Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 13 februari 2017

te veel je best doen

Tja...hoe begin je dan weer na een paar weken?
Als je wat steun gezocht hebt.

Dingen doet die je blij maken, gezonde dingen eet en drinkt, wat extra licht op zoekt.
Het zonnetje soms zomaar binnen ziet schijnen.
Dan pak je de moed weer op en gaat aan de slag.
Werkt in een fijn gezinnetje, veel te hard ( avonden gestrekt op de bank), maar met plezier.
Maakt een echt heerlijk gerecht klaar ( met een minder mooie foto).
http://www.keukenliefde.nl/koolhydraatarm-gevulde-courgette-ratatouille-en-roomkaas/
Vind bij thuiskomst je glazen potje terug ( had het terug gevraagd, zodat ik er zes heb voor toetjes), lief gevuld met lekkers.
Bak je een bananenbrood.
Wat volgens mij prima smaakte, gezien ik het nadat ik terug kwam van de fitness, zo aan trof...
Maakte ( sorry voor de lelijke foto) een overheerlijke pompoen chili van Thug kitchen ( denk er aan met aanpassingen: niet een hele, maar een halve rode peper, niet 2 1/2  eetlepel chili, maar een theelepel en een paar draaien met de chili molen, waarin gedroogde chili zit).
En net daarvoor weer een recept uit Sonja's kookboekje: Kipcurry met rijst dit keer.
Dochterlief kwam eten en smulde er van.
Zag een sprookjeswereld vanuit mijn keukenraam.
Kocht via marktplaats het oude tijdschrift met het appel-kwark-taart recept wat ik zo graag wilde maken, omdat het zo leek op de soortgelijke taart die we vroeger op mijn moeders verjaardag kregen...
En dat lukte!
Hier nog met een dun laagje room/kwark, later toch de rest er bij gedaan.
De smaak was perfect!
 Had een fijne dag waarin een lieve vriendin ( eindelijk) mijn roze vest in elkaar zette, en we tussendoor genoten van koffie, lunch, en heerlijk bijkletste. Ik rommelde een beetje om haar heen, deed een wasje, vouwde wat en stofte de huiskamer.
Simpel, maar zo gezellig!
Ging met vriendin ( een andere) , haar moeder, diens vriendin en diens zus, maar een brocantemarkt in een kasteel, zomaar vlak bij.
Waarna we bij ons de koffie genoten ( en i.v.m. de tijd inmiddels , koekjes, broodjes kaas en een grote mergpijp oeps, schande).

Is dat te veel je best doen?
Nee, dat is leven.
Wat ik bedoel is dat er zoveel mooie dingen in het leven zijn, waar ik oprecht van geniet, die ik hier met jullie graag wil delen.
Maar soms is het iets moeilijker, geen drama, niets om over te zeuren, maar ik benoem het wel.
Ik merk dat ik het best moeilijk vind om daar commentaar op te krijgen.
Vooral als het scheldend is met de minder mooie naam van het vrouwelijk geslachtsorgaan: lieve dame die dit deed: ik heb ze zo vaak gezien, voor, tijdens en na een bevalling. Alle eer en respect voor dit orgaan, geen enkele reden om ( als je schelden al nodig vind), dit daarvoor te gebruiken!

Kijk ik heb veel gedaan, daar van genoten, maar ook een paar dingen niet gedaan.
Zoals: niet binnengelopen bij het vorige gezinnetje, ook al werkte ik daar met veel plezier, en stond ik nu met de auto bijna voor hun deur.
Schuldgevoel!
Maar ja, lange dagen, heel erg moe, ik kon het echt niet opbrengen, wilde na het werk echt naar huis.
Wat ik ook ( nog) niet deed ( en daar schaam ik me pas voor) is een kraamcadeautje opsturen, terwijl het juist voor zo'n lief persoontje is.
Soms wil ik te goed doen en loop ik vast. Ik moet leren dan maar gewoon te doen, dat is dan beter als ( te lang) wachten!

Poetsen gaat goed, nu het minder vol is in huis, begin ik makkelijker ( sommige mensen geven nu het commentaar dat het erg leeg is, niets van aantrekken, het is goed voor ons).
Koken gaat goed, maar dat is ontspanning voor mij.
Lopen ( bewegen ) gaat ( redelijk) goed op vrije dagen, een keer aan het werk, plof ik na het eten alleen nog op de bank.
Lieve mensen om me heen: gelukkig heel veel!
Het komt goed, dat cadeautje stuur ik zo snel mogelijk op, ik probeer me minder aan te trekken van commentaar ( op het blog of in het echt). Vanavond samen onze beoordeling door komen. In het team door collega's, moeten we zelf doen....moeilijk. Ik zie er tegen op, maar het komt vast goed.

Mijn eigen advies opvolgen: niet te veel denken, gewoon doen!

Lieve groetjes, Franca.