Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 2 december 2014

heel veel ,feest, overdenkingen en kaarsjes

Nagenieten.
Daar zit je dan , daags na de high tea.
Nagenieten met een kopje koffie en een scone,natuurlijk met jam en clotted cream .
Met een  fijn, rustig tijdschrift.
Omdat alle anderen zo schreeuwen over hoe je de feestdagen moet" doen".
Even laten bezinken.
De warme maaltijd is simpel, macaroni met prei , kaas en ham. In kleine pannetjes voor de laatkomers, dat ziet er gezelliger uit dan de restjes uit een grote schaal.
Intussen ga ik de tafel in de huiskamer dekken. Voor nog een high tea ( gewoon van alles wat er over was, behalve natuurlijk de sandwiches, die hadden hun weg gistereavond al gevonden , met twee grote zonen in huis).
En waarom? Zie hier: manlief mocht ook de leeftijd van 50 jaar bereiken!

Allemaal leuk en aardig, die liflafjes van een high tea, maar voor onze mannen is er maar een ding wat echt feest roept: chocoladebollen!
Dus die waren er zeker ook!
Sfeervol.

Kijk daar op de achtergrond: jongste laat zich de chocoladebol goed smaken!
 Zie hier: stiekem gebruikte ik deze keer ook een ( eerlijk gezegd zelfs twee) bakmixen. Voor minimuffins en brownies.
Door tijdgebrek ( ik werkte de dag ervoor nog gewoon), heb ik het me niet te moeilijk gemaakt. Vooral de milka browniemix viel goed in de smaak! Ik maakte er mini-brownies van, door hele kleine stukjes in een minicupcake-vormpje te leggen. Dan is het ook niet zo'n machtige hap! Ze staan op de achtergrond op een kleine kartonnen schaaltje.
De cupcakes maakte ik wel zelf ( recept uit een kinder-high tea pakket).
Twee keer twaalf. Die gingen niet allemaal op, maar de rest nam jongste de dag erop mee naar zijn werk. Iedereen blij.
 Er was eens een sfeer-bankje met Sinterklaas spulletjes, wat zomaar een cadeaubankje werd.
Met name de spullen vooraan, zijn ongelooflijk leuk.
Jongste tastte diep in de buidel om pa een ( hoe heet zo'n ding ook alweer) apparaat te geven zodat hij ook in de schuur radio kan luisteren.
En de hele club samen ( dus ook vrienden van de jongens en het vriendje van dochterlief) gaf samen ook nog het Engelse gereedschap aan manlief.
Omdat hij hen allemaal wel eens (of vaker) geholpen had met sleutelen of met ( technisch) huiswerk! In de "stille" hoop dat manlief nu eens eindelijk aan zijn oude auto kan gaan knutselen!
Zo lief, die grote knullen die allemaal om hem heen zaten en vol verwachting keken hoe hij die ( zware) doos uitpakte.
Daar heb ik geen foto van, maar wel een in mijn hart!


En dan zijn we allebei 50 ( nou ja, ik zelfs al 51), en dan ga je toch eens nadenken.
Tijd voor een pas op de plaats, na alle gehol van de laatste tijd.

Dus ga ik de advent-tijd gebruiken om eens even bij wat dingen stil te staan. Die feesten....De avond met de kinderen was knus, gezellig, gewoon fijn.
De Zondag dat de rest van de gasten kwam, was wat rommelig, en tijdens het eten ( hartige taart en pompoensoep voor iedereen die er rond etenstijd nog zat of binnen kwam lopen),ging een van de gasten praten over een gepeste jeugd en kwamen er zelfs tranen. Deze dame hebben we de laatste jaren ( en haar gezin) alleen maar gesteund en geholpen. Maar soms valt zaad niet op vruchtbare grond.
We gaan hier een stapje terug doen. Gewoon uit zelfbescherming ( er waren ook nog woorden die aan gaven dat hun kinderen zoveel slimmer waren) slimmer misschien maar ook aardig?
Gelukkig was er de avond nog, met de vrienden die samen het lieve cadeau aan manlief gaven......


