Zondagavond vanaf de bank.
Het lijkt wel een kerstsfeertje...
Zaterdagochtend was er nog helemaal niks kerstigs te vinden in huis.
Een rommeltje was het, zeg maar gerust een puinhoop.
Toen kwam de vraag van mijn beste vriendin of ik mee ging naar een open huis.
Het zou in een boerderij zijn en ze verkochten brocante.
Doen, zei manlief ( drie hoeraatjes voor beste vriendinnen en lieve echtgenoten).
Tja, ik ging mee, een beetje gegeneerd om wat ik thuis achter liet en met weinig verwachtingen.
Om daar aangekomen van de ene verbazing in de andere te vallen.
Wat was het mooi!
Wat hebben ze een prachtige kerstsfeer weten neer te zetten met wat oude spulletjes en kerstgroen!
Wat een prachtige boerderij ( bleek dat het huis al in het tijdschrift Engels wonen had gestaan en binnenkort worden er foto's gemaakt voor JDL).
We kregen ( door de zeer hartelijke eigenaren) koffie aangeboden en een ongelooflijk lekkere pompoen/sinaasappelcake ( waarvan de kok het recept helaas niet prijs wilde geven).
En stonden schaaltjes met zelfgemaakte noga ( 15 ingrediënten hoorde ik zeggen).
De keuken...jongens wat een droom!
In maart is er weer een open dag, en al doe ik hier normaal echt niet aan reclame : boerderij 74. Omdat ze mij zo'n goed hebben gedaan.
Ik kocht niet veel, wat spulletjes van de 50 cent aanbiedingen en een dingetje wat als het hulpmiddeltje gebruikt werd bij het stoppen van kousen.
Zoveel moois, veel dingen ook met kleine prijsjes en zelfs het prachtige kastje wat ik in de keuken zag staan was echt heel redelijk geprijsd.
Bovenin de pot: borduursels, hier even beter te zien.
Maar liefst vijf prachtig geborduurde bladwijzers.
Een prachtig cadeautje van een lieve dame.
Dank je wel dame ( ik hoorde dat ze via Teunie mijn blog ontdekt had), ik vind ze echt prachtig!
Dit mooie tijdschrift kreeg ik ook nog bij mijn aankopen in de boerderij.
Stapels lagen er klaar.
Schijnbaar was het zaterdag op veel plaatsen waar ze brocante verkopen open dag en kreeg je overal dit blad.
Heerlijk om even door te neuzen en inspiratie op te doen.
Dan kan het zomaar gebeuren dat mijn huisgenootjes ( inclusief een vriendinnetje van dochterlief die een nachtje hier sliep), op zondagochtend wakker worden en het hier ineens kerst is.
Manlief had zaterdag een kerstboom gehaald, kerstspulletjes staan er nog genoeg op zolder ( en het meeste laat ik daar, ik ga voor een simpele kerst dit jaar).
Stukje voor stukje heb ik die nacht ( ik kon dus weer echt niet slapen) de kerstsfeer in huis gehaald. Nog geen groen ( kan moeilijk midden in de nacht gaan snoeien) maar het begin is er.
Lekker simpel, nog even de batterijtjes van het snoertje opladen, maar ja , hoe moet dat ding open?
Het zelfde kerststukje van vorig jaar op de piano.
Het schaaltje is voor buiten, er staan vogeltaartjes op.
Later maak ik de vogelvoer tafel in orde, dan gaat dit ook naar buiten ( de vogeltjes hebben al wel vetbolletjes hoor), nu geniet ik er nog maar even zo van.
Zo ziet het er eerlijk gezegd uit.
Met een plastic theeschepje ( omdat mijn moeder dat altijd in de losse thee had zitten), washandjes die klaar liggen als brei voorbeeld ( nog niet aan begonnen), twee vaatdoekjes die klaar zijn op draadjes instoppen na, en een koffiepotje wat nodig gepoetst moet worden ( en waar is dat doekje ook al weer).
Op de achtergrond de naaidoos van oma die ik mocht hebben van mijn neefjes en nichtjes.
Opa maakte die ooit voor oma ( en nu heb ik het over mijn eigen opa en oma, niet die van de kinderen) tijdens zijn diensttijd.
Die heel erg lang was, omdat arme jongens toen vaak voor ( een beetje) geld de diensttijd voor rijke jongens over namen .
En geloof me, arm waren mijn opa en oma.
Wat zou ik ze nu graag nog een bakske koffie aan bieden , ze zouden van verbazing van hun stoel vallen als ze zagen hoe hun kleinkinderen nu leven!
Het is natuurlijk een stijl van niks, zoals ons huis ingericht is.
Ik zie ze vaak hoor, prachtige huizen ( zoals de boerderij waar open dag was) in één stijl ingericht.
Zo mooi, rustig, vaak wat donkere kleuren.
Ik kan het niet.
Soms is het even rustig hier, als er voor kerst wat weggezet is ( dit jaar niet), of als er pas geverfd is.
Maar meestal komt het snel weer boven, wat spulletje die me terug nemen naar mijn jeugd of die van de kinderen. Iets liefs wat ik kreeg , of een bladzijde uit een tijdschrift wat me blij maakt, een lief kinderboekje.
En hop daar ga ik weer!
Die prachtige huizen, soms ben ik er zomaar een week, en dan kan ik zo blij zijn dat ik vanuit dat donkere weer naar mijn eigen lichte huisje mag.
Dat licht....ik mis het buiten nu zo, daarom denk ik dat de boom , de kaarsjes en de andere stukje met lampjes er in mij zo goed doen!
Netjes, nee dat is het hier nooit echt, daar ben ik een veel te grote rommelkont voor.
Hier ligt al weer een projectje klaar.
Een naai project dit keer...
Jullie horen en zien het nog wel.
Het is natuurlijk een stijl van niks.
Wel lekker licht.
Maar och, ik word er blij van!
Vandaag wat groen uit de tuin halen, en een soort van kerststukje maken.
We zullen zien....
Fijne ( lekker aan rommelende) dag!
Met zoveel mogelijk licht!
groetjes, Franca.