Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 12 december 2017

wit gedoe

Het had al een beetje gesneeuwd, toen ik mijn neperdenepkrans buiten hing...
Een dag later zag hij er ineens een stuk natuurlijker uit....
Beetje vreemd zo tussen allerlei kerst dingen, maar gisteren hadden we ( eindelijk) onze sinterklaasavond. Al besloot Kareltje wat vroeger te beginnen met uitpakken.
Taco's ( met gehakt en vegetarisch) en ijs met chocoladesaus.
En voor ieder één pakje ( of een paar hele kleine pakjes).
Simpel, en gezellig!
Dat witte gedoe buiten is maar wat spannend.
Jullie zijn misschien al doodziek van alle sneeuw foto's,  maar ja hoe vaak komt het hier voor?
Dit is een kijkje vanuit het keukenraam.
Het blijft toch prachtig om te zien?
Ik loop lekker mijn rondje, met knisperende sneeuw onder mijn voeten.
Maar morgen moet ik starten...dan is het vast een stuk minder leuk.

Voor nu:
Het opruimen samen met dochterlief ( zoals Maria deed), loopt nog niet erg.
Dochterlief heeft natuurlijk ook een baan van 40 uur, en een eigen huishoudinkje bij te houden.
En dus ga ik zelf langzaam maar zeker door.

Niet volgens een systeem, gewoon aan het poetsen, iets tegenkomen en dat opruimen , van wat losse spulletjes tot een puinhoop kast.
En omdat ik best even vrij was, ga ik echt verschil zien in huis.

Ik bedacht dat het voor mij zo werkt :
Eerst ben je pas getrouwd, is je huis nog erg leeg en maak je trots als je bent, veel vaker schoon dan nodig is.
Geen haartje ligt er fout.
Dan komen de kinderen ( ik was toen veel thuis), die veel spullen "meebrengen".
Gelukkig had ik tijd genoeg om alles netjes te houden, en ook het regelmatig terugkerende dagje hulp van mijn ouders ( vooral voor kasten, nog altijd mijn zwakke plek), was een heerlijkheid.

Gek genoeg begon het lastig worden van het huishouden voor mij dus veel later.
De kinderen groot, ik weer onder contract ( i.p.v. als oproepkracht) aan het werk, je huis regelmatig ( behoorlijk) in puin aantreffen als je ( moe) thuiskomt.
De burn-out was de druppel, ik kreeg veel zaken niet meer voor elkaar.
Lang dacht ik dat de kinderen meer moesten doen ( en hoe fijn dat ook zou zijn), nu weet ik dat niet helemaal de reden was dat met name de kasten langzaam dicht slipten.
Als ik hier alles netjes ( en een stuk leger) heb, is het huishouden gewoon veel makkelijker .
En is iedereen ook net wat meer bereid om het netjes te houden.
Ik ga nog even aan de slag!

Fijne ( opgeruimde) week!
groetjes, Franca.




7 opmerkingen:

  1. Tja, opruimen... Zoals je weet was dat de afgelopen maanden een belangrijk thema in mijn leven.
    Het heeft mij wel een nieuwe stimulans gegeven om ook in mijn eigen huis nog verder op te ruimen. Wat ik nu besef is dat hoe langer je vasthoudt aan spullen die eigenlijk geen echte emotionele waarde hebben (kasboek, een vaasje dat je eigenlijk niet mooi vindt, oude apparatuur die je allang niet meer gebruikt etc.), hoe moeilijker het wordt om ze later los te laten (want: ik heb dit al dertig/veertig/vijftig jaar). Ik vraag me nu steeds af wat ik weg zou doen als ik kleiner zou gaan wonen. Dat helpt wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Franca, opruimen,het is er altijd weer. En inderdaad in iedere levensfase gaat het anders en denk je dat het hier aan ligt of daar aan. Mijn ervaring is dat ik er gewoon geen ster in ben en dat ik veel te veel aan dingen hecht. Ik hecht me te veel aan spullen en ook aan mensen. En als ik jou blogjes lees denk ik dat jij ook zo iemand bent. (als ik het mis heb zeg het dan alsjeblieft.) Terwijl ik het ook heerlijk vind als ik dan een keer wat tijd heb om flink op te ruimen, en dan te genieten van het resultaat. Maar het probleem is dat het zo weer vol slipt. Ook mijn kinderen hebben last van te veel hechten, dus dat werkt het ook nog in de hand. Maar laten we gewoon vrolijk door blijven gaan, het komt goed. En het hoeft niet perfect. Dit is mijn eerste reactie op je blog. Ik wil nog even kwijt dat ik heel erg geniet van je blog. Ik herken heel veel van mezelf in je. Ik heb al je blogs van het begin af aan helemaal gelezen, ik ben een half jaar geleden ongeveer begonnen.De kinderen weten dat ik het leuk vind ze zeggen dan: o, zit je gezellig op Franca. Maandag heb ik de laatste gelezen en ik vind het jammer dat ze "op" zijn. Maar ik heb al gedacht, over een jaar kan ik weer wel eens beginnen, dan ben ik vast al een heleboel vergeten. Net als dat je een boek weer opnieuw pakt. En gelukkig noem je heel veel andere blogs enzo zodat ik nog meer leesvoer heb. Ik lees gemiddeld een kwartiertje in de drie dagen, en dat vind ik heerlijk, even in een ander wereldje. Het liefst zou ik je eens echt ontmoeten maar ik snap dat je daar niet aan kunt beginnen, ik hoop dat je het voorlopig nog blijft doen, maar het zal best veel tijd kosten. Hartelijke groeten Laura.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geertrude, ik ontdekte dat de envelop niet op de post is gegaan...sorry!
    Hopelijk komt er nu snel iets je richting in.
    Intussen zoek ik nog even verder voor iets gezelligs.
    Komt goed dus!

