Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

woensdag 22 april 2015

naar buiten

Veel te laat nog bolletjes gekocht ( die vervolgens bleven liggen natuurlijk), dan maar in een mand.
En kijk, het komt goed.
Vijfenzeventig cent, voor de niet meer zo mooie rozen bij de aldi.
We gaan het gewoon proberen, klimrozen bij de veranda.
Ik verheug me er nu al op.
Kleur!
Wat een prachtig contrast!
Hoe blauw een lucht kan zijn.
Genieten.
Gewoon ons pad, hoe bof je dan? Ik sta niet scheef hoor, het pad is scheef.
In knop.

 Hangmandje ( hanging basket ) bij de voordeur.





Blauwe luchten ( met vliegtuigje).

Fijn plekje.
Gisterochtend: nog een beetje fris.
Vriendin belt, ik kom op de koffie.
Het zonnetje kwam net de veranda in, de tuindeur kon (1 deur, niet helemaal) open.
Koffie, bijkletsen, genieten!


 En hoewel het pootje nog regelmatig erg dik is, kan ik inmiddels alles weer.
Wandelen en fietsen, werken en zelfs traplopen gaat weer redelijk goed.
Je weet pas wat je mist als het even niet kan!
Wat een waarheid als een koe.
Ik heb geen ziektewet hoeven nemen, omdat ik mijn vakantiedagen van vorig jaar toch aan het opmaken was ( en gezien ik met mijn gebroken teen maar twee dagen ziekteverlof kreeg, heb ik het niet eens geprobeerd).
Het eerste gezinnetje wat ik kreeg woonde in een appartement met lift, dus dat ging prima.
Morgen start ik weer, nu ( zeer waarschijnlijk) in een gewoon huis.
Dan zal blijken of het weer lukt.


En de mode?
Wat een onzekerheid had ik over het jurkje voor de bruiloft!
Het werd ( wie me kent had het al geweten) het bloemetjesjurkje.
De ochtend van de bruiloft moest ik nog snel op zoek naar een gewoon zwart onderjurkje, maar blij dat ik daar mee was!
Je zou toch een hele dag ( ik deed het 20 minuten) in zo'n opgesloten "ik voel me een worst in een te strak velletje" body-shaper moeten lopen.
Wat een ellende.
Nu kon ik ontspannen  van de ( fijne) dag genieten.
Er is een foto gemaakt ( door oudste), maar wegens de gezichtjes ( en dat doe ik liever niet) kan deze foto niet hier.
Zo snel ik een " zonder gezichtjes" foto heb, laat ik het zien.

Inmiddels ben ik wel (ook door het paskamerlicht) weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt: ik draag nu echt een maat groter.
Geen ramp, maar niet fijn.
Even wat minder taart en lekkers hier ( hoewel een goede salade ook heel lekker is) en veel meer gezond!
We gaan het zien!

geniet van de mooie zonnige dag!
groetjes, Franca.





donderdag 16 april 2015

ooit

Ooit ging het zo als ik een bruiloft had:
Ik zocht een leuk jurkje, gooide het over mijn hoofd, deed mijn dan populaire schoenen er bij aan en waste ( vooral natuurlijk) mijn haar zodat het lekker fris was. Klaar!

Nu: loop ik al dagen te bedenken wat ik aan zal doen.
Heb ik zelfs een correctie-onderjurk  gekocht ( correctie panty's had ik al, wegens verschrikkelijke spataders), heb ik speciaal mijn haar geverfd en heb mijn haar laten knippen ( en na een dag is al het grijs vrolijk terug gekomen), en moest ik makkelijke schoenen zoeken wegens een nog wat onwillige enkel.

En toch...hoop ik morgen zo netjes voor de dag te komen, dat ik voldoende zelfvertrouwen heb om van de dag te genieten!

groetjes, Franca.

dinsdag 14 april 2015

toetjes, toetjes, toetjes

De toetjes.
Het begon met wat mascarpone die over was van het maken van de witte chocoladetaart voor dochterlief.
Ik zocht op internet en vond bij smulweb een toetje in glaasje.
De mascarpone met wat magere kwark , lemon curd en vanillesuiker mengen.
Eventueel laagjes maken met wat fruit en gebroken koekjes onderop.
Een feest was dat toetje!
Helaas geen foto ( dat krijg je als het zo lekker is, het is op voor je het weet).
Het etentje waar het toetje voor bedoelt was, kwam midden in mijn "zere enkel" periode. Ik kookte nauwelijks voor het gezin, maakte zo snel mogelijk klaar wat manlief mee bracht en plofte weer op twee stoelen.
Dus geen chique glaasjes maar iets Snels en makkelijks.
Dan komt Nigel om de hoek.




 Een .
Twee.

Drie, moeilijk is het niet. Snel, lekker, maar machtig!

Eng, zo'n toetje voor iemand anders!
Had ik dan toch het glaasjes toetje( frambozen-cantuccini trifle in een glaasje) moeten maken? Nee, denk aan het boekje.

De moed van imperfectie.
Jongens wat moet ik nog veel leren ( en wat zou het makkelijk zijn als ik niet steeds alles zo goed wilde doen).
 Etentje voorbij, toetje gemaakt klaar!
Ja ja, nee dus. Nou zit ik in de toetjes-modus.
 Dus kwam er nog een toetje van Nigel.

 Vier rijpe bananen, in de foodprocessor, spatel er 1,5 dl. dikke pittige yoghurt door en dezelfde hoeveelheid geklopte slagroom.
Schep de mouse in glazen en koel ze.
Kijk zo makkelijk kan het zijn.
En de extra slagroom er boven op?
Ja er was nog een miniem beetje over en dat gooi je toch niet weg?

Heerlijk, maar al die mascarpone en slagroom, dat moet gezonder kunnen.

Al kwam er nog even een Paas-brunch ( en een stroopwafeltaart) tussendoor.
Gisteren zat ik te wachten, maar er kwam geen oproep. Wat is er fijner dan even wat kookboeken door neuzen voor goede ideen?
Om vervolgens de keuken in te duiken, en een gezond toetje te maken.
Voor twee tot vier personen, volgens het recept.
Ik vulde zes potjes ( voor het geval ze het toch niet zo lekker vonden, dan hoef ik niet zoveel weg te gooien).
Twee zonder geraspte kokos ( wegens jongste die dit niet lekker vind).
Dan komt het toetje na het eten op tafel. Nou jongens ( alleen nog mannen aan tafel door de week ), dit is: skinny chocomousse, maar verwacht geen zoete chocola , dit is de gezonde versie.
Ze ruiken ( doen ze dat bij jullie ook altijd?), proeven, en vinden het best lekker....  Ik moest even wennen, heel anders, maar zeker voor herhaling vatbaar.
Nou dat was het even met de toetjes.
Naar buiten!
Het is prachtig vandaag.
Eerst even naar de kapper, netjes maken voor Vrijdag.
Dan gaat mijn pete-kindje trouwen!

Dus...nu snel douchen, naar de kapper en naar de supermarkt daar tegenover.
En als ik nog moed heb....vanmiddag naar de stad.
Want een pete-kind wat gaat trouwen, daar moet je nieuwe kleren voor kopen. Zelfs ik!

Fijne , zonnige dag!

groetjes, Franca.


maandag 13 april 2015

flespompoen, mandoline en zon

De allerlaatste flespompoen.
Daar moeten we iets mee.
Schillen ( vind ik toch lekkerder), en de pitten er uit.
In dunne plakjes snijden met de mandoline. Die mandoline, ik ben er nog altijd zo blij mee. En dan te bedenken dat ik eerst even twijfelde toen ik het ding voor een paar euro bij de kringloop zag staan, helemaal compleet!
Als ik er nu een in de winkel zie, schrik ik van de prijs, maar het is een fijn stuk gereedschap in de keuken ( wel loeischerp, voorzichtig en met de beveiliging gebruiken).
Het recept komt uit: Uit Pauline's keuken.
Ik heb nog even gekeken of het ook op haar site staat, maar daar word momenteel aan gewerkt, dus zijn er even geen recepten op te zoeken.
Het recept heet: Pompoen alla Parmigiana.
Pompoen Alla Parmigiana, alleszins de moeite waard.
Wat verschrikkelijk lekker!
Natuurlijk was ik weer eigenwijs genoeg om het toch een klein beetje anders te doen. Ze maakte ik ( halverwege het recept) een dubbele hoeveelheid tomatensaus , om voldoende te hebben voor veel laagjes.

Ik gebruikte niet de hele pompoen ( was ook best een flinke) en maakte van de rest Pauline's gebroken hart soep.
Ook zonder gebroken hart, een heerlijke soep!
Dochterlief maakte voor de Paasdagen een stroopwafeltaart (te vinden als heerlijke stroopwafeltaart bij Lekker & Simpel , de site van Sofie en Jorrit ).
En het weer was zo fijn, dat we buiten koffie konden drinken.
Hoe heerlijk, alle kinderen thuis, gewoon wat zitten en kletsen in het zonnetje, wat gekkigheid,puur geluk!

En verder: Ben ik zo blij!

-Dat mijn enkel het weer doet.
- Dat ik weer een auto heb ( die kwam zonder rem van de garage en is daarna door manlief gemaakt, doordat de remvloeistof er helemaal uit was en er iets besteld moest worden, duurde het een volle week). Na een week bijna niet lopen, nog een week thuis zonder auto en nog niet in staat te fietsen of ver te lopen. Het viel niet mee.
- dat ik het laatste gezin toch goed af heb kunnen sluiten ( ondanks een wel erg moeizame start).
 - Dat ik hier weer even kon schrijven ( door veranderingen aan de computer kwam ik even niet bij mijn eigen site).
- Dat het vandaag zo'n mooi weer is, dat ik naar buiten kan.


fijne week!

groetjes, Franca.