Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zondag 31 augustus 2014

hoe gek moet je zijn...

Om op Zondagochtend net zo lang de knopendoos te doorzoeken tot je twee dezelfde roze knoopjes gevonden hebt.
Een hele tijd te tobben voordat twee piepkleine slofjes goed in elkaar zitten ( en op advies van manlief een extra lusje er aan te haken, wegens....daar kan echt geen babybeentje in) om vervolgens ( in pyjama en op sloffen) naar buiten te lopen.
Omdat in de veranda nou eenmaal veel beter licht is.
Al zou je dat zo niet zeggen.
Op tafel dan.
Zonder hangertje.
Ik heb wel eens horen zeggen...
dat het een beetje pijn moet doen om iets weg te geven.
In dat geval...
is dit een echt cadeautje. Omdat ik het zo'n lief stelletje vind, dat ik het zelfs voor dochterlief (ooit) zou willen bewaren.
Het is nu speciaal voor de kleine Jente.
Waar haar moeder zoveel heeft moeten doen ( en laten) om dit kleine meisje veilig ( en groot genoeg) op deze wereld te krijgen.
Dus als iemand de uurtjes werk die hier in zitten verdiend heeft is zij het!
Ik ga een pakje wegbrengen!

Fijn weekend!

groetjes, Franca.

donderdag 28 augustus 2014

op de plaats rust

Regelmatig nog even met het pootje omhoog .Weet je hoe zeer auto rijden kan doen? Maar inmiddels ook weer het gras gemaaid en andere klussen aangepakt.
Met de warme maaltijd maak ik het me maar niet moeilijk.
En dat kan best smaken!
Hier pizza van Turks brood ( met allerlei restjes die nog in huis waren),handig gerecht net voor de wekelijkse boodschappen gedaan moeten worden.
Nog volop pompoenen, dus een jamie kookboek erbij gepakt om het boodschappenlijstje te schrijven.
En dan krijg je....een grote pan met Siciliaanse pompoenstoofpot met kikkererwten!
Met dank aan oudste die de pompoen eerst schilde met een dunschiller en toen in stukken sneed.
Jamie liet me de schillen en pitten roosteren in de oven.
De eerste keer deed ik dat op de stoofpot, helaas blijft het niet knapperig, maar zonder smaakte het ook heel goed!
  Samen met dochterlief even naar de kringloopwinkel. Vaste prik als ze even thuis is. Verder ondernemen we niet zoveel. Vrienden en bekenden moeten even wachten op onze bezoekjes. Autorijden doet nog zeer, oma's verzorging neemt ook de nodige uurtjes per dag in, en het huishouden ( die strijk, dan moet je lang staan) gaan ook gewoon door.
En toch doe ik de kringloopbezoekjes met dochterlief, vaak met even koffie drinken ( dit keer op het terrasje van de Hema). Omdat ik er altijd met fijne spulletjes en vooral stapels inspiratie en goede moed  vandaan kom!

Deze keer met een fijne stapel tijdschriften.
Heerlijk voor dochterlief ( die op haar kamer geen TV heeft), en daarna kan ik de recepten uitscheuren en in mijn kookmap doen. Genieten!
Nog meer gevonden, zoals: dit truitje.
Dit leuke oude handwerk-tijdschrift.
Een oud breiboek ( leuke truitjes) en een boek waaruit ik kan leren om forever young te blijven.
Laat ik dan nou heel goed kunnen gebruiken!
Al ben ik bang dat boterhammen met brie en vijgenjam of broodjes met geitenkaas en honing, niet in het menu zullen staan.

We rommelen maar even aan.
Er komt vast een tijd dat de gemeente het ons niet meer moeilijk maakt ( over de pipowagen, mantelzorgwoning en nu weer de veranda).
Dat het bedrijf waar manlief werkt ook financieel weer sterker in de schoenen staat, dat mijn werkgever een beslissing heeft genomen om de kraam af te stoten of niet en waar we dan heen gaan, dat de kinderen hun plekje weer gevonden hebben op hun nieuwe opleidingen ( en al het papierwerk daarvoor ook rond is) . Dat de zorg rond Oma helemaal soepel loopt. Dat manlief en ik eindelijk weer eens een paar dagen samen hebben.

Tot dan...rommelen we wat aan, en hopen er maar het beste van.
Genieten we van zo'n kringloopbezoekje en het samen koffie drinken, brei ik wat en eet veel te calorierijke heerlijkheden ( o, die bergen chocola die deze dagen naar binnen gaan). Ben ik apetrots op mijn dochterlief die zo fantastisch met oma ( en opa) om kan gaan!
Probeer ik maar even op Poespoes te lijken: regelmatig op de plaats rust!
Het komt allemaal wel goed!

Fijn weekend!

groetjes, Franca.

dinsdag 19 augustus 2014

van een leuke wereld en een stommiteit

Na jaren het gewicht van Poespoes dragen ( die inmiddels wel wat afgevallen is), begint de bloembak het langzaam te begeven.
We zullen er maar snel wat aan doen, voor Poespoes de diepte in kukelt.
 Vond ik ( toen dochterlief en ik laatst gingen kringloopwinkelen) toch een splinternieuwe nibud agenda van 2014!
Zelf gebruik ik deze agenda al, het extra exemplaar kan nog mooi een paar maanden dienst doen voor dochterlief. Voor de prijs van 50 cent kan ze bijhouden hoe duur het kamerleven wel niet is. Iets waar ze zich duidelijk al van bewust is, zodat ze deze dagen wat extra uren maakt, straks als de school start kan ze het goed gebruiken!
Gelukkig is deze dame zowel slim als handig. Zo maakte ze van een 50 cent restje uit de stoffenbak, dit leuke hes ( al eerder op mijn waslijn te zien).
Is ze ook best bereid om het jasje van de kringloopwinkel , even te laten zien ( al staat het zo wel tuttig mam, het is veel leuker op een lichte spijkerbroek).
Als ze dan ook nog deze lunch voor me maakt, is een doorgeschoven dagje ( waarover later meer)  ineens zo erg nog niet.
Afwerken Franca!
Nog knoopjes aan een vestje zetten, een ander is klaar maar moet nog even in elkaar gezet worden. En er was ( nog net ) genoeg over voor een extra exemplaar. Snel afwerken, dan kan ik met het zwarte garen aan de slag ( voor het daglicht s' avonds weg is).
Leek dit wel een lekker recept, al kreeg het de nodige aanpassingen, wegens: genoeg groenten in huis die de groenten pakketten konden vervangen. En zelf snijden is zo erg niet.
Zo zag het er in de pannen uit. Ik had vooraf gekookt wegens wachtdag en dus kans om opgeroepen te worden rond etenstijd. Achteraf maar goed! Niet dat er een oproep kwam, maar wel dat ik mijn kleine teen stootte , aan een poot van een stoel.
Wat volgde was een doktersbezoekje, een fotootje in het ziekenhuis en de mededeling: gebroken teentje.
O, wat voel je je dan stom!
Ik heb dus geen foto van de maaltijd op het bord ( toen was ik in het ziekenhuis), maar dochterlief nam de rest in bakjes mee naar haar kamer, dus heeft het haar vast gesmaakt.
Zelf ben ik niet zo weg van het vega-gehakt, had ik kunnen weten, ik ben niet zo van de vleesvervangers.
Volgende keer hetzelfde recept, maar dan met een vervanger voor de vleesvervanger. Volgen jullie het nog? Dat er een schaal rauwkost bij stond, hoef ik hier niet meer te vertellen hoop ik.
Tja, en daar zit je dan...
Te veel pijn om goed te kunnen werken.
Maar niet echt een reden om in de ziektewet te gaan.
Ik liet me maar een dagje door schuiven, rommel wat in huis en ga geregeld met de voetjes omhoog ( wat een zaligheid).
Later op de dag bleek dat de tenen iets te strak waren ingetapet, inmiddels gaat het beter. Maar voluit werken? Morgen moet ik beslissen of het gaat lukken.
Als troost ben ik aan een nieuw breipatroontje begonnen. Een telpatroon met kabels. Een hempje voor dochterlief.
Omdat ze een super dochter is!

Ze heeft me ook haar laptop in gebruik gegeven voor vandaag.
En dus heb ik gedurende de dag heerlijk rondgeneusd bij : Leuke wereld.be
Wat een heerlijke side!
Hoe krijgt die dame het voor elkaar , een baan met best veel uren, twee hele kleine kindjes, een blog, en dan schrijft ze ook nog maar liefst twee boeken!
Het leuke mamaboek en het leuke vakantieboek.

Tja ik ben duidelijk uit de doelgroep , maar wat een zalige boeken!
Ze komen toch op mijn  verlanglijstje.
Omdat ze zo'n fijne sfeer uitstralen , leuke tips hebben en het echt boeken naar mijn hart zijn.
Hoe je geniet van de kindertijd, als er iets is wat ik belangrijk vind!
Het sfeergenieten begint al echt op haar blog.

Met als allerleukste ( om in haar woorden te blijven), de brieven aan haar kinderen.
Dat zou iedereen moeten doen ( en natuurlijk ook heel vaak zeggen hoe verschrikkelijk veel je van ze houdt).
Ik heb er wel een paar geschreven ( gelukkig) maar vond dat ik het te druk had voor zo veel brieven, als ik iets over mocht doen...
Gelukkig heb ik wel volop genoten van die tijd!
En dat wens ik iedereen met kleine kindjes, ondanks alle drukte geniet!!
Je kunt het echt nooit meer over doen!

Geniet van ze, ( ook als je kinderen niet meer zo piep zijn) .

groetjes, Franca.

zaterdag 16 augustus 2014

bankje en boeken

Ik verfde een bankje ( groen, zoals de boekenkast zou worden).
Het kleurtje is prima, maar het staat inmiddels op de overloop met boeken die niet meer in de boekenkast pasten ( goh).
De stapel is te groot!
Het word toch het boekenkastje van mijn ouders ( donker eiken) verven en daar neer zetten, of ( wat veel verstandiger is) wat boeken weg doen.
Wordt vervolgd.
 Het zag er zo makkelijk uit...
Maar het werd taai en oneetbaar.
Volgende keer beter ( hebben de vogeltjes ook wat).

En verder: bakte ik een gewone hartige taart voor gasten, die gelukkig prima lukte.
Aten we die ( wegens flinke regen) in de huiskamer aan de grote tafel.
Hadden we ook nog chipolatapudding als toetje.

Kreeg manlief opnieuw een picknick ( al moesten we halverwege naar binnen vluchten). Deed dochterlief deze keer ook mee.

Ging ik met dochterlief woonwinkelen, te beginnen in de kringloopwinkel.
Vond dochterlief daar een prachtig zwart jasje van Dolce en Gabbana( en nu maar hopen dat ik het goed spel) waar ze helemaal mee in de wolken was.
En een flinke stapel tijdschriften ( a 15 cent ) om lekker te lezen op haar ( TV loze) kamer.
Gaf de woonwinkel waar we vervolgens binnen liepen ,bonnen weg voor gratis koffie en thee.
En vond dochterlief een heel leuk tafeltje voor 10 euro!
Missie geslaagd!

Fijne Zondag!

groetjes, Franca.

vrijdag 15 augustus 2014

een picknick, een jurkje en een mantelzorgwoning

Of hij niks anders te doen heeft, die man van mij.
Maar ja, over een maand gaan ze er al in....en dus zet hij zijn beste beentje voort en verft of zijn leven er van af hangt.
Ik doe zo weinig mee, dat ik besluit dan maar een picknick-mandje te maken.

En al heb je zelf al een boterham bij, verse koffie is ook lekker.
Een pompoen in een appelboom?
Wel als de pompoen-plant daar gewoon in groeit. Grappig gezicht.
Men neme een boterham, maak daar met een scone-vormpje een gat in, brood in de koekenpan, eitje erbij,klaar.
Kopje koffie, heerlijk tijdschrift en zie daar mijn ontbijtje.
Venkelquiche uit het AH blad.
En de onze.
De beoordeling van de heren ( dochterlief is niet thuis), die brie erin is goed maar die dingen....artisjok-harten vinden ze duidelijk niet hun ding.
 Dit modelletje.
Dochterlief wilde wel een jurkje voor me maken ( voor ons 25 jarige huwelijk), wat voor modelletje wil je?
Ik kreeg het niet goed uitgelegd.
Toen ging ik naar de kringloopwinkel en kwam dit jurkje tegen.
Maar ja....daar pas ik natuurlijk nooit in.
 En bovendien.....kijk daar zou ik dus nooit in lopen!

Maar dat modelletje.
Om een lang verhaal kort te maken: ik kocht het jurkje ( voor 3,50) zodat dochterlief het na kan tekenen. 
Om thuisgekomen tot de ontdekking te komen waarom ik dit jurkje ( en het kleurtje met bloemetjes) me zo aan sprak.
Ik dook in mijn oude fotoalbum en vond een ( bijna onmogelijk hier te laten zien) foto van mijn moeder op mijn 10e of 11e verjaardag.
Ja hoor, dit modelletje in zwart met bloemetjes.
Het is gewoon jeugdsentiment!
Kan me helemaal niks schelen, ik ga ( hopelijk) een leuk jaren 70 jurkje dragen op onze 25ste trouwdag!
Fijne was, weer even wat anders na alle bergen mannenwas!
Zeker na de was na een festival ( dat behoorlijk nat bleek te zijn) en een uitje waar het schijnbaar normaal is om met bier te gooien.
Dat je direct na thuiskomst geen puf meer hebt om te douchen helpt dan ook niet ; twee maal extra beddengoed . Dan kan zo'n dameswasje ( met ook nog wat spulletjes van dochterlief) gewoon een verademing zijn!

Een handafwasje.
De vaatwasser weigert dienst, en manlief heeft echt geen tijd om er even naar te kijken. Geen punt, ( even) afwassen met de hand is best gezellig.
Al was zo'n berg vuile vaat terug op het aanrecht zetten even minder.
Gelukkig hielp toen oudste met afdrogen ( helemaal zelf aangeboden, fijn zo'n bijbaantje waar ze aanpakken leren).
Taart!
O jongens wat een geweldige reden hebben we hier voor!
Ik had net de brievenbus uitgehaald voor ik richting supermarkt ging, daar was deze in de aanbieding, slagroom er bij en gaan.
Waarom?

Nou ik vertel jullie niet altijd alles ( direct), omdat we er dan zelf nog zo midden in zitten.
In dit geval hadden we de aanvraag voor de pipowagen gedaan ( en zijn afgewezen, maar dat is een ander verhaal), de ( overijverige) ambtenaar die toen kwam kijken ( terwijl wij niet thuis waren) besloot dat Opa en Oma illegaal woonden!

En dus kregen we een brief op poten, dat ze maar een mantelzorgwoning aan moesten vragen!
Natuurlijk ging er een mailtje richting gemeentehuis , dat er gewoon ( al 25 jaar) toestemming voor de woning was.

Inmiddels zijn we maanden verder, moesten we een mantelzorgwoning aanvragen ( terwijl wij zeker wisten dat het zo goed was), zat Opa enorm in spanning ( ze zetten ons hier toch niet buiten he), en bleven ze maar naar namen, data e.d. vragen ( die hebben ze toch allemaal daar).
Maar gisteren moesten ze uiteindelijk toe geven.
Het klopte gewoon zoals het nu is!

Hebben we wel nog kans op een fikse rekening: we moesten om in gesprek te komen ( anders wilde ze helemaal geen kant op) , wel die mantelzorgwong aanvragen.
We gaan het zien.
Maar voor nu: appeltaart en een mini-feestje.
Met hele blije feestgangers!

 En die laatste regel?
Wij hadden inmiddels ontdekt dat per 1 Oktober er helemaal geen toestemming gegeven hoefde te worden voor een mantelzorgwoning. Vanaf die datum is dat vergunningsvrij!
Dat zat ze toch niet lekker, en dus bedachten ze dat deze woning ( omdat er een bovenverdieping op zit, waar opa en oma niet meer kunnen komen)  te hoog is voor een mantelzorgwoning.
Geen probleem, Opa en Oma kunnen blijven! De rest zien we later dan maar weer.
En nu?
Gewoon weer verder.
De strijk, bij mijn oude ( dementerende) tante op verjaardagsvisite,en....langzaam toch eens gaan bedenken wat we gaan doen die bruiloftsdag...
Gelukkig heb ik het hele weekend nog vrij, komt dochterlief zo thuis, en o ja,ik moet ook nog een cases voorbereiden voor de vergadering Maandag.
Genoeg te doen!

En voor jullie denken dat ik hier alleen maar werk: ik ging eergisteren wandelen met een vriendin ( een kilometer of 7), vorige week kwamen de collega's hier wandelen ( en koffie drinken na afloop) en een paar dagen daarvoor werd ik zowat ontvoerd door een collega/vriendin die me meenam om een terrasje te pakken ( mijn verweer dat we hier toch ook fijn konden zitten, had geen vat).
Hoe fijn is het ,om als je ergens zo over in zit, lieve mensen om je heen te hebben, die zoiets voor je doen! Schatten zijn het, allemaal!
Wat ik van de overijverige gemeenteambtenaren vind zal ik hier maar niet uit spreken!

Fijn weekend!

groetjes, Franca.

zondag 10 augustus 2014

zalige zaterdag


Gekocht, via marktplaats, een zalige stapel mollie makes tijdschriften.
Spannend hoor.
Zeker als het precies een week duurt voor ze aan komen.
Best een bedrag om "zomaar" over te maken en er dan het beste van te hopen. Gelukkig kwam het goed.
Wat een fijn leesvoer.
En dat op mijn eerste vrije dag.
Genieten!
Mooie ideeën. Prachtige plaatjes.
Grote mok thee er bij, een voorzichtig zonnetje binnen, wat wil een mens nog meer!  Fijne interieurs kijken ( gezellig, wat rommelig, kleurrijk).
Kijk, ook een pipowagen.
 Wat een prachtige theepot, en die wol erbij. Och jongens wat een heerlijkheid, maar ik stop met mee laten kijken, het is zo mooi dat ik wel bladzijde voor bladzijde foto's kan maken!
En ik heb ook nog wat op te ruimen. Zoals een kijkkastje wat langzamerhand een rommelkastje is geworden.
Wat een genot, dat zonnetje wat binnen schijnt. En dat boeket is toch een kleurrijke pracht!
Krijgt de "zielige" peper-plant ( er zaten luizen in), nu ook pepertjes.
Al heeft de plant wat ondersteuning nodig ( handig zo'n fotolijstje in de buurt).
En buiten?
Heeft de pipowagen een extra kast gekregen ( zodat de verwarmingsketel veilig aan de buitenkant zit).
Zie ik ineens twee pompoenen op een paaltje.
waarschijnlijk heeft buurman-boer die daar neer gelegd.
De pompoenen blijven niet keurig op de composthoop, maar hebben ook een stukje wei ingepikt, vandaar.
Nou ik hier toch sta ( in de moestuin die voorheen van opa en oma was), wat een uitzicht! Koeien en bloemen dat verveeld nooit.
De pompoenen in de huiskamer voor het raam ( de kleine lag ook los). Bij de zielige peper-plant.
Eigenlijk gewoon een plaatje.
Mooi totaalplaatje toch?
Lunch met: Zuurdesembrood dat je niet hoeft te kneden ( blz.134 uit vegalicious) met guacamole ( blz. 56 uit vegalicious).
Zalig eten! Heerlijk boek ( van een eerdere kadobon van een gezin kunnen ophalen). Boffen!

Dag Poespoes ( in je nieuwe mandje), tot zo.
 Ik fiets ( langs het zonnebloemenpad) even naar mijn geboortedorp.
Tien kilometer is dat maar, een fijn tochtje met dit weer.
Waar ze net iets meer ( en leukere ) winkels hebben als hier in het dorp.
Wat een zalige Zaterdag!

Fijne Zondag!

groetjes, Franca.