    Laura, wat lief!
    Ik denk dat het klopt, dat ik zo aan dingen hecht.
    Toen mijn ouders naar het bejaardenhuis verhuisde ( omdat daar een huiskamerproject voor mijn dementerende vader was), heb ik vast te veel bewaard.
    Het was te moeilijk voor mij om persoonlijke dingen zomaar weg te gooien.
    Inmiddels kan ik van sommige dingen die van mijn ouders waren beter afstand doen, maar sommige dingen blijf ik gewoon bewaren.
    En je hebt ook gelijk als je zegt: het hoeft niet perfect.
    Maar wat is het heerlijk om nu door een helemaal opgeruimd huis te lopen en zomaar een kast open te trekken die nu echt netjes is ( nog lang niet allemaal hoor).

    Wat leuk dat je helemaal terug bent gaan lezen.
    En dat je van het blog geniet.
    Ik denk regelmatig : ik stop, maar voor nu rommel ik hier nog even verder.
    In ontmoetingen ben ik niet zo goed,maar wie weet komen we elkaar een keertje tegen.
    Nogmaals dank voor je aardige woorden!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hallo
    vind kareltje het leuk om in de sneeuw te banjeren ?

    Jij begint al vroeg met je opruimen, meestal is dat in januari dat de mensen hiermee beginnen, nieuw jaar en de goede voornemens, snap je ?

    fijne vrijdag en alvast een goed weekend gewenst.

    vr gr Josie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bijzonder om nu een berichtje terug te krijgen om contact te hebben. Bedankt voor jou lieve reactie ook. Ik hoop je niet te overladen met reacties want ik snap als iedereen dat gaat doen dat je daar geen tijd voor hebt. Maar nu nog even een keertje zodat je ook wat van mij afweet. Ik heb ook twee zonen en een dochter. Een zoon van 21, dochter van 19 en zoon van 12. Hij zit net op het voortgezet onderwijs. Ze wonen nog allemaal thuis. Dat vind in ook erg gezellig kan ik er ook nog voor zorgen. Mijn man is 7 jaar geleden plotseling overleden aan een hartstilstand. Dat is een niet te beschrijven ervaring voor ons allemaal. Maar gelukkig gaat het toch goed met ons. We ervaren dagelijks de zorg van God voor ons. Maar we missen hem. Daarom geniet ik ook van je blogjes omdat ik zie dat jij ook een lieve man hebt en een lieve vader voor je kinderen. Dat dat gelukkig toch nog bestaat doet me heel goed. Wij hadden het ook heel goed samen en hij was ook een hele lieve zorgzame vader. Er zijn zoveel gezinnen waar het anders is. Gelukkig ook nog veel waar het wel goed is. Sinds de jongste van de basisschool is werk ik op de dagverzorging met dementerende mensen. Mijn moeder is ook dement en ik heb een enorme klik met zulke mensen. Ik stop anders wordt het veel te lang. Dan weet je iets van ons. Een goed weekend en groeten Laura.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. I see your blog daily, it is crispy to study.
    Your blog is very useful for me & i like so much...
    Thanks for sharing the good information!
    ผลบอล

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen