Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 30 januari 2017

lieve en goede vrienninnen

Januari is een lastige maand.
Zo'n het is net niks speciaals maand.
Gelukkig hadden we nog de verjaardag van jongste, een simpel feestje met een leuke tapasplank, die we samen met veel plezier maakte.
Gelukkig heb ik lieve vriendinnen, die weten dat januari en februari ,wat moeilijk voor me zijn.
Zij slepen met mee naar buiten.
Waar ik het echt heerlijk vind, en wat me bergen goed doet.
En toch...alleen krijg ik het nu even niet voor elkaar.
Zit ik liever rustig in mijn stoeltje, en dat maakt me helaas niet blij.
Een wandeling, en daarna koffie in het stoeltje bij de kachel, zo beloofde ze me.
Die koffie haalde me over de streep.
Maar daar wilde ik dan wel wat bij maken.
Ik zocht op cake in glazen pot en kwam hier bij uit:
http://de-gulle-aarde.blogspot.nl/2012/04/fruitcake-in-een-glas.html
Om vervolgens via de reacties bij Sigrid ( bloem) uit te komen:
http://bloemblogt.blogspot.nl/2012/05/dwzi-fruittaartje-in-een-potje.html
Dat leek me wel wat.
Dus liepen we rondje.
Net iets meer als zes kilometer, in een klein uurtje ( tja die dame is lang, met lange benen, ik moest soms echt mijn best doen haar bij te houden).
Niks bijzonders, gewoon een rondje bij het dorp.
Op een koude maar zonnige dag.
En genoten daarna van het appeltaartje ( wat voor ons opletters met suiker, inmiddels iets te zoet was, dus mocht je het willen maken, veel minder suiker gebruiken), en hadden een goed gesprek bij het kacheltje.
Over doelen, en wat we willen.
Over wat belangrijk is en hoe daar te komen.
Later heb ik er nog eens over nagedacht en haar een lange mail gestuurd, hier een klein stukje daar uit:

Voorlopig is mijn "doel", nog simpel: het goed doen op mijn werk, en toch zorgen dat ik nog een beetje energie overhoud voor mezelf en manlief ,voor licht huishoudelijke taken en leuke dingen ( al is het maar een wandeling).
Om deze maanden weer goed door te komen tot het voorjaar, me het gewoon te gunnen om een stuk te gaan lopen ( ook al is het huis nog niet helemaal perfect).

Dus eigenlijk om een goed evenwicht te vinden en te houden!
Eten speelt daarbij een grote rol.
Voor mij is goed eten belangrijk omdat ik merk dat het ook positief is voor mijn hoofd.
Maar inmiddels weet ik dat het toch wat minder moet, omdat ik niet zoals manlief zijn moeder met diabetes wil eindigen.
In de gezinnetjes probeer ik iets over gezonde voeding mee te geven, en daar laat ik het voorlopig bij.
In de toekomst is een opleiding tot voedingscoach misschien een idee, maar waarschijnlijk pas als ik besluit te stoppen in de kraam.
Dat kan dan samen met de B&B ( hopelijk loopt die dan inmiddels een beetje) een mooie dagvulling geven.
Eerst de opleiding, later mensen helpen, en leren over voeding ( wat ik zelf ook reuze interessant vind).

's Middags gingen manlief en ik op kraamvisite.
Drie maanden uitgesteld, omdat we niet zomaar een datum konden vinden, omdat ik het moeilijk vind naar een verre vreemde plaats te rijden ( dus moest manlief of dochter mee kunnen), bang dat ik niet belangrijk genoeg ben om daar op kraamvisite te gaan....
Daar aankomen, en zo welkom ontvangen worden...
Een stukje zelfvertrouwen vergroten zou zo slecht nog niet zijn....
 De tweede vriendin waar ik op de koffie ging is mijn allerbeste oudste"( niet in leeftijd maar in jaren) vriendin.
Die me kent van haver tot gort.
Waar ik heerlijk mag meegenieten van de voorbereidingen op de komt van haar eerste kleinkindje.
We samen makkelijke breipatroontjes zoeken,een handig gadget voor haar dochter ontdekte ( daarover later meer), en meteen een afspraak maakte voor een wandeling volgende week.
Goud, dat is die dame.
Ik kwam zoveel lichter van haar vandaan!
Zaterdag had manlief zoveel buitenwerk te doen, en toch maakte hij tijd voor mij.
Om mij met al die lastige computer dingen te helpen ( herregistratie is ook gedaan, en die 90 euro gaan we terug krijgen).
Om na al dat gedoe ( hoofdpijn zou je er van krijgen) en flinke eind mee te gaan wandelen, heerlijk!
Zondag naar de bieb, niet met de fiets zoals normaal, maar door manlief meegesleept om in ieder geval met de auto te gaan.
En het deed bergen goed!
Wat het is kan ik niet benoemen, maar het is niet gewoon zeuren, het is echt en zwaar.
En toch...ik bof!
Ik bof omdat ik zowel manlief als lieve vriendinnen heb!
Die me meeslepen ( ook al wil ik eigenlijk echt niet) en me mee naar buiten nemen.
Of zoals zondag mee naar de stad.
Waar ik behalve de bieb ook even een boekhandel aan deed ( die uitverkoop bleek te hebben). Waar ik een boek wat ik al eerder zag en echt mooi vond, nu voor een heel redelijke prijs aan kon schaffen.

 Een boek vol dingen die ik leuk en belangrijk vind, waar ik het zeker nog een keer met jullie over zal hebben.

Een tafel vol met heerlijk leesvoer, om zoveel positieve dingen uit te halen.
Breiwerk, ( bijna)  klaar om op te sturen
Ik probeer de Hygge manier ( zie je de kaarsjes) te combineren met de lieve vriendinnen en de wandelingen.
Twee vriendinnen hebben al een afspraak gemaakt deze week, twee keer wandelen.
Een gaat me daarna verder helpen met een breiwerkje ( waar het zelfvertrouwen het even laat zitten) de ander is van het aanpakken , die gaat me vast op mijn kop zitten over de  tijdschriften die hier langzaam weer opstapelen.
Nou mag je best in de reacties zeggen dat ik zeur, maar ik doe mijn best.
Nog een maand, en dan hoop ik het weer door te zijn, dan ga ik een leuke lunch of iets van dien aard organiseren. Dan hoop ik er weer voor hen te zijn.

 Ik wens jullie veel Hygge, en lieve mensen om jullie heen!

groetjes, Franca.


13 opmerkingen:

  1. Ik wilde zeker niet zeggen dat je zeurt, maar juist dat ik je zo ontzettend bewonder omdat je je laat meeslepen naar buiten en dat je ondanks dat je niet lekker in je vel zit, je toch openstelt voor anderen en plannen maakt voor na deze periode!
    Die lieve vriendinnen zijn fijn, voor een groot deel zegt dit ook iets over jou! Jij bent voor hen zo waardevol, dat zij je ook in minder makkelijke periodes blijven opzoeken om dingen met je te ondernemen.
    Een virtuele knuffel van mij, met een virtueel kopje koffie erbij en jij mag voor ons iets virtueel lekkers erbij uitzoeken. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik voel me ook vaak akelig in deze maanden, herken er veel van....bleh ik kan zo van mezelf balen in deze tijden.
    Mooie wandeling met fijne vriendin lijkt me fijn :-) t zag er iig mooi uit op je foto's.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Franca , zo herkenbaar ik ga soms en manlief ook eventjes onder de zonne-bank neen
    niet om te bruinen van die 2x 10 min.per week kan dat niet en dat is ook niet de bedoeling !
    maar de warmte en het licht doen zo'n deugd en dan een zuiders muziekje in de oren (gipsy kings !) jaah heerlijk en wij doen dat alleen maar in die moeilijke donkere tijden in de winter en dan nog niet elke week , en onze dochter van 19j is ook hooggevoelig net als ik en
    enkele jaren geleden zijn wij met de arts-specialist tot een oplossing gekomen (omdat wij haar zo laat mogelijke echte medicijnen (anti-depressieva) willen laten nemen (zij wil dat zelf ook
    liever niet),maar als men zo diep zit dat je niet meer wil leven (ze is nog maar 19j!)dan moet er wel iets gebeuren voor er domme dingen gebeuren!! ze neemt dus (kwalitis)dit is een homeopathisch middel die ook onze huisarts voorschrijft aan mensen die het moeilijk hebben (het is een sterk concentraat van Kurkuma "ook al eet je er kilo's van , dan nog kun je niet genoeg opnemen)dus daarom is een capsule beter en het is 100% natuurlijk en niet verslavend en zo en in de zonnigere periode's (letterlijk en figuurlijk) hoef je ze niet te nemen ...(vraag dit is aan je arts ?)
    Wij hebben nu net een erg verdrietige tijd ; gisteren is rond 13h , oma ;de moeder van mijn man; overleden in het rusthuis ook als was ze al een tijdje aan het leven in haar verleden dat het einde zo snel zou komen was niet verwacht ! Komende donderdag ging ze jarig zijn..
    Lieve Franca,hou je sterk en denk eraan de lente is op komst als je in de tuin rondloopt dan kun je het vast al merken koop een knol (tulp/narcis)en zie ze bloeien kijk naar foto's van vorige vakantie drink Sangria ! leg zonnige muziek op doe mee met "nederland in beweging! op TV) lees in die prachtige boeken (die ik kreeg van jou ;-) ) vul een emmer met heet water en geurige olie , voeten erin vrolijk muziekje en breien maar en kijk naar een film ! deze :miss Daubhtfire ! echt doen je zal niet anders kunnen dan lachen of toch glimlachten ! Koop rozenolie van kneip of welleda en masseer je handen er mee en drink rooibos met goede honing (verhuis naar belgie , dan kwam ik je voeten masseren !)lieve groet en een dikke knuffel liefs Jezebelle
    PS: en zelfvertrouwen en auto-rijden jaah ik ben nu 47j (heb mijn rijbewijs sinds m'n 25!!) en nu pas voor het eerst in mijn leven durf ik met de auto te rijden ! meer nog ik rij graag ongelooflijk ! ( laat niemand je iets wijs maken ! YES I CAN AND YES I WILL AND YES I DID IT !! jij bent zo'n fantastische en mooi en goed mens , ik vind het een voorrecht je om levens-weg te zijn tegen gekomen echt een SUPER FIJN MENS EEN ECHTE LIEVERD MOOI VAN BINNEN EN VAN BUITEN ....en DOEN die film echt !!! dikke knuffel I.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Franca , zo herkenbaar ik ga soms en manlief ook eventjes onder de zonne-bank neen
    niet om te bruinen van die 2x 10 min.per week kan dat niet en dat is ook niet de bedoeling !
    maar de warmte en het licht doen zo'n deugd en dan een zuiders muziekje in de oren (gipsy kings !) jaah heerlijk en wij doen dat alleen maar in die moeilijke donkere tijden in de winter en dan nog niet elke week , en onze dochter van 19j is ook hooggevoelig net als ik en
    enkele jaren geleden zijn wij met de arts-specialist tot een oplossing gekomen (omdat wij haar zo laat mogelijke echte medicijnen (anti-depressieva) willen laten nemen (zij wil dat zelf ook
    liever niet),maar als men zo diep zit dat je niet meer wil leven (ze is nog maar 19j!)dan moet er wel iets gebeuren voor er domme dingen gebeuren!! ze neemt dus (kwalitis)dit is een homeopathisch middel die ook onze huisarts voorschrijft aan mensen die het moeilijk hebben (het is een sterk concentraat van Kurkuma "ook al eet je er kilo's van , dan nog kun je niet genoeg opnemen)dus daarom is een capsule beter en het is 100% natuurlijk en niet verslavend en zo en in de zonnigere periode's (letterlijk en figuurlijk) hoef je ze niet te nemen ...(vraag dit is aan je arts ?)
    Wij hebben nu net een erg verdrietige tijd ; gisteren is rond 13h , oma ;de moeder van mijn man; overleden in het rusthuis ook als was ze al een tijdje aan het leven in haar verleden dat het einde zo snel zou komen was niet verwacht ! Komende donderdag ging ze jarig zijn..
    Lieve Franca,hou je sterk en denk eraan de lente is op komst als je in de tuin rondloopt dan kun je het vast al merken koop een knol (tulp/narcis)en zie ze bloeien kijk naar foto's van vorige vakantie drink Sangria ! leg zonnige muziek op doe mee met "nederland in beweging! op TV) lees in die prachtige boeken (die ik kreeg van jou ;-) ) vul een emmer met heet water en geurige olie , voeten erin vrolijk muziekje en breien maar en kijk naar een film ! deze :miss Daubhtfire ! echt doen je zal niet anders kunnen dan lachen of toch glimlachten ! Koop rozenolie van kneip of welleda en masseer je handen er mee en drink rooibos met goede honing (verhuis naar belgie , dan kwam ik je voeten masseren !)lieve groet en een dikke knuffel liefs Jezebelle
    PS: en zelfvertrouwen en auto-rijden jaah ik ben nu 47j (heb mijn rijbewijs sinds m'n 25!!) en nu pas voor het eerst in mijn leven durf ik met de auto te rijden ! meer nog ik rij graag ongelooflijk ! ( laat niemand je iets wijs maken ! YES I CAN AND YES I WILL AND YES I DID IT !! jij bent zo'n fantastische en mooi en goed mens , ik vind het een voorrecht je om levens-weg te zijn tegen gekomen echt een SUPER FIJN MENS EEN ECHTE LIEVERD MOOI VAN BINNEN EN VAN BUITEN ....en DOEN die film echt !!! dikke knuffel I.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Franca, ik denk dat veel mensen (waaronder ook ik) dit gevoel ervaren in deze donkere winterdagen...ik ben ook aan het wandelen met een vriendin maar vrees de komende drie weken een beetje omdat ze op vakantie is en ik zelf in actie zal moeten komen...zoals je weet ben ik gestopt in de kinderkribbe en sindsdien ben ik echt men weg aan het zoeken : wat wil ik nu echt? loop een beetje verloren ...stel alles uit (morgen is er weer een dag en doe het dan ook weer niet ;) Manlief is veel weg : maakt lange dagen op het werk en speelt nog mee in een operette (vorige drie weken alle dagen oefenen en nu en volgende weekends heel veel optredens) Versta me niet verkeerd ik gun het hem maar ben niet graag alleen (heb al kinderen van volwassen leeftijd die zelf hun weg (mogen) zoeken...)
    Nog even denk ik dan....dan kunnen we terug de tuin in...verveelt nooit ;)
    Heel veel liefs Franca en ik help je mee aftellen naar de lente...komt helemaal goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je zeurt helemaal niet! Volgens mij ben je gewoon een lief en gevoelig mens die af en toe wat tijd nodig heeft om weer tot zichzelf te komen. Met een gezin en dan ook nog werken in de kraamzorg, is dat nauwelijks te structureren. Het is heel herkenbaar hoor.

    liefs Jacq.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. hallo
    hierbij een dikke knuffel, die heb je verdient!
    Fijn dat je lieve mensen om je heen hebt :)

    Enne ik hoorde op de radio dat het donderdag en vrijdag lente temperaturen zijn ..

    fijne maandagavond alvast

    -vr gr Josie--

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik zat ook te denken aan licht therapie. Een vriendin heeft er baat bij!!
    En nee je zeurt niet.
    Fijn dat er mensen zijn die proberen het je makkelijker te maken.
    Enne neem al die apen (problemen van een ander)niet op je schouders. Veeg links en rechts letterlijk en zeg ,weg jullie. Genoeg aan mij zelf !!

    Groet Roos.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik heb altijd een vreselijke hekel aan januari gehad. Maar...sinds ik niet meer werk is januari voorbij gevlogen. Ik had enorm fijn werk en dacht dat ik het zou missen als ik met pensioen ging. Niet waar dus. Ik heb meer energie dan ooit. Vraag me af hoe het eigenlijk zo kan zijn? Misschien omdat ik nu niet voor dag en dauw op hoef te staan?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Heel veel sterkte, Franca!
    Het komt weer goed, al zie je dat nu even niet.
    Fijn om zo'n man en zulke vriendinnen te hebben!
    Dat is wat je op zo'n moment nodig hebt!
    Zet hem op!!
    Liefs Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  11. lieve Franca ,

    Hartelijk dank voor de prachtige "doekjes" ze liggen allebei op mijn mooiste kast ,op het grijze staat in exact dezelfde kleur een prachtig duifje en op het roze komt een kader met het bidprentje van mijn schoonmoeder en een kaarsje .
    Gisteren hebben wij van haar afscheid genomen in een prachtig klein kerkje waar ze ruim 50j geleden ook trouwden ....

    Bedankt om ze mij allebei te schenken ,ze zijn zo mooi ! Kiezen was erg moeilijk geweest !
    De komende tijd proberen we alles een plaats te geven en ook meer aandacht te hebben voor jongste en het huishouden wat fatsoeneren want van vorige zondag 14h na het "telefoontje" van het rusthuis tot gisteren na de maaltijd(raasde de tijd als een orkaan voorbij) en je beseft dat oma nooit meer haar beroemde
    "vanillewafeltjes" zal bakken ...
    Het is net alsof ik , naar mezelf aan het kijken was alsof ik , ik niet was !
    En je moet ook zoveel(belangrijke) beslissingen nemen , vlug en goed !want je kan ze niet meer opnieuw maken...

    lieve harte- groet! Jezebelle

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve Franca,

    Mijn advies aan jou is; " count your blessings ".

    Ook wij zitten allemaal in die nare januari/ februari maand.

    Je bent dus niet de enige.

    Het kan altijd erger.


    Adriana.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Jezebelle, heel veel sterkte!
    Adriana, dat doe ik hoor, counting my blessings.
    Alle anderen: dank voor jullie lieve reacties.
    Het gaat weer wat beter, ik ben weer druk aan het werk, en jullie hebben gelijk: het is zo weer voorjaar!
    En eerlijk: daar kijk ik echt naar uit.
    Tot snel!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen