Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 29 juni 2017

soms loopt het anders als je gepland had.....

Het zandpad naar ons huis was erg slecht, dus besloot manlief om te rijden.
Daar stond een dame te gebaren dat we even moesten wachten.
Nieuwsgierig als ik ben, keek ik wat ze nou ging doen...
Ze jaagde iets van de straat..
Een jong katje!
Wat net zo snel weer terug dreigde te komen.
Ze gebaarde dat we konden rijden en liep terug naar haar man ( die geduldig stond te wachten).

We reden door...heel even.
Ik riep manlief zijn naam en zei, dat dit niet kon.
Dat beestje word gewoon bij de volgende auto platgereden.

Om een lang verhaal kort te maken, we stopten.
Tja en dan gaan dingen dus niet zoals gepland.
Zoals : minstens een jaar geen andere kat!

We moesten even vangen ( en proberen het beestje bij de twee aangrenzende straten vandaan te houden), en uiteindelijk lukte het.
Maar ja, het beestje was zo in paniek, dat het zijn ( ongelooflijk scherpe) tandjes flink in me zette.
's avonds had ik twee rode kloppende vingers...
Dus onze kennismaking was niet geweldig ( antibioticakuur en gehele anti tetanus prikken kuur), maar verder...
 Hier nog vies, en vol ongedierte maar lief!
Inmiddels bij de dierenarts geweest:
-het is een jongetje
- groeit als kool en is inmiddels 640 gram
-is zo gezond als een vis
-vermoedelijk iets van 7 weken oud ( en dus nog net iets te jong voor de eerste vaccinatie).

Mag ik jullie voorstellen:
Onze Karel!

groetjes, Franca.


 

dinsdag 27 juni 2017

gewoon rommelen om huis

Het boekje stond er al.
Toevallig kleurde de rest er mooi bij.
Een gebreid dekentje en een ( moet nog in elkaar gezet worden) kussentje, voor in het poppenhuis.
Met een gietertje van de rommelmarkt en twee bedeltjes die samen een handtasje vormen.
 Hier heb ik helemaal niks van gemaakt.
Simpelweg gekocht.
Omdat het zo met mijn vak te maken heeft, kon ik het niet weerstaan.
Bij deze dame gekocht:
 http://grethilde.blogspot.nl/p/grethilde.html

Je moet echt even kijken bij haar muizenkraambed:
http://grethilde.blogspot.nl/2012/03/muizenbabys-bij-familie-muis.html
Dan snap je waarom ik dit echt "moest" kopen!
Mijn poppenhuis word er een van heerlijk aanrommelen, wat deze dame doet is gewoon kunst!
Kunst met heel veel sfeer!
Ze zou er boekjes van moeten maken!
Hoe heerlijk om voor te lezen, feest voor klein en groot!
Het poppenhuis begint ook vorm te krijgen.
Het vergt hier en daar nog wat aandacht ( mede omdat manlief met kromme platen werkte en extra latjes toevoegde voor de stevigheid), maar het komt goed.
 Ik blijf het geweldig vinden!
De Engelse melange die manlief in de voortuin zaaide, doet het geweldig.
Iedereen die op bezoek komt, of waar ik langs ga, krijgt een bosje.



 Heerlijke boeketjes.
Die verbazend lang mooi blijven in de vaas.
En grappig hoe bijna iedereen me achteraf een fotootje stuurt.
Zo'n simpel bosje bloemen doet iets met je.
Simpel, maar mooi.
Kringloop winkel bezoekje.
Zoveel moois voor weinig!
Het borduurwerkje is niet mooi ingelijst ( met een metalic plakbandje er tussen), maar dat geeft niet.
Het worden kleedjes voor in het poppenhuis.
Als ik dan een bladzijde uit een boekje laat zien ( lezen is lastig, het is Drents), dan natuurlijk die over geboorte..
Als je niet echt van de trends bent, is een woonboek van tien jaar oud, nog helemaal van nu.
Heerlijk sfeertje.
Ooit verlekkert staan bekijken op een woonbeurs , maar toen ( natuurlijk) niet gekocht vanwege idiote prijs , nu genieten voor een euro! Het wachten waard.
Van roomijsjes blijf ik voorlopig ver vandaan.
Maar bananen ijsjes die lust ik graag!
Zo simpel, zo lekker, en je eet eigenlijk gewoon een stuk fruit, beter kan toch niet?
Wachten op een vriendin die koffie komt drinken.
Lekker nog even lezen en een appeltje eten.
Als ze er later is ( ze was op de fiets, vandaar het wachten), blijkt hoe waardevol het is dat je met haar de dingen kunt bespreken waar je andere niet mee lastig durft te vallen.
Gelukkig dat het andersom ook werkt!

Gordijnen die dochterlief uitzocht, toen het nog haar kamer was.
Och ze hangen er toch...
Maar binnenkort krijgt de kamer een andere functie, dan is dit niet zo mooi...
We zullen zien.
Fijn hoor, luiken die van buiten dicht kunnen tegen de warmte.
Maar dan moet je wel aan de slag, als je zo lang de achterkant niet gepoetst hebt.


Och, niks mis mee, zo heerlijk met water kliederen.En paar emmers sop en wat water om te spoelen en alles is weer schoon.

Post.
Helaas vonden de slakken die eerder.
Gelukkig zat het belangrijkste ook nog in een plastic zakje en die lusten ze niet!
Een lieve vriendin maakte voor mij het geborduurde vloerkleedje af , voor in het poppenhuis.De dame van wie ik het  poppenhuis kocht, was er al aan begonnen, maar had het halverwege opgegeven.

Ik vroeg een vriendin die heel mooi kan borduren of ze er iets voor voelde om het af te maken. Dat heeft ze gedaan al bleek het wel erg fijn priegelwerk te zijn.
Zo lief dat ze het wilde doen, dit is mij een brug te ver.
 Door de nieuwe poort kijk je zo richting terras.
En andersom. Zo hebben we de keus om uit de wind te kunnen zitten of om toch van dit heerlijke uitzicht te genieten.
Bovendien is dit achter de poort.
Mijn eigen kruidentuintje, dat is een feest om uit te plukken, zo even wat pakken wat bij het gerecht hoort wat je staat te koken.

 En als je je door de wildernis ( en brandnetels ) durft te wagen.
Dan kun je ook nog wat moois vinden in het wilde bloemen stukje.

En verder...we hebben vakantie, maar weggaan zit er even niet in.
Nog zoveel te doen...rommelen in en rond huis.
Met volgende week nog een belangrijke dag...
Nog even aanpoten, en dan kunnen we uitrusten, wie weet nog even er uit voor een paar dagen.
Voor nu: aan de slag!
Ik vertel binnenkort waarvoor......

Fijne dagen!
groetjes, Franca.




maandag 19 juni 2017

toch weer lang....

Of er ook weer eens een blogje over gewone dingen als eten kon komen?
Dat kan.
Al is dat eten wat anders de laatste tijd.
Oké, het was al best gezond, maar ( achteraf gezien) soms ook best zwaar.
Toen ik in een reactie van Jezebelle las dat ze onder de 75 zat, vond ik dat geweldig!
Dat wilde ik ook ( ja van slanke den was ik inmiddels een beslist iets minder slanke den geworden).
Ik probeerde het een en ander uit ( denk aan het neuzen aan het 5;2 dieet), schepte wat minder op en probeerde het zonder toetje te doen.
Maar dat was het toch niet helemaal.
Inmiddels eet ik weer gewoon drie keer per dag.
En eet ik een lekker toetje!
Prima eten, niks erg weinig! Al is dit "vlees"natuurlijk "nepvlees".
Het enige wat ik weinig eet is suiker.
Want al waren de maaltijden best gezond, koffie zonder iets zoets was toch erg moeilijk.
Zo zie je maar hoe snel je jezelf iets aangeleerd hebt!
Ik begon met fudge te maken , die in de diepvries te zetten, en mezelf elke keer één stukje te gunnen bij de koffie.
Inmiddels lust ik de koffie best zonder iets zoets, en anders eet ik er gewoon een appeltje bij.
Laatst kwam ik een leuk recept tegen ( als je het wil maken, er staat een 1 tje te veel bij de boter, het moet natuurlijk 175 gram zijn), zodat ik toch weer eens ging bakken.
Uit een kinderkookboek ( van de winkel met het matroosje), dus dat ging prima.
 En het glazuur was ook heerlijk!
Maar ja, dan staan ze op tafel, je neemt er eentje bij de koffie....en dan ben je verkocht!
Ik at er die dag maar liefst vier!
Dus mocht ik weer bak zin gaan krijgen..toch maar weer recepten zonder ( of met weinig ) suiker.
Oja, inmiddels mag ik vertellen dat mijn gewicht onder de 70 zit!
En al dacht ik totaal geen last te hebben van dat beetje meer...dit voelt toch wel weer heel fijn!
Dit is overigens het boek dat bij de miniworteltaartje op de achtergrond te zien was.
Ik nam het mee bij de bieb, en geniet nog steeds van elke bladzijde!
Hoe deze mensen van huis en tuin genieten is echt geweldig om te zien!
Ook hier begin de tuin ( eindelijk) zijn pracht te laten zien.
Altijd weer mooi.
De wilde bloementuin deed het niet echt lekker dit jaar, het bleef veel te lang te droog in het voorjaar, zodat er niet veel ging kiemen.
Maar alles bij elkaar levert het toch een mooi plaatje op.

Helaas missen we iets bij deze foto's....


Tja, en dan word het toch geen gewoon blogje...
Dat gekke poezebeest, wat overal bij wilde zijn...
Wat zo'n geweldig leventje had...
Die is er niet meer...
Ze was de laatste tijd wat magerder, kreeg ander voer omdat dat beter was voor haar niertjes, ze was wat langzamer, maar genoot nog volop en was altijd in de buurt van iedereen die in de tuin ging werken.
Helaas vond de dierenarts de laatste keer dat we geen keus meer hadden...het beestje ging lijden.
En dat wil je natuurlijk niet!
Dus namen we een moeilijke beslissing.
Wat kun je zo'n beestje ( wat een heel groot deel uit maakte van de jeugd van onze kinderen)ongelooflijk missen!
Elke keer als ik thuis kom ligt er een knoop in mijn maag.
Voor het eerst buiten zitten zonder het gezelschap van Poespoes.
Het was zo gewoon.
Even een knuffel, een aai.., gewoon even om je benen draaien.
Een beestje van een paar dagen oud, gevonden tussen het hout, grootgebracht met een spuitje met baby kunstvoeding.
Ze heeft het fijn gehad, en wij met haar!

Dag lieve Poespoes, je was een geweldig Poezebeest!

Ik wilde het eerst hier helemaal niet vertellen, maar ja, ze was hier nou eenmaal regelmatig te zien, vandaar dat ze hier nu ook nog even genoemd mag worden.

Lieve mensen geniet van jullie geweldige huisdieren!
En alsjeblief..ga nou geen reacties schrijven van: het is maar een kat, dat weet ik ook wel.
Net zoals ik weet dat het voor mensen die geen kat hebben ( of mensen die überhaupt niks met dieren hebben), niet te begrijpen is dat je zo'n beestje verschrikkelijk kunt missen.
Dus schrijf maar geen reacties over Poespoes.
Volgende keer ( hoop ik), weer een gewoon blogje!

Groetjes, Franca.











vrijdag 9 juni 2017

het poppenhuis

Daar ben ik, met een nieuw berichtje na een best lange tijd.
Nog een keertje proberen, omdat er zulke lieve reactie kwamen.
En omdat ik het toch eigenlijk nog steeds erg leuk vind, dat bloggen.
Zet maar een kopje koffie of thee klaar, want het gaat even duren ben ik bang.
Kijk toch hier!
Schrijf je ( heel voorzichtig), dat je een nieuwe hobby hebt, en dan krijg je dit.
Hoe lief!
Poppenhuismeubeltjes die een mensenleven lang bewaard zijn, die ik nu zomaar krijg.
Ik ben er echt zo blij mee.
Deze meubeltjes hebben eraan meegewerkt, dat ik het toch nog even ga proberen.
Dank je wel lieve Ria!


 Tja, dat poppenhuis...
Altijd een ( stiekeme) droom van mij, een poppenhuis.
Maar ja, dat is natuurlijk niet voor mij.
En had ik het al gehad over een tuttig imago?
Bovendien heb ik het gewoon nog te druk.
en, en en..en toen kocht mijn beste vriendin een poppenhuis.
Nota bene op mijn advies ( ik had het zien staan).
De ochtend voor ze het kocht mailde ik haar nog:"mocht je het niet willen, dan koop ik het".
Maar ze kocht het wel.
En wat was (is) het mooi!
Ik kocht wat poppenhuispoppetjes op marktplaats, en zocht het boek van die twee breiende mannen op ( daar stond toch iets van een poppenhuis in).
Met het idee om iets voor haar te gaan maken, maar langzaam ging het broeien.
Zou ik...maar dat is zo duur..en het is toch niet echt nodig...


En dan ben je aan het snuffelen op marktpaats en kom je dit tegen:
Een soort pakket wat al gedeeltelijk in elkaar heeft gestaan ( en dus beschadigd is), maar volgens de verkoper kan het een compleet poppenhuis worden!
Voor 25 euro ( door biedingen werd het later helaas nog wat meer).
En ik heb een handige man, die ( als ik het hem een week later beken, dat ik eigenlijk ook wel een poppenhuis zou willen), meteen mee in de auto stapt en de doos ( wel een hele grote doos), meteen mee gaat ophalen.

Thuisgekomen snuffel ik de hele doos door.
Genieten!
De dame heeft al heel wat meubeltjes in elkaar gezet.
Keurig volgens de aanwijzingen in een van de bijbehorende boeken.
Ik droom intussen weg bij alle prachtige sites over poppenhuizen, en wat je er allemaal voor kunt maken.
Het echte poppenhuis moet nog even wachten, manlief heeft nog zoveel te doen.
Maar bij een hele aardige dame vind ik een soort minipakketjes om piepkleine dingetjes voor in het poppenhuis te knutselen.
Dat geeft avonden vol knutselplezier samen met mijn beste vriendin.
En elke keer even neuzen natuurlijk, hoe mooi haar poppenhuis nu weer geworden is.
 Intussen vier ik mijn verjaardag , en hoewel het poppenhuis dan nog niet klaar is ( sterker nog, we zijn er nog niet aan begonnen), hebben een aantal mensen al lucht gekregen van mijn nieuwe hobby, en krijg ik al allerlei dingen die met een poppenhuis te maken hebben.
Hoe heerlijk!
Tenslotte besluit manlief: we beginnen !
Ondanks al het andere werk wat nog op hem wacht, wat fijn!
Maar dan zie je het pakketje hout...
O jongens, moet dat nou nog een poppenhuis worden?
Door het uit elkaar halen, zijn alle behangetjes beschadigd ( en dunne houten stukjes zoals bij deuren, afgebroken), manlief besluit alles maar af te schuren.
 Maar dat is ongelooflijk veel werk.
Ik besluit om het behang alvast af te steken.
Grappig, het is net verbouwen in het kleine!
Maar langzaam groeit de nette stapel, en krijgen we een net pakket.
Als je nou dacht hier een compleet poppenhuis te zien, kom je bedrogen uit.
Er moet intussen ook gegeten worden ( en graag lekker), en gewerkt bij de baas.
 En na een voor ons beide erg pittige werkweek ( vertel ik later misschien nog wel over), gaan we zelfs op stap!

 Drie keer raden waar naar toe?
Naar Breda, waar mijn vriendin een week eerder was, en die vertelde van een poppenhuismuseum in het poortgebouw van het begijnhof.
Het begijnhof, waar we die aardige dame ontmoette, die een bewoonster bleek te zijn.
Wat een mooie ontmoeting, zoiets maakt je dag!
Wat is dat hofje prachtig.
En wat een mooi idee.
Is dit misschien waar we naar terug moeten?
Om onze ouderen een fijne oude dag te geven?
Wie weet...
Terug naar het poppenhuismuseum.
Wat prachtig!
Het is maar heel klein ( twee kleine zaaltjes), maar ik kon wel uren blijven kijken.
 http://www.cultuurbehoudbreda.nl/miniaturen-en-poppenhuismuseum-breda/
 Naar het poppenhuiskastje in het kastje ( het kastje waar een poppenhuis in gemaakt was, volg je het nog).
Compleet met boek hoe het ontstaan is ( het kastje van tante Joke).

En heel erg onder de indruk van het verhaal van het grachtenpand poppenhuis van een Joods meisje.
https://vimeo.com/65884788

 http://cultuurbehoudbreda.nl/wp-content/uploads/2014/06/tragiek-joods-poppenhuis.pdf


Een miniatuur van een huisje op het begijnhof.

Een groot feest, wat een heerlijke dag.
Niet alleen bij het begijnhof hoor, Breda heeft nog veel meer te bieden.
Een kasteel, een prachtig wandelgebied ( dat deden we jaren geleden al eens, maar gaan we binnenkort nog eens over doen), en hele mooie winkels.
Er blijkt ook een geweldige winkel te zijn met poppenhuisspulletjes, maar die was helaas gesloten.
Dar gaan we nog een keer op terug.

 Als je zoiets gezien hebt, lijkt onderstaande nog niks.
Is ook zo, maar in mijn dromen...
Het is gewoon echt heel leuk om het langzaam te zien groeien.
Om samen met manlief te bouwen, met je beste vriendin knutselavondjes te hebben.
Tja, ik heb er een hobby bij.
En die zal hier vast regelmatig voorbij komen.
Maar het is geen poppenhuisblog.
Dus na dit ( lange en vermoeiende) blogje, gaan we over tot de orde van de dag.
Met af en toe...

Echt, het komt goed!
 Aardbeien , alweer uit eigen tuin, en een fijne pauze met een mooi tijdschrift.


Leesvoer, waar ik anders niet snel bij uitgekomen was.
 En ander leesvoer.
Nog een gezinnetje, dan heb ik al mijn ( vroege) vakantie.
Tijd om aan het poppenhuis te werken, en er staat nog iets groots op het program.
Maar daarover later meer.
Voor nu: geniet , van mooi weer, en van fijne ontmoetingen ( ik had er gelukkig heel veel de laatste tijd).

Lieve groetjes, Franca.