Een stapje terug en nadenken.
Advent:

1 December: de dag dat we een kamer in orde maakte voor mijn tante in het bejaardenhuis.
Moeilijk en verdrietig, ze is te veel in de war om nog alleen te wonen, maar dat is voor haar niet te begrijpen.
Twee oudere dames uit mijn omgeving die binnen een maand ergens anders moesten gaan wonen.
Berusting bij de een, bitterheid bij de ander.
We branden het kaarsje voor mijn tante, dat de bitterheid snel mag verdwijnen, zodat ze van het goede wat haar geboden word nog een beetje kan genieten!

2 December: Oudste heeft een goed gesprek met manlief.
Loslaten, daar brand vandaag het kaarsje voor.
Dat de kinderen hun eigen goede pad mogen vinden.

3 December:
Deze dag sta ik stil bij de bitterheid bij mezelf.
Dat ik het opa vergeef. De grootste wens van manlief was dat zijn moeder Zondag thuis zou komen. Opa vond het niet goed.
Vandaag brand het kaarsje voor vergeving, niet met bitterheid terugkijken.
Ik heb nog heel wat leren!

Brand vandaag eens een kaarsje.
het geeft sfeer en gezelligheid en je kunt nog eens iets overdenken!

lieve groetjes, Franca.


9 opmerkingen:

  1. Mooi Franca, vergeving (ook voor jezelf) en dankbaarheid; twee kaarsjes van licht op weg naar het Licht dat we vieren met kerst.
    Bedankt voor alles wat je met ons deelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat ziet het er allemaal gezellig uit op die heerlijk gedekte tafel! En nog van harte gefeliciteerd met je man. Fijn dat hij in goede gezondheid de 50 mag halen. Je stukjes zijn altijd heerlijk om te lezen ik kijk er echt naar uit!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je hebt een warm en liefdevol stukje geschreven! Ik wens je in de komende dagen en weken de ruimte en rust om naar binnen te keren en te overdenken wat nodig is. En vooral wens ik je rust en vrede in je hart.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nog gefeliciteerd met je man.En wat een gezellig gedekte tafel! Die chocoladebollen zijn dat moorkoppen? Nou die zouden hier ook direct weg zijn.
    Wens je voordeze maand alle rust toe en geniet heerlijk van je gezin. Wat leuk van de vrienden! Dat hoor je niet vaak. Ontzettend lief .
    Groet, Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Van harte gefeliciteerd met je mans verjaardag Franca!
    Af en toe is het inderdaad niet slecht om even wat rust te nemen.... hier is het ook nodig denk ik ...wij hollen elkaar voorbij de laatste dagen...
    Kaarsjes branden met mooie intenties doen we hier ook veel!
    liefs en een fijne avond Franca!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Van harte gefeliciteerd met je man.

    Bedankt voor het stukje over berusting en bitterheid...dit opende mij opeens de ogen.
    Ben gelijk opgestaan en heb een kaarsje aan gedaan bij Maria, want in mijn hart schuilt ook de bitterheid terwijl ik zo graag de berusting zou willen voelen.
    Ga mijn best doen....nogmaals dank.
    Lieve groet jenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wat een lief, warm bericht. En wat me nou het meeste raakt, is iets heel simpels: het idee om het eten voor de laatkomers in kleine bakjes te doen. Inderdaad veel vriendelijker dan zo'n 'aangevroten' schaal. Lief van je om daar aan te denken, ik neem het over!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Franka ik kan je bitterheid begrijpen, maar er stond vandaag een stukje in de krant, oma 80 afscheid bij de dood mocht even goed praten tussen zoon en schoondochter, 10 min erna sloot oma haar ogen rust zacht oma, ik ga ervan zuchten

    BeantwoordenVerwijderen