de naaidoos die mijn moeder altijd gebruikte. Op zoek naar knopen, bedacht ik dat hier misschien nog wat te vinden was. Leuk om de naaidoos weer eens van binnen te bekijken ( staat altijd ter decoratie in de voorkamer). En zo vind je gordijnband die overbleef toen er ( inmiddels 20 jaar geleden) gordijnen voor dit huis gemaakt werden( en ik heb ze nog hangen).
Heel veel stopgaren, breivisjes, oogjes voor popjes en knuffels, een echt raderwieltje ( zo raderde mijn moeder nog de patronen uit), en nog allerlei mogelijke en onmogelijke rommeltjes. Geen ( goede kleur) knopen helaas. Vandaar dat mijn schort nu even ( te) hardroze knopen heeft, ik koop morgen andere als de winkels weer normaal open zijn ( nu is alles dicht wegens carnaval).
Mijn moeder kon heel goed naaien. Ze had ook een ( bijna afgeronde) opleiding op een naaischool gehad. Ironisch genoeg moest ze daar vanaf om bij een jong gezin te gaan werken, waar net de moeder van gestorven was. Dat gezin was... het gezin van mijn schoonvader! Zijn moeder overleed toen hij 9 was ( hij was de oudste). Mijn moeder bleef dit gezin ook later nog af en toe bezoeken. Toen ze al wat ouder was bracht ik haar een keer met de auto, en leerde op deze wel erg bizarre manier mijn man kennen. Op zolder heb ik nog de lesboeken van mijn moeder met proeflapjes van moeilijke inzetten e.d. In mijn ( vroege) jeugd naaide mijn moeder heel veel . Later ( toen ik negen was) is ze weer gaan werken en had ze de tijd ( en energie) niet meer. Jammer want ze was er erg goed in. Ze maakte zelfs van de kleding die mijn ( rijkere en vrijgezelle) tantes wegdeden nog hartstikke leuke kleding voor mij. Zelf ben ik nooit zo'n ster geworden. Ik heb wel naailes gehad, maar als ik geen steun en toeverlaat in de buurt heb om me uit de penari te helpen, hou ik het bij iets simpels ( overigens wel met veel plezier, waarschijnlijk door de herindering van mijn moeder achter een snorrende naaimachine.
En wat wazige foto van de schort. Ga er ook nog een maken voor dochter en beste vriendin. Zal ( zodra ik weer een redelijke camera heb) er foto's van maken. Verder leende ik vandaag het boekje: Gek op winkelen van India Knight. Indis Knight heeft een nieuw boekje uit, wat met zuinig zijn te maken heeft.=The Thrift book. Amazon heeft het nu voor halve prijs ( wat nog niet echt goedkoop is met verzendkosten vanuit America erbij) bij Bol is het nog erg duur. Daarom ( en wegens mijn goede voornemen) en niet zeker weten of het boekje wel de moeite is, kreeg ik dit alvast te leen. Onverwacht bleek het toch leuke stukjes te hebben( als je een zuinig boekje zoekt en er een over winkelen krijgt is dat nogal een tegenstelling).

Direct overgeschreven uit : Gek op winkelen: - Ik begrijp niets van mensen die het niets lijkt te kunnen schelen hoe ze wonen of waar ze op zitten of waar ze naar kijken - ik sta kortom, perplex ( op een voorzichtig bewonderende manier) bij mensen die niet op een of andere manier bezig zijn met het bouwen van een gigantisch nest...... Geweldig toch?

Of deze: .......Als dat zo is, is mijn hoofd vast een totaal vacuüm, want het huis staat werkelijk vol dingen die nergens echt goed voor zijn, behalve dat ze decoratie zijn en een glimlach op mijn gezicht toveren.....

Oké, nog eentje......Ik raak altijd van mijn stuk door van die keukens waarvan ik altijd dacht dat ze alleen op tv bestonden: lege smetteloze aanrechten met een eenzame fluitketel erop, zonder zichtbare bewijzen ( alles is weggewerkt) dat er ooit koekjes gegeten, gevingerverft, in stoofpotten geroerd of gewoon gekletst wordt met een kop thee erbij.....

Als je zo een sfeer neer kunt zetten, ben je het waard gelezen te worden. Toch heb ik nog nooit een boekje van haar gelezen, (nu wel een aangevraagd bij " mijn bieb"). Ik ga nog wat verder neuzen in dit boekje, lekker rustig aan, morgen alweer mijn laatste vrije dag. Het lijkt wel of mijn vrije dagen steeds korter zijn.( of wil ik gewoon zo veel).
groetjes, Franca.

2 opmerkingen:

  1. dag Franca , ik vind je short prachtig het zelfde dekbed ligt bij mij op bed... ik heb het jaren geleden gekregen van een buurvrouw die het niet meer wou en ik vond het prachtig... we hebben de zelfde smaak .. ik wil me nog verontschuldigen voor een vorige reaktie van mij ik wou u in geen geval kwetsen hoor maar ik ben zo een kwebbel... Annemiek kent mij niet onder deze naam... maar hij lijkt er wel op, bij aanvraag mag je mijn naam wel weten hoor maar ik ben niet zo super met de computer ... lieve groet JEZEBELLE

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je wel voor het compliment.
    Grappig dat je hetzelfde dekbed hebt. Ik vond het stofje hartsikke mooi, maar ons dekbed paste er niet in. Ik had het al een tijdje liggen en vond dit wel een leuke bestemming.
    Je had me niet gekwetst hoor! Ik moest zelfs even teruglezen om te begrijpen wat je bedoelde. Ik merk wel dat je zelfs al schrijf je niet je hele naam, en gebruik je geen herkenbare foto's , je toch snel bij veel mensen bekend voorkomt. Maar ja, dat is dan maar zo. Helaas had mijn oudste het andere kaartje getrokken, deze keer dus geen boek voor jou. Maar wie weet je volgende keer beter. Leuk dat je hier af en toe langskomt!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen