Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

woensdag 29 juni 2016

je zou toch zomaar....

Je zou toch...
Logeren bij Fred en Annemarie, in hun Chambres d'hotês
Totaal in de watten gelegd elke avond als je eet in hun Table d'hôte.
Waar de heerlijkste ( vier gangen) diners werden geserveerd.
We aan een lange tafel , de fijnste gesprekken hadden , waar we van een maaltijd gewoon een lange avond mochten maken ( met dan ook nog koffie of thee toe, na de vier gangen).
 Le Ciel Bleu.
Daar waren we.
Hadden we lange wandel tochten, bezochten kleine stadjes en mooie kastelen.
Kregen we goede ontbijtjes en ( hele lieve) lunch pakketjes mee voor tijdens de wandeling.
Mooie kamer met eigen badkamer.
Maar vooral dat eten...Wat hebben we genoten!
Speciaal voor mij ( we vroegen vegetarisch eten ) , kwamen de heerlijkste vegetarische gerechten op tafel. Elke dag wat anders, en allemaal even lekker.
Ik zal Annemarie wat recepten vragen, wie weet kunnen jullie ook nog mee genieten.
En mocht iemand nu besluiten om ook eens naar Le Ciel Bleu (( 15 km van St.Michiel, tussen de Franse steden Verdun,Metz en Nancy) te gaan, vertel maar dat je het van die kraamverzorgster Franca hebt!
Geen steekpenningen hoor, puur enthousiasme!

Dit is nog vanuit de kamer in Le Chiel Bleu, morgen meer vanuit huis.

groetjes, Franca.


woensdag 22 juni 2016

dagje uit

Hoe doe je dat?
Vakantie als je kinderen druk zijn met werk en school?
Als er zelfs een keihard werkt voor een eindexamen?
Tja, weinig keus, als je in een team werkt waar collega's zitten met veel jongere kinderen, die toch echt samen met de kinderen vrij moeten zijn.
Je hebt wel de neiging om in huis en tuin te blijven "peuteren".
Maar soms moet je alles even achter laten, en er even lekker uit ( wel eerst de was buiten hangen, een beetje optimisme is me niet vreemd).
We gaan met de auto: "met zonder dak".
Dit is de bestemming!
En jongens wat is het de moeite waard.
Het lijkt misschien vreemd om weer naar een moestuin te gaan kijken, maar wat is het fijn hier, wat doen we ideeën op, wat genieten we tot in de puntjes van onze tenen.
Veel van jullie hebben het vast al herkend. Villa Augustus in Dordrecht.
Waar van een oude watertoren en pompgebouw,  een hotel en restaurant zijn gemaakt.
Ze serveren biologische gerechten, zoveel mogelijk uit eigen tuin , die weer van de voormalige waterbassins gemaakt zijn :
http://www.kennisbankherbestemming.nu/projecten/villa-augustus-dordrecht#PhotoSwipe1466662840708
 Gewoon mooi.
Een oude bekende.
Dezelfde bloemen staan in ons bloemenweitje ( van zaad wat de bijen aan zou trekken).
Ehhh, dan denk je bescheiden te zijn en alleen een plakje cake bij je koffie te bestellen...
Nou noem het maar een plak! Wat een enorm stuk cake, ik heb manlief maar om hulp gevraagd.

Wij kozen voor een bescheiden kopje koffie, maar je kunt er ( aan de gerechten die voorbij kwamen te zien) ook heerlijk eten in het  restaurant ( met leuke lees tafel en kleine bieb), of lekker gebak of koekjes mee naar huis nemen.
Moet ik nog zeggen dat dit wat ons betreft een echte aanrader is?
Vanaf villa Augustus, zoveel mogelijk langs het water ( met een uitstapje op aanraden van een Dortenaar , dwars door het Energiehuis, met op het eind het prachtige Khotinsky).
Het is dat we net koffie op hadden, wat een mooi indrukwekkend restaurant.
Een onverwacht mooie stad, met veel oude geveltjes, leuke winkels ( mooie boekenwinkel), en heel veel restaurantjes en terrasjes.
Nog een broodje en dan ( via de veel kortere weg) terug richting villa Augustus.
Nu met het dak dicht ( net op tijd bij de auto voor de regenbui) naar huis.
Heerlijk zo'n dagje uit!
Wij kunnen er weer even tegen!

O ja, en die was? Thuis bleek het niet geregend te hebben, dus die was lekker droog!

Groetjes, Franca.



dinsdag 21 juni 2016

zomaar niks bijzonders

Niet lachen...
Dacht ik nog even dat ik een bijzonder effect ingesteld had op mijn camera....
Bleek die gewoon onder het bloem te zitten ( lag op tafel toen ik de rabarber taarten maakte). Oeps.
Dit was het "effect" van even de lens goed poetsen.
 Die rabarbertaart aten we op Vaderdag, lekker buiten.
Waar manlief ook een paar mooie foto's maakte.
Van een paar ( inmiddels uitgebloeide ) bloemen in het bloemenweitje.
 Of ik dat apparaatje wat ik eerder kocht , ook echt gebruikte?
Vroeg een dame me laatst.
Jazeker!
Dat je sommige stukjes niet helemaal door de "puntenslijper"kunt krijgen is niet erg, die snij ik gewoon in plakjes er bij.
Er staat echt binnen tien minuten een gezond en lekker maaltje op tafel.
Fijn in de tijd dat er zoveel courgettes zijn.
En verder? We hebben vakantie, manlief en ik. Twee dagen nu, met veel regen.
Dus besloten we de eerste dag om het huis en het achterhuis netjes te maken, zodat we daar weinig omkijken meer aan hebben deze vakantie ( wel wat bijhouden, maar er is flink gepoetst). De tweede dag was voor bezoekjes, kapper ( was alweer een maand of drie, vier geleden) en wat inkopen ( daarover later meer).
En vandaag...gaan we ( na een lekker ontbijtje met aardbeien uit eigen tuin) op pad.
Het weer ziet er veelbelovend uit en het uitje is er een waar ik via jullie van gehoord heb.... Ik heb er zin in!

Fijne dag!
groetjes, Franca.

zondag 19 juni 2016

bloemen uit het bloemenweitje,goed eten en goed nieuws

Het gaat goed met ons bloemenweitje.
Wat minder met onze bessen. Tenminste...voor ons, de vogeltjes snoepen er heerlijk van.
Dat mag, daar krijgen wij tenslotte elke ochtend een prachtig concert voor.
De boeketjes die uit het bloemenweitje komen worden steeds mooier.
Zoekend naar een plekje voor een mooie foto, liep ik een rondje om het huis.
Te beginnen bij de pipowagen.
Kijk maar het paadje er naar toe.
Voor het huis.
Naast de andere kant ( richting wei).
Onder de grote boom naast het huis ( aan de kant waar we altijd zitten).
Nog even terug bij de pipowagen ( omdat het zonnetje intussen zo mooi scheen).
En daar staat het dan.
Inmiddels staat het boeketje er een dag, en ik vind het zo mooi!
Ik weet nu dat ik de foto beter iets lager had kunnen nemen, dan komt het mooier en voller over, helaas is de camera vol, dus zit dat er even niet in.
Boffen!
Het linker boekje kocht ik via marktplaats ( en gaf er best nog wat voor), eergisteren kwam ik het nog mooiere exemplaar zomaar voor 75 cent in de kringloopwinkel tegen. Ik weet al welke vriendin ik heel blij mag gaan maken.
Hoe het met mijn handwerkjes is?
Het ligt even helemaal stil. Totaal geen trek meer in. Gek hè, en ik had er zo'n plezier in.
 Maar ja, er is ook nog zoveel te doen... Nieuwe bloemen planten ( de potten zijn voor op het kerkhof), wat zal het er hier straks weer kleurig uit zien.
Manlief begint alvast bij de pipowagen.
Hoe het verder gaat?
Prima!
Het afvallen gaat ( heel) langzaam maar zeker.
Het eten is ook weinig veranderd, ik probeer alleen minder suiker te eten( minder chocola vooral), jammer dat ik net weer heerlijke bonbons kreeg in mijn laatste gezinnetje.
Wel lief hoor! En ik mag ze natuurlijk ook gewoon aan de rest van het gezin geven, maar ze zijn zo lekker, dat ik er toch van mee snoep. Foei!
Het heerlijke soepje op de foto is door manlief gemaakt. Venkel soep, van venkel uit eigen tuin.
Linzenburgers van Annemiek en spinazie uit eigen tuin. Ja aan de gezonde kost kan het niet liggen. Mijn lijf veranderd wel van het sporten/bewegen.
Had ik eerst "ineens"een buik, nu word die van beneden af steeds strakker, en het rolletje wat weg moet dus steeds smaller. En kan ik ook alweer een maatje kleinere spijkerbroek aan.
Hoewel soms....als je wat rabarber over hebt ( 1200 gram nodig om jam van te maken), en er liggen ook nog wat overrijpe aardbeien op het aanrecht.... Dan is de verleiding wel erg groot om die even ( met een heel klein pietsie suiker) te koken , om een sausje voor het toetje te maken.
Dat toetje is gewoon een klein feestje!
Kwark met aardbeien/ rabarber saus. Daar kan geen restaurant voer tegen op!
En die rabarberjam?
Die is klaar , en bijna op....

Gisteren kwam er onverwacht een uitnodiging: of we even op de koffie kwamen.
We vermoedde goed nieuws, en gingen die kant in met rabarbertaart ( met als vulling rabarberjam) , een paar mooie boeken en een ( al zeg ik het zelf) prachtig boeketje uit het bloemenweitje. Fijn om dan zomaar wat leuke dingen mee te kunnen brengen.
Het goede nieuws kwam en nam me een enorme last van mijn schouders.
Te lang heb ik me te druk gemaakt over een gezinnetje, nu komt alles weer op zijn pootjes terecht en kan ik loslaten. Laten gaan en me weer concentreren op ons eigen gezin en plannen maken. Kunnen we samen ( mijn man en ik) genieten van wat er is en dingen vernieuwen. Door gaan met verbeteringen van het huis en veel meer tijd maken voor vrienden en bekenden. Lucht!

Ik wens jullie allemaal een heerlijk luchtige dag en een fijne Vaderdag voor alle papa's!

groetjes, Franca.

woensdag 8 juni 2016

groen en makkelijk

Er zijn ook al een paar aardbeien, zei manlief,.
De allereerste van dit jaar ( uit onze tuin).
Het fijn buiten, deze tijd van het jaar.
 Zo netjes als de moestuin achter is, zo wild is het bloemenweitje voor.
Natuurlijk kan ( en mag) er nu niet gemaaid worden.
Daardoor bloeien er niet alleen de mooie bloemen, maar komen er ook brandnetels.
Alleen met laarzen betreden dus.
Rondom begint het met de bessen ook wat te worden, kunnen we gezond snoepen straks.
Misschien niet helemaal te zien.
Zo iets beter?
Ik merk dat mijn camera ( na 7 jaar intensief gebruik en twee keer stuiteren) het nu echt op gaat geven. Zelfs inzoomen op het vogeltje ( van het nestkastje) is onmogelijk.
Mijn favoriet.
Al vind ik deze ook prachtig.
Of deze...
Richting moestuin.
Kijk , daar komen de eerst rode aardbeien.
De vogeltjes lusten ze ook graag.
We doen er niks tegen. Wel de aanvreten vrucht plukken en een stukje verderop gooien , dan mogen ze daar verder snoepen.
Maar geen netten, waar ze in verstikt kunnen raken of zo.
We hebben de aardbeien tenslotte gewoon voor onze lol, mogen de vogeltjes ook een lolletje!
Er blijft genoeg over voor ons.
Op naar de rabarber.
Poespoes loopt mee en zit braaf te wachten.
Tot ik voldoende bij elkaar heb ( in een blad gewikkeld is dragen makkelijker).
Ik ga er mee naar binnen en vertel volgende keer wat ik er mee gedaan heb.
Tja, eerlijk is eerlijk, zo loop ik er soms bij, inclusief ( lage) laarzen.
Net te koud om alleen in bloesje buiten te zijn.
Och wat heb ik vroeger lopen miepen als ik mijn schoonmoeder langs zag lopen.
Heeft ze weer zo'n stomme spencer aan, ze kan toch ook thuis iets leuks aan doen?
En nu...loop ik zelf in zo'n ding!
Sterker nog...de broek die ik draag ( en die zalig zit als je in de tuin bezig bent), is....tateretaaa...eigenlijk een zwarte pyjamabroek, die jongste toch niet meer draagt.
Echt, als ik naar de winkel ga doe ik iets anders aan!
Maar thuis...tja,
Oma, ik neem alsnog mijn woorden terug.
Ik zie in gedachte je brede lieve glimlach voor me, je snapt het vast.
Thuis is thuis, daar rommel je heerlijk in de tuin, op je gemakje, en kijk je niet zo nauw, daarom is het ook thuis!

Fijne rommelweek!

groetjes, Franca.