Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 25 februari 2014

laten we maar waarderen wat we hebben

Nog een kookblogje. Ik kan het gewoon niet helpen.
Salade voor de lunch. Lunch met nichtje gaat niet door, ze is bij haar zusje ( en terecht, die lunch die komt wel ooit, deze tijd is kostbaar).
Oude tijdschriften gevonden bij de kringloop. Heerlijk om te bladeren ( en eindelijk weer aan het breien). Er hoort een web-shop bij (bont huishouden), met echt super leuke dingen en handwerk-lessen. Lijkt me gezellig, maar in Zwolle....dat is niet naast de deur.
Zie ik daar een simpel jurkje in een oude knip. Zal ik?
Ja doe ik! Stofje op de kop getikt, vandaag de rest ( knopen e.d.).
Wordt vervolgd.

Als de plannen gemaakt zijn ( met dochterlief naar de stoffenmarkt in de grote stad), moet er wel aan het avondeten gewerkt worden.
Daar Rip's recept voor lasagne nogal bewerkelijk lijkt ( dit is voor een tussen laagje) ,maak ik de lasagne maar helemaal klaar.
Leuk om de pureeknijper te gebruiken ( laatst gevonden bij de Ikea, toen we de gootsteen voor de pipowagen gingen kopen).
Uiteindelijk waren de schalen klaar om in de over te gaan toen manlief thuis kwam ( moest overwerken) om 21.30 uur. Kon ik nog net het allerlaatste stukje van de T.V. makelaar zien.
En dat is een...

en dat is twee...
Met folie er over gebakken in de oven.
Vanavond eerst nog even met folie ( om goed door te warmen) en daarna 15 minuten zonder folie. Er kan een heel weeshuis mee eten!
Zou ik een schaal in de diepvries kunnen zetten?
Foto's van eerder ( toen ik ze niet op de computer kon krijgen).
Toch nog even laten zien. En ja, er zijn weer moestuin-plannen. Simpel, dat wel. Een heel klein beetje zaaien, maar vooral plantjes van het boerke net voor het dorp. Die met alle liefde geweldige plantjes verkoopt. Makkelijk voor ons ( moeten ook nog naar het werk he). Goede verkoop voor hem.
Mijn werk. Hopelijk lukt dat nog wat jaren. Beleids-avond gehad, en berichtjes op T.V. ( met naam en toenaam) 1000 ontslagen. Oei! Tot nu toe niet in de kraam, maar het blijft spannend.
Dochterlief heeft al een beige en een grijze , grote sjaal. Nu ik een oud-roze aan het breien ben, wilde ze die eigenlijk ook..... Nee. Deze hou ik lekker zelf!
Op de T.V. ( uitzending gemist) Erica Verdegaal.
 Zondagochtend, met net uit bed haar.
En toch een plaatje!
Gekke griet ( en stiekem gewoon trots).

Bijna had ik geschreven dat ik meer vrije dagen wilde, maar in de licht van de laatste berichten houd ik me mooi stil.
Laat ik dan maar gewoon lekker genieten van de vrije dagen die ik heb ( en straks weer van " mijn" gezinnetje).
Wat regelzaken met dochterlief ( die vrij is vandaag) en dan naar de markt, op de fiets natuurlijk ( want van oefeningen is helemaal niks meer gekomen).
Vanavond Rib's lasagne proeven ( ben heel benieuwd, is zo anders dan "gewone"), en het patroon van het jurkje uit raderen.

Nog heel veel plannen ( zoals email rond sturen voor afscheids-avondje van oude team, wat ik met een collega organiseer) en dingen te doen.
Nog maar een dag vrij...
Ik ga aan de slag.

Fijne ( naar het nu laat zien, zonnige) werkdag!

groetjes, Franca.

maandag 24 februari 2014

van zomaar niets

Even niet van een recept, gewoon een snel soepje. Gisteravond net voor het eten gemaakt.
Komt mooi uit, kan ik na de verjaardag van vriendin, snel eten.
Als oudste dan komt zeggen dat het vuur aan is, is de keuze snel gemaakt: " buiten" eten!
Nou ja, meer net niet buiten. In de deuropening van de veranda,uit de wind, in het zonnetje. Heerlijk!
De krokusjes die manlief en oudste een paar jaar geleden planten ( heet dat ook zo bij bollen), geven me een fijn voorjaarsgevoel. Wat een goed idee was dat.

