Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

woensdag 25 november 2015

op welke gekke manier ik de moed terug vond....

Zit ik zomaar 's morgens vroeg aan de koffie met breiwerkje.
Stiekem toch maar aan het vestje begonnen.
Hier het proeflapje ( het vestje moest ik uithalen wegens een te ver weggevallen steek).

Maar ja, er moet toch ook nog wat gebeuren...
Weet je hoe ik mezelf aan de gang kreeg?
Ik keek een youtube filmpje van de dame die haar huis schoonmaakte volgens de flylady methode, dan krijg je vanzelf zin om ook aan het werk te gaan.
En één keer aan de slag, ga ik door.
Keuken, hal, gang, badkamer achter, toilet beneden en tot slot de huiskamer.
Kijk dat schiet lekker op!
Dit aten we niet vandaag hoor!
Vandaag was het lekker simpel.
Dit is nog van het weekend, beloofd aan dochterlief.
Om als ze thuis was samosa's te maken.
Voor mij de vegetarische versie.
Hier de versie met vlees.


Niet van het seizoen, wel lekker: een frisse salade.
Door manlief gemaakt : knolraap.
Even koken en daarna met kruiden in de oven.
Lekker!
Doen we vaker, er staat nog genoeg in de tuin!
Mijn "bordje" ( zeg maar bord).
Moet ik er ook nog eerlijk bij zeggen dat het zo lekker was dat er hierna nog precies zo'n bordje volgde!

 Een keer klaar met poetsen mag ik weer op de bank.
Kaarsje aan, breiwerkje erbij.
Nou ja, zeg maar drie breiwerkjes.
De grote sjaal.
Het rode vestje...( gewoon opnieuw begonnen).
En kijk...ik schijn het toch niet te kunnen laten...weer een vaatdoekje.


En verder.
Kan ik morgenavond naar een kleine fair (en ga ik daar nog even over na denken).
Kijken is vast ook kopen, en heb ik dat nodig?
Nee echt niet.

Vrijdagavond of zaterdagmiddag is er in een klein dorpje in de buurt ook een fair.
En daar ben ik erg nieuwsgierig naar.
Omdat het in een soort landhuis is.
We zullen zien...

Nu nog even lekker breien, dan bijtijds naar bed.
Morgen is er weer een dag.
Nog genoeg te doen in huis, maar dat geeft niks.
 
Want laten we eerlijk zijn, we zijn toch boffers!
We hebben een huis vol met allerlei dingen waar we van houden of in ieder geval blij mee zijn. Geen punt toch om dat huis en die spulletjes weer schoon en netjes te maken?
Om daarna lekker op ons gemakje om ons heen te gaan zitten kijken en te genieten!
Als je zo denkt, is dat poetsen toch zo erg niet meer?

Fijne avond allemaal.
En morgen met plezier aan de slag!

groetjes, Franca.

vrijdag 20 november 2015

t is wat allemaal...

Kijk , heb ik toch zomaar een ( voor mij) hele hippe broek gevonden in de kringloopwinkel.
Normaal ben ik meer van de spijkerbroeken, maar deze had meteen iets.
Eerst schoof ik een dagje door.
En maakte het gekregen garen ( wat aan de deurklink hing) tot op het laatste draadje op.

 Daarna een dagje wacht.
Zie je het laatste doekje, wat kleiner , maar heel zuinig alles opgemaakt.

Toen ik ook nog een dag tot 15.30 moest wachten voor ik een gezinnetje had, was ik er ineens helemaal klaar mee. Met de vaatdoeken tenminste...hoewel....
Ik vond een klosje touw , en haakte een schuurlapje.
Of zal ik het heel chic een touwdoekje noemen?
Wegens meer als genoeg tijd ( ik wachtte nog steeds), besloot ik een super milieuvriendelijk afwasje te doen.
Met eigengemaakte vaatdoek, eigengemaakt afwasmiddel ( wat dus echt niet schuimt) en een eigengehaakt touwdoekje/schuurlapje.
Het gaat, het wast schoon, maar ik vind een gewoon schuursponsje toch wat soepeler.
Misschien nog een keertje proberen van dunner touw?
Ik vond in ieder geval nog een doel voor deze: als zeepbewaarder/ kan het mooi droog worden doekje. Om mijn heerlijke zeepje van de Lus... niet helemaal plakkkerig te laten worden.
Daar is het ideaal voor!
Uiteindelijk kon ik gelukkig aan de slag.
Bij een piepjonge ( al wilde ze dat zelf niet horen) dame die een prachtig piepklein ( veel te vroeg geboren ) meisje had gekregen.
Wat een kleine schoonheid!
Een zo fijn, klein Somalisch poppetje.
Alle babietjes zijn leuk, lief en hebben iets, maar deze stal onmiddelijk mijn hart!
Veel werk, zowel met uitleg, als met huishoudelijk werk als met samenwerken met verloskundige ( petje af voor deze lieve begripvolle dame) als met vroegzorg.
Fijn om te weten dat dit meisje wat moeder werd van zo'n prachtig minimensje er ook als ik weg ben, niet alleen voor staat!
En 's avonds brei ik,want de vaatdoekjes ben ik dan wel beu, ze hebben me wel terug in de breimood gezet.
De sjaal waar ik vorig jaar aan begon ga ik nu afmaken.
En intussen...speur ik marktplaats af voor garen, om het vestje van Inge te kunnen maken ( voor een budgetprijsje).
Ik vind het garen waar ik vroeger al eens een trui van breidde ( en weg deed, hoe stom kun je zijn, nooit, nooit zelf gebreide truien weg doen).
Ik heb een ander ( zowat hetzelfde) patroontje uit geprint.
Omdat Inge er een foto van zichzelf bij had gedaan, en ik niet weet of ik die mag plaatsen.
Al zoekend naar garen en Inge's patroon lezend, kwam ik er achter dat er een hele geschiedenis aan dit patroon vast zit.

http://www.elle.be/nl/52517-elle-bezoekt-achter-de-schermen-bij-bernadette.html
 Hier kun je lezen over de dame die het vest ontwierp .
Hoe duur het was, en dat er daarna mensen op het idee kwamen om ook zo'n ( leuk en simpel) vest te gaan brien.

http://www.betaalbarewol.be/nl/patroon-bernadette-look-alike.html
Zijn er inmiddels betaalbare lool alikes gekomen.
 http://www.knottenwol.nl/collections/vest-bernadette-breipakketten

En verschillende variaties.
Zowel om te breien als om te haken.
Ik ga breien, van het oude bekende rode garen ( wat zeker geen mohair is), voor een tientje gevonden op marktplaats.

Maar eerst moest ik nog zorgen voor die minibaby, en voor de reuzebaby, wiens moeder het zo verschrikkelijk zwaar had bij de bevalling. ( ik kreeg er een gezinnetje bij voor de middag, omdat het zo druk was) .
Maak ik een pomoen-pie ( met pie-vogeltje er in).
En dochterlief de volgende dag gevulde paprika's ( een zak vol kocht ze, voor een euro op de markt).
De tafel kwam een beetje vol te staan.
Mijn bord was bijna overladen, maar lekker!
Voorruit, nog één foto, van het allerlaatste vaatdoekje ( voorlopig), en van de bananenkoekjes ( die te lekker en dus zo op waren).
Manlief komt er aan, ik ga de hete bliksem afwerken.
Klaar met werken in de gezinnetjes , op naar mijn vrije dagen!

En als jullie iets gemist hebben, dat klopt, ik ga het er maar niet over hebben.
Het is te groot, te veel.
Laten wij maar gewoon doorgaan, met lief zijn voor elkaar, kleine/simpele dingen maken , en berichtjes plaatsen waar mensen blij van worden.

Fijn weekend!

groetjes, Franca.


vrijdag 13 november 2015

gerommel ( waarschuwing: verschrikkelijk lange blog).

Ken je het stukje van Flay lady ?
Waar een dame verteld over een B&B en aan het eind van het verhaal blijkt het haar eigen huis te zijn?
Destijds hoopte ik het ooit ( weer) mee te maken.
Vanmorgen was het zover!

Ik werd wakker van manlief die me een houdoe kus gaf ( normaal ben ik altijd als eerste op).
De slaapkamer zag er heerlijk schoon en opgeruimd uit.
Naar de badkamer waar het sanitair te tegemoet blonk en zelfs de wasbox leeg was.

Naar beneden , naar een opgeruimde schone keuken, een fijne frisse huiskamer met een lekker breiwerkje wat klaar ligt op het kleine tafeltje.
Wat een heerlijkheid!

Hoe dit zo komt?
Tja, ik zou gaan werken vandaag.
En had gisteren een beleidsavond.
Dus poetste en waste ik gisteren dat het een lieve lust was.
Om aan het eind van de dag een telefoontje te krijgen: het is rustig en je hebt nog heel veel plusuren, we schuiven je een dagje door.

En nu heb ik zomaar een vrije dag!
Terwijl het hele huis spic en span is, iedereen die het kan gebruiken al een bezoekje kreeg, de was netjes bij is, het zonnetje heerlijk schijnt.
Wat wil een mens nog meer!
Het kleed even opfrissen.
Het zeeppompje vullen met zelfgemaakte zeep.
Dit was nog gemaakt met het babyzeepje, ruikt heerlijk en omdat het pompje op het aanrecht staat gebruik ik het ook vaak om bijvoorbeeld even een pan in de week te zetten.
Een variatie op lezen en breien : breien en kijken.
Sinds het vaatdoekjes verhaal kijk ik weer naar de BBC series.
Vitorian Farm Christmas ( maar er zijn er veel meer).
Hier zijn ze zeep voor het grove werk aan het maken.
Ik denk dan vaak aan vroeger thuis.
Hoe ik pas op hoefde te staan als mijn moeder de asla had leeggemaakt en de kachel weer brandde. Hoe ik dan voor de kachel gewassen werd door mijn moeder.
Voor haar was het ( weet ik nu) een hard bestaan, voor mij maakte ze er iets goeds van.
Moet je kijken hoe goed ik het nu heb, en dat dank ik toch echt voor een heel groot deel aan haar!
Trots en dankbaar kan ik op/over haar zijn.

Al zoekend naar vaatdoekjes en washandjes kwam ik hele mooie stukjes leesvoer tegen:
 http://mamaluca.nl/?s=nuttige+handwerken+1
Zeer inspirerend !
Hoe een dame van  +/- 50 , en een dame ( die wat verward begint te raken) van +/_ 80 samen werkstukjes maken uit een boekje: de nuttige handwerken.
Hier nr. 1, maar het is een complete serie.
Prachtig!

En:
http://docplayer.nl/5781293-1-de-buurtschap-nieuwe-krim-dalerpeel-omstreeks-1920-1950.html
Een lang verhaal, maar wat een mooi stukje geschiedenis!


Breien bij tante ( het jongste zusje van mijn moeder, de enige nog in leven, 89 jaar oud).
Ze is steeds meer in de war, eet te weinig ( zoals te zien is), maar heeft geluk.
Mijn oudste neef ( tevens mijn peetoom en die van onze jongste) zorgt samen met zijn vrouw echt heel goed voor haar.
Andere nichtjes zoeken haar wekelijks op.
Niet iedereen krijgt daar zo,n keer of drie vier in de week bezoek ( helaas).
Om tien uur in de ochtend kwam ik tantes kamer binnen, helaas gordijnen nog dicht en tante helemaal verward dat ik zo "vroeg" kwam.
Om haar niet meer in verwarring te brengen , nog maar even weg gegaan.
Wat nu?
Hé die kringloopwinkel in het dorp hier is op Woensdag open....
En kijk wat ik vind voor één euro: een leuk handwerkboek.
 Kan ik ( luie breister die ik ben) eindelijk eens leren om fatsoenlijk steken op te halen, i.p.v. gewoon uit te halen tot ik de goede steek weer tegen kom .
Na het kringloopbezoekje ging ik terug naar tante.
Inmiddels op en aan de ontbijttafel ( bijna elf uur), het boterhammetje dat op moest , ging wat makkelijker naar binnen toen ze wist dat ze daarna mocht gaan roken ( ja 75 jaar roken dat leer je niet meer af), jas aan, sigaretje roken, naar de zaal voor koffie en terug.
Klinkt simpel, maar in haar tempo ben je daar zo twee uurtjes mee zoet!

Terug in haar huiskamer, sprak een dame me aan: wat ik aan het breien was ( ze zag de naalden uit mijn tas steken).
Ze vertelde met veel plezier over een jasje van rechte lappen wat ze vroeger meerdere keren maakte voor haar kinderen.

Wat schetste mijn verbazing toen ik thuisgekomen het boek door bladerde!
Zou dat nou echt hetzelfde patroontje zijn?

Ik ga het scannen en uitprinten.
Misschien vormt het een mooie gelegenheid voor haar kinderen of ander bezoek om hier nog eens over te kunnen praten!
 
Nog een stukje vaatdoek breien, zou ik het halen met het blauwe ( gekregen, aan de deurklink gehangen) garen?


De blauwe is klaar, twee halverwege .

Niet te vergeten: ze werken!
Ik kan wel eindeloos vaatdoekjes breien, maar ik moest ze natuurlijk wel even testen.
Proef geslaagd!
Als vaatdoekje uitstekend, als werkdoekje ( om vochtig te stoffen) ook prima.
Al word het natuurlijk niet zo droog als met een microvezel doekje.
Maar het hele huis ( boven en beneden ) is gisteren "gestoft", en alles is fris en schoon ( en ruikt heerlijk dankzij het eigengemaakt sopje ).
Of ik verder niks deed?
Jawel, ik maakte flapjes met vega vullen voor mezelf.
En Empanadas voor de rest ( die er niet uit zagen,omdat ik het bladerdeeg te vroeg uit de vriezer haalde, en ze al erg zacht geworden waren, maar echt lekker waren), de mannen aten er tien met zijn drieën!
En een shepherd pie.
Waar ik iets te laat was om een nette foto van te maken ( ze waren al begonnen).
Straks maak ik samen met oudste de pompoenpie met pannenstoelen uit hetzelfde blad ( boodschappen, wereldsmaken met pit).
 Had ik toch nog genoeg garen .
Heb ik al nieuwe voorbeelden klaar liggen.
Dit keer van zelfgebreide washandjes.
Na de beleidsavond gisteren ( we moeten bij blijven, nog meer cursussen, meer digitaal, ons laten zien, enz enz.), is het heerlijk om thuis lekker aan te rommelen.

Vandaag te genieten van zomaar een extra dagje vrij ( al moet ik nu niet de halve dag achter de laptop blijven zitten).
Dochter app-te  net dat ze voor het eten thuis komt.
Och wat een heerlijkheid.

Met zijn allen aan tafel vanavond.
Een lekker maal , door oudste en mij gezamelijk gemaakt.
Een schoon en fris huis.
Heerlijk burgerlijk vanavond samen met manlief de grote boodschappen in huis halen ( dat het ook financieel zomaar kan).
Hier zit een heel gelukkig mens!

fijn weekend!
groetjes, Franca.



dinsdag 10 november 2015

nog èèn keertje, een vaatdoekjes breien blogje





Voor degene die niet van breien ( of van vaatdoekjes) houden, sla deze blog maar even over!
Het verhaal begon met twee boleltjes garen , die veranderde in drie vaatdoekjes.
Ik kocht wat bolletjes katoen bij en zo had ik al snel vijf vaatdoekjes.
Maar ja ik hield netjes het patroon aan, ook al was dit garen iets dikker.
Met als gevolg: net te weinig garen voor de tweede vaatdoek.
De nieuwe doekjes zijn dus iets groter.
Geen probleem dacht ik, het zijn tenslotte maar vaatdoekjes!
Tja, wat nu?
De beige daar heb ik niet genoeg garen voor.
Bij kopen? Ja ik kan niet zomaar aan de gang blijven met katoen kopen.
Ik begin maar vast met de grijzige, die gaat gewoon kleiner worden.
Grijze klaar, nu bedenken wat ik met de beige doe. Uithalen dan maar.
Zoiets misschien?
Kijk zeven vaatdoekjes.
Geen katoen meer nu, of....even de zolder op...wie weet!
Katoen gevonden, ik ben er gewoon blij mee!
Een klein zakje uit de kringloop.
Twee redelijk "volle" bolletjes en nog wat restjes blauw.
 Ik kan weer verder!
Het begint er langzaam uit te zien als een verslaving.
 Ik beloof: dit was het laatste brei een vaatdoek blogje!
Al wil ik graag nog even laten zien wat er hier vanmiddag aan de deurklink hing!
Hoe lief!
De dame wist dat ik een vaatdoekjes brei verslaving aan het opbouwen was.
En besloot wat katoen aan de deurklink te hangen.

Lieve mensen!
Wat heb ik er deze week veel mogen ontmoeten ( of via het blog /mail leren kennen)!
Ik kreeg een mooi patroon van een vestje via de mail.
Een boek wat ik echt graag wilde lezen via de post.
En nu weer dit zakje breikatoen, aan de deurklink.
Hoe fijn om zulke lieve mensen te leren kennen.

En nu?
Nu ga ik morgen breien in het bejaardenhuis.
Omdat ik op een ander blogje zag dat een dame samen met een zeer oude dame ging breien.
Hoe mooi zou het zijn als er ( al is het er maar èèn) oude dame weer wat zou willen breien, of er over wil vertellen wat ze zelf vroeger allemaal maakte!
Misschien lukt een heel simpel vaatdoekje.
Ik ga het gewoon proberen.
En laat jullie later weten hoe het ging!

Fijne week ( en brei ze), groetjes, Franca.