Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 31 augustus 2015

bloemen en ijs

Soms komt het voor, dat het niet klikt tussen een kraamverzorgster en een gezin ( of andersom), daardoor mocht ik een gezinnetje "over nemen", voor vier dagen.
We maakte er vier fijne dagen van.
En laat nou de kraamheer (o.a.) bloemenzaken hebben.
En zo mocht ik na vier dagen dit mooie boeket mee naar huis nemen.
Echt heel mooi, maar het is helaas onmogelijk om het goed op een foto te krijgen. We doen het maar met deze, het geeft hopelijk wel weer hoe blij ik er mee ben.
Gisteren mocht ik nog een dagje een opstart doen, bij een actrice en een muzikant.  Een echt artistiek huisje waar ik in terecht kwam.
Een mooi stukje van mijn vak, bij bijzondere mensen ( en huizen) terecht komen.
Vandaag is mijn eerste vrije dag.
Hangt er was klaar ( om gestreken te worden).
 En staat er nog een mysterieuze doos te wachten...

Maar eerst....mailde ik nog even naar de eerste kraamvrouw...om uit te leggen waarom er stukjes banaan in een zakje in haar diepvries lagen.
Namelijk omdat er een overrijpe banaan in haar fruitschaal lag....
En ik daar een lekker ijsje voor haar van wilde maken ( met lekker tuttig papieren parasolletje), maar dat de laatste dag finaal vergeten was.
En nu ik er toch aan dacht...besloot ik het direct voor mezelf en oudste ook te maken. Ook hier nog bananenstukjes in de diepvries.
Hier het recept ( al heb ik er in verhouding duidelijk meer rood fruit bij gedaan):
http://vegadutchie.nl/bananenijs-met-pinda-kersen/

Geloof me: het is de moeite waard!
Om mezelf echt te verwennen op mijn eerste vrije dag: ben ik in de pipowagen gaan zitten.
 Om daarna ook nog even te genieten van een lekker bakkie op het trapje ( met de kopjesgevende Poespoes er bij).
Fijn!
Het boek is uit. Zal ik dan toch maar eens gaan starten...
 Valt niet mee, van zo'n lekker plekje weg te gaan...

Poespoes heeft ook een nieuw plekje gevonden, aan de slag!

Iedereen een fijn begin van de werkweek !
groetjes, Franca.


maandag 24 augustus 2015

in de bonen

Telefoon van het werk: wachtdag vandaag.
Oké, die start pas echt om tien uur, dan kan ik eerst wat bonen gaan plukken.
De moestuin ligt ( nogal een eindje) achter het huis, dus daar heeft de ( vaste) telefoon geen bereik.
Tien voor tien, ik wil graag nog meer plukken, voor de zekerheid vraag ik de hulp van oudste ( als de telefoon gaat, vraag ze dan of ze me mobiel willen bellen ), hoe ik dan met mijn modderhanden op moet nemen is een ander verhaal.
Die regen van gisteravond heeft voor flink wat zand gezorgd, maar wat een fijne oogst.
 Schoongemaakt ( in beide opzichten).
Eerste ronde voor de diepvries, de boterboontjes ( en een klein deel sperzieboontjes) eten we vandaag.
Manlief houd er niet van: diepvriesbonen, maar ik vind het toch wel erg makkelijk als ik lang moet werken, en het is zonde om ze verloren te laten gaan ( niet dat we alles zelf houden hoor).
 Tegen de middag nog niks van het werk gehoord, dan begin ik maar alvast te koken.
Een Nigel Slater recept vandaag ( wat ik al eerder gemaakt heb).
Geen aubergine in huis, wel courgette, boontjes en worteltjes uit de tuin.
Met deze kruiden moet het wel lekker worden.
Ook nog  Champions in de koelkast. Het komt goed zo.
Iets te veel saus?
Het ruikt in ieder geval heerlijk!
Zo zag mijn bord er 's avonds uit.
Met zelfgemaakte Matzes, waarvan ik een recept vond in het boekje: koken zonder poen.
Grappig om te zien dat het werkt!
Je maakt van wat bloem,zout en water ( en een paar druppels olie) een deegje.  Balletjes te grootte van een walnoot maken. Rolt die uit ( had  ik dunner kunnen doen, maar ja haast) Koekenpan zonder olie op hoog vuur, dan het vuur laag en ineens gaan ze op blazen.
Ze lukte niet allemaal, maar ik ga het zeker nog een keertje proberen!
De mannen hadden overigens , boterboontjes, gehaktballetjes en gekookte aardappels, maar snoepte vrolijk met de korma mee.
Rijst met rozijnensiroop als toetje.
In eerste instantie wilde de rijst niet goed garen ( en moest de pit uit om aanbranden te voorkomen).
Had ik net een boek gelezen waar de huisvrouw ( om kosten te besparen) de pan in hun bed zette om verder te garen.
Dan kon ik ook!.
Handdoek om de pan gebonden en onder het dekbed.
De jongens vonden het maar erg vreemd dat het toetje uit ons bed kwam ,haha. Maar de rijst was keurig gaar en niks aangebrand!
 Voor de moedigen onder jullie...
Bij het naar buiten stappen zag ik iets klein bewegen...
Een muisje.
Die, eenmaal betrap, doodstil bleef zitten.
Nu pas snap ik de uitdrukking: muisstil!
Toen ik terugkwam met de bonen was het beestje weg ( ik had voor de zekerheid wel even de bijkeuken-deur dicht gedaan).

De rest van de dag niks gehoord.
Wel kwam ik iets vreemds tegen in de gang...
 Een oude brandweerslang.
Daar heeft dochterlief grote plannen mee ( hier al een etui die ze voor manlief maakte).
Samen met haar beste vriendin wil ze een bedrijfje starten. Hoe kort geleden maakte ik een foto van die twee toen ze gitaar zaten te spelen op zowat dezelfde plek. Nu werden er serieuze plannen gemaakt.
Kleine kindjes worden groot....

En nu : douchen en opschieten!
Vandaag krijg ik vast een gezinnetje, ben benieuwd waar ik terecht zal komen...

Fijne dag,
           groetjes,
                               Franca.




zondag 23 augustus 2015

spannende post en een engeland gevoel....

Post in de brievenbus, terwijl ik richting huis loop maak ik de grote envelop alvast open.
Wat een mooie kaart....
 Het word nog veel mooier.
Kunnen jullie het lezen?
Dit zat er in de envelop.
Deze cadeautjes zaten er ook nog bij , een pakketje om een broche te maken en een hangertje "I love sewing": hoe leuk voor dochterlief.
Lieve Jolanda, wat een leuke verrassing!
Heel hartelijk dank!
Wat leuk dat je me herkende, en me daarna zomaar gratis deze mooie tijdschriften wilde toesturen.
Ik ga ze met plezier lezen en er vast weer iets leuks uit maken.
Nu kan ik natuurlijk niet achter blijven, om op mijn beurt een ander iets gezelligs te sturen...ik denk nog even na, wat te sturen en wie de post zal krijgen.

En dan:
Wat hadden het dagje met de jongens, eentje hielp om de worteltjes uit de grond te trekken, ze van zand en groen te ontdoen in de keuken ( die ik de volgende dag maar even flink schoon gemaakt heb),en maakte twee grote pannen met pastasaus , samen met dochterlief. De hele familie kwam eten in de veranda. Waar de tafel gedekt was en het vuur fijn brandde.
Op de oprit stond al de ober klaar met een arm in de lucht ( met dienblad) en een doek over de andere.
Leuk!

Maar er was meer; ik bakte een rabarbertaart, en we aten heel veel lekkere groenten uit de tuin.
Deze foto's komen ( misschien) later nog een keer .
Eerst vandaag!
Vandaag hadden manlief en ik zomaar het vakantiegevoel terug!
We gingen naar een kasteel. Wellenswaar in Nederland ( Geldrop, Brabant om precies te zijn), maar wat een fijn Engels gevoel.
We gingen voor de tuin fair die daar zou zijn.
Hoe hadden we kunnen bedenken dat het zo mooi en fijn zou worden.
Natuurlijk hielp het zonnige weer mee.
Maar we mochten zomaar gratis het kasteel bekijken.
 Dat was al zo mooi dat manlief ( heel lief) even terugliep naar de auto om mijn fototoestel op te halen.

Och, de prachtig boeketten die overal stonden.
De keuken met het rekje met jam potjes.
Oude keukens, wat kan ik daar van genieten.
Er werd in de keuken een demonstratie gegeven door een prachtige in klederdracht ( met houten schoentjes) gestoken Japanse dame (maar daar durfde ik zomaar geen foto van te maken).
En dan buiten...
Rond het kasteel kon je prachtige wandelingen maken.
Een Engelse landschapstuin.
Meer kan dit mens zich toch niet wensen?
Ik zal een paar ( van heeeel veel foto's die ik gemaakt heb) plaatjes laten zien.
Met als ondertitel...
Mochten ze volgend jaar weer een tuin fair organiseren....
Dan hoop ik het op tijd te horen, zodat ik vrij kan vragen...
Jammer dat het zo druk was bij de theetuin ( de serveerster vertelde heel eerlijk dat het minstens een half uur zou duren voor we koffie kregen), maar we gaan nog een keertje terug!
 Voor vandaag namen we hier een courgette soep ( met een sneetje brood met kruidenboter), en dat smaakte heerlijk!
Vraag maar aan manlief!
 Dag kasteel, je gaf ons ( samen met de prachtige tuin) een heerlijk Engelandgevoel. Aan alle mensen die aan deze dag ( vaak als vrijwilliger) aan gewerkt hebben : alle lof, we hebben genoten!
En mocht je toevallig nog een dagje vrij hebben , en niet weten wat te doen.
Het is vast niet zo mooi als tijdens de fair, maar zeker een bezoekje waard!

Zonnige tuin groetjes,
                                           Franca.