Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

vrijdag 12 december 2014

van onrust, een lief cadeau, wollig werk en tenslotte toch rust

Een hoofd zo vol. Geen rust te vinden.
Dan maar een simpel stukje breien, of zou het boek wat helpen?

Het was een rare week.
Met wacht en geen bericht, een onder voorbehoud gezinnetje wat toch nog thuis kwam de dag er na.
Met teleurstelling voor dochter en een andere stap dan verwacht voor oudste. Onrust.
De simpele bolletje wol lachte me toe... voor een simpele pannenlap.
De laatste dag in het gezinnetje.
Afsluiten, nog een fotoshoot voor een pasgeborene , met Anne Geddes achtige foto's.
En ik maar rondsjouwen met de kruik, een celstof matje en de speen.
Het kwam goed, na de shoot in de kleertjes in het matje tegen mama aan, een half uur later tempen: 37,1 Hoera!

Ze wonen midden in de stad, voor mij een flinke wandeling om de auto kwijt te kunnen, daarna even langs het tuincentrum ( kwam er de hele week al langs), veel te zien , niks gekocht.
Boodschappen doen en naar huis.
Een kopje koffie, en daar komt de spanning toch er uit: oog migraine  .
Voor wie het nooit gehad heeft: je ziet flitsende , bewegende beelden, er staat niks stil.
Je ogen dicht doen helpt niet, alleen maar rust.

En toen kwam oudste binnen met de post.
 Hoe fijn is dat?
Zomaar een pakje met jouw naam er op in de brievenbus.
  Die Geertrude!
Wist je soms hoe het hier ging?
Wat ongelooflijk lief!
Ik hou van de boeken van Geertrude, ooit mailden we regelmatig met elkaar.
Inmiddels heeft ze een ander soort blog, geen handwerk meer, geen stukjes over haar gezin.
Maar als schrijfster heeft ze mijn hart gestolen.
Wat een heerlijk wegkruip/ ik ben er lekker even niet/ moment, als je in een boek van haar begint.

Dank je wel Geertrude!
Voor dit heerlijke boek, ik ga er met veel plezier in duiken!
Morgen, als ik weer lezen kan, nu koken en rust, morgen nog een dagje werken.
Ik was ook al verwend door het gezin waar ik werkte.

De dag er op: fris gedoucht, wachten op een telefoontje....en dat kwam niet!
Om 9.00 uur niet gebeld is vrij!

Natuurlijk weet dat het gewoon van mijn dagen af gaat, maar ik vind het zo moeilijk als ik al zo veel dagen alles gegeven heb voor een gezinnetje om nog een dag bij iemand anders  te gaan werken. En voor dat gezinnetje is het ook niet leuk.
 Vrij!
Ik begin de huiskamer te poetsen.
Stomme kussens, ik ben ze beu, maar wacht eens...
Ik heb ergens nog een ( veel te groot uitgevallen) pand van een zelfgebreide trui liggen...

Even spelden...


En zie daar: een leuke winterse kussenhoes!

Het artikel wat me op ideeën bracht.

 Hoe vind je dat zo: mijn roze sjaal ( die eindelijk af is, en het was toch echt niet zoveel werk), het "nieuwe" kussen en het boek van Geertrude.
Wat een feest!
Kijk, ik had nog wat breisels liggen.
Dit is kant een...
Kant twee.
Ik ben er blij mee.
Wollig geheel.
Nog een bruin breiwerkje en een oud vestje gevonden, morgen meer.
Nu twee mini broodjes voor de lunch, en even beseffen dat ik toch maar een boffer ben!
-Zomaar een extra vrije dag.
-Een prachtig boek cadeau gekregen van de schrijfster zelf ( met inscriptie, ook nog).
-Een leuk artikel lezen, en op een idee komen om iets te maken,twee uurtjes later: twee kussens ( en een in de maak) , uitgerust en weer vol plannen.
- een mail met foto's van het vorige gezinnetje, waar ik werkte, daarover later meer.

Morgen: dan ga ik wandelen met een collega die het even niet meer zo ziet zitten.
Vandaag blijf ik binnen, hoor en zie ik het stormen buiten, maar ik geniet hier lekker in de warme (wollige) huiskamer.

fijn weekend!
groetjes, Franca.

16 opmerkingen:

  1. Hey Franca,
    Soms kan het ook net allemaal even teveel zijn... Oog-migraine dat kende ik helemaal niet, wel de 'gewone' migraine... En dan dingen doen die je leuk vindt en die ook nog eens mooie dingen opleveren... Gelukkig kun je daar je rust in vinden... Vandaag nog een fijne wandeling en dan is jouw batterij weer lekker opgeladen, hoop ik voor je...
    Fijn weekend, het weer zou beter worden....
    Liefs, Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooie kussenhoezen!
    En kruip maar lekker weg met je boek op de bank, heerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een leuk idee die kussens! Dat is weer iets om te onthouden!

    In het begin werd ik een beetje triest van je blogje, maar gaandeweg het lezen werd ik toch weer wat vrolijker: het komt goed!

    Volgens mij wordt het vandaag mooi wandelweer.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kan mij dat helemaal voorstellen, die onrust. Fijn dat je dan toch weer op adem gekomen bent met het maken van mooie dingen. Oog-migraine, ik heb er nog nooit van gehoord.
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een leuk idee die kussenhoesjes. Ik heb ook nog een half vestje liggen, ga het morgen maar eens opzoeken en kijken wat ermee kan.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een leuke kussentjes zijn het geworden, oog migraine ik heb er ook ervaring mee na ongeveer 20 minutjes wordt het weer wat beter.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een heerlijke positieve afsluiter..
    Nog een fijne tweede helft van dit weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat zijn ze mooi geworden jouw kussens!
    Hopelijk voel je je terug wat beter?! Af en toe even pauze nemen kan deugd doen...
    heel veel liefs en een fijne zondag!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Beste Franca,

    Verander van koers, jouw blogjes zijn van het "zielige zeikgenre" en daar maak je jezelf niet populair mee.
    Alsof wij niet allen een rugzak met zorgen en frustraties met ons meedragen..........

    Jannie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve Jannie,

    Je hoeft hier niet te komen lezen!
    Maar ik zal over je woorden na denken.
    Sterke !
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. och jannie, jij leest iets heel anders dan ik.
    ik lees ' soms is het even doorbijten, maar maak er wat van'.

    ik vind de reactie van Franca dat ze er over na gaat denken, groots, maar ik hoop dat jij ook nadenkt over wat het is, dat jou zo laat reageren. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve Franca, bedankt weer voor je eerlijke blog: het leven zoals het is, soms fijn, soms minder, maar altijd breekt het Licht door! Fijne kerstdagen vol licht met je gezin!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Neeeeee, niet van koers veranderen ! Ik lees je blogs graag en ik denk er zelfs over om alsnog jouw beroep te gaan leren ;-) Je kussenhoesjes zijn mooi geworden. Groetjes, Anne-Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Lieve Franca, aub niet veranderen...ik hou zo van je schrijfstijl en je positivisme!
    heel veel liefs en fijne eindejaarsdagen!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. wat een zielige reactie van die jannie!
    zou zeggen :
    o,o jannie
    je wil zeuren , maar het kannie...
    franca is een leuke griet
    jij noemt het zeuren , maar dat is het niet !
    ze schrijft gewoon , gezellig en fijn ,
    en jij mag wat positiever zijn !
    zeg dan niks , of houd je in ,
    heeft iedereen het naar z-n zin ...

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Franca,

    Ik geniet al ruim drie jaar van je blog. Je schrijft mooi, recht uit het hart. Juist de minder zonnige stukjes zijn voor mij heel waardevol. Misschien is het eigenlijk de reden waarom ik jouw blog lees, omdat ik leer van hoe jij daarmee omgaat. Heort bij het leven en mag er ook zijn. En het genieten natuurlijk ook!

    Een hart onder de riem 💝

    BeantwoordenVerwijderen