Als wat later de keuken weer netjes is, en de huiskamer gestoft en gestofzuigd, besluit ik de aardappelen  lekker buiten te gaan schillen.
Stoel klaargezet ( dit keer echt buiten) en voor ik terug ben met de aardappelen is die ingepikt.
De narcissen die ik vorig jaar in een pot kreeg, had ik zomaar buiten gezet nadat ze uitgebloeid waren. kreeg ik ook zomaar een fijne verrassing, vlak bij de achterdeur.
Als de badkamer inmiddels ook geschobd is, schrijf ik een kaart plus brief aan mijn nichtje. wat moeilijk om de goede woorden te vinden, nu ze weet dat haar tijd hier niet erg ruim meer is.
 Gelukkig houd Poespoes me gezelschap.
Kan de was ( met name mijn werk-versten) weer lekker buiten drogen.
En vind ik achter een struik, nog en fijne verrassing.
Och zo'n dag...
In de ochtend naar een verjaardag, op Maandagochtend, niemand die dat ook bedacht had. Zo kon ik lekker rustig echt praten met de jarige job en haar dochter. Om thuis met oudste in de veranda te lunchen en met de gesprekken nog in mijn hoofd, flink aan de slag in huis.
Dat buiten het zonnetje lokte, gaf een extra boost.
En de kans om tussendoor buiten te zitten en de was daar te drogen.
Wat een zalige dag.
Niks bijzonders de 24ste Februari 2014.
Maar voor mijn voelde het als voorjaar!
Vandaag de luxe van een hele dag thuis!
Ik ga er van genieten.
Fijne dagen!
   groetjes, Franca.

zondag 23 februari 2014

van luieren en omvliegende vrije dagen

Ben ik eindelijk met wat anders bezig als het vega-koken ( wat ik overigens ook nog steeds doe), besluit mijn camera om niet meer samen te werken met de computer.
Vast iets kleins, maar dat laat ik liever aan manlief over.

Intussen lees ik in Gerard Hormann's nieuwe boek: Het Nieuwe Nietsdoen. Net als de andere boeken van hem, leest het lekker weg.
Ben ik het vaak met hem eens,en kom je nog eens oude bekenden tegen ,zoals Toor de Haas ( van het boek Eenvoudig Gelukkig) en Jack Monroe ( van de web-site A Girl Called Jack). Wiens ( gelijknamige) boek de 27e uit komt.
Hier een filmpje van haar: 
http://www.youtube.com/watch?v=uCPKLe_hDv0

 
Waarin ze niet alleen een heel eenvoudig en lekker soepje maakt, maar ook nog een simpele sprayflacon gebruikt voor olijfolie. Fantastische tip! 

 Bramley appel,bloemkool ,uien en venkelsoep ( met knoflook).
De goede vertaling voor een Bramley appel kon ik niet vinden, het is in ieder geval een zure appel.
Simpel en goedkoop en iets wat ik snel uit ga proberen!

Zag ik ( sinds kort via de T.V. ) uitzending gemist : N.T.R. academie.
Geld maakt wel gelukkig van Erica verdegaal. Een goed stukje, waar ik me helemaal in kan vinden.

Lekker op Zondagochtend , in pyjama met een breiwerkje op de bank.
Wat wil een mens nog meer. Doe ik meteen wat Gerard aanraad. Al vind hij het zeker niet verstandig ( integendeel) om als je stopt met werken maar in een stoel te gaan zitten. Lekker uitrusten op Zondag met een boek( liefst in het zonnetje) vind hij al beter. En kijk!

Maakte ik een foto van dochterlief die een nieuwe carnavals outfit bij elkaar scharrelde in een kringloopwinkel. Die ik misschien later nog wel eens laat zien. Trots!

En ga ik vandaag naar de verjaardag van mijn beste vriendin ( en kwam ik helaas via haar dochter tot de ontdekking dat ik een boek voor haar gekocht heb, wat ze al heeft).
Daar moet ik dus eerst nog wat mee gaan doen.

En verder: Heb ik heerlijk uitgerust dit weekend!
Zoals ik al schetste ( je moet iets zonder foto's) luierend op de bank, vroeg naar bed en zelfs heerlijk kunnen zonnen ( met boek) gezeten in de veranda met de deur open en het zonnetje naar binnen schijnend.

Is het grasveld een plaatje, omdat de crocussen steeds royaler op komen .
En kijk ik nu uit op een rij bomen, waar een prachtig oranje zonnetje doorheen aan het opkomen is.


Heb ik niet alleen maar op mijn luie achterste gezeten, Zaterdag fietste ik naar de oude boekwinkel in Den Bosch ( die wegens samen gaan en failliet  gaan van Polare,drie weken dicht is geweest) en kocht daar alle cadeautjes die ik de komende verjaardagen nