Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zondag 19 maart 2017

gewoon wat gerommel in en om huis en tuin


Heel veel bijzonders heb ik niet te vertellen, maar omdat jullie het zo gezellig vinden, een klein verslagje van een simpele week thuis.
Het lukt nog net, koffie drinken op het bankje langs het huis ( waar ik 's ochtends al een zonnetje heb).
Manlief besloot om ook meteen het gras aan de andere kant van het huis om te spitten.
Dus koffie drinken hier zal niet lang meer gaan.
Mooie troost: hij gaat een stoepje leggen, zodat ik straks met droge voeten bij het bankje kan komen.
Lief!
Wat een fijne zonnige dagen hebben we gehad.
Zodat ik zomaar weer in het zonnetje kon gaan zitten eten.
Genietend van de bloemetjes.
En zelfs al een enkele vlinder.
Dat mooie weer zorgde er voor dat ik:
Een mooie fietstocht kon maken met een vriendin, en de was fijn buiten kon drogen.
Kennen jullie deze?
Die zat in de fruitschaal die ik van het gezinnetje kreeg.
Ik zal het snel gaan proeven.
Die grote hoeveelheid fruit ( we hadden zelf ook nogal wat gekocht), maakte dat ik deze week al twee keer een fruitsalade als toetje gaf.
Prima voor die mannen die alsmaar verkouden worden en geen zin hebben om zelf even fruit schoon te maken.
Peren daar zijn ze echter niet zo dol op. Zeker niet als ze al flink rijp beginnen te worden.
Maar om ze nou weg te gooien...
Tijd voor een perentaart.
Op internet gevonden:
https://www.keukenliefde.nl/peren-speculaastaart/
Met een paar aanpassingen had ik alles in huis.
Nog maar net op tijd een foto gemaakt.
Binnen een dag was de taart helemaal op, zo schijnen peren nog niet zo slecht te smaken.
Verrassend lekkere taart!
Prachtig voorjaarsweer, dat vraagt om ramen lappen aan de buitenkant.
Maar ja, door al het spitwerk is het onmogelijk op een trapje te gaan staan, ik zak zo weg.
Dan maar heerlijk ouderwets met de ragebol en een soeplepel.
Lekker met water gooien!
Al wat avonden aan het haken. Hoe zal ik het gaan doen?
Om en om, groen en blauw en welke kleur lintje?
Omhaken of toch niet?
Het groene lintje doet het toch niet echt.
Dit is al beter.
Deze week geboren: een prachtige ( acht pond zware) kleinzoon voor mijn beste vriendin.
Wat een gek idee, mijn vriendin al oma.
Daar moeten we iets voor maken.
Simpel maar leuk.
Het groene lintje gebruikt voor het inpakken.
Toch niet voor niks gehaakt.
Gisteren de hele dag op de boekenmarkt gestaan en maandag en vrijdag ook hard gewerkt om alles netjes voor elkaar te krijgen , boeken uitzoeken op thema, romans, thrillers enz enz en daarna alle boeken op tafels zetten.
Er is goed verkocht, we kunnen straks weer twee goede doelen steunen.
Bovendien hebben heel veel mensen de mooiste boeken kunnen kopen voor een prikje!
Maar ja, daardoor had ik geen tijd om het slingertje af te maken....dus extra vroeg opgestaan vanmorgen...iets van een uur of vijf....slingertje afgemaakt en bij vriendin in de brievenbus gestopt ( zeven kilometer verderop), hoe gek kun je zijn?
Vandaag komt haar dochter en kleinzoon uit het ziekenhuis, en dan hangt er fijn een lief naamslingertje voor het raam...

En verder: straks een mis voor oma (wegens haar verjaardag),dat is bij katholieken een soort traditie. Daarna nemen we opa mee naar dochters verjaardag.
Vierentwintig alweer!
De tijd vliegt.

Die leuke handwerkbeurs ( knit en knot ), gaat dus helaas niet lukken.
Misschien volgend jaar.

Voor nu: fijn weekend!

groetjes, Franca.

4 opmerkingen:

  1. Ik doe tegenwoordig peren en appels die al rijp zijn maar door teveel inkoop nog niet opgaan in sutkjes in de vriezer, later wordt daar wel eens taart van gemaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Peren zijn favouriet bij Naomi, dus die gaan gauw op!
    Maar een perentaart maken lijkt mij ook erg lekker.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De tamarillo ( het vreemde stuk fruit uit de fruitschaal), geproefd.
    Op het begeleidende briefje staat: een lichtzoete en intense smaak.
    Klopt! Maar wel een beetje vies.
    En een langdurende nasmaak.
    Moet toegeven dat ik het zelfs niet voor elkaar kreeg de hele vrucht op te eten.
    Ook manlief die een stukje proefde was niet onder de indruk ( en had iets lekkers nodig om de vreemde nasmaak weg te krijgen).
    Geen tamarillo meer voor ons dus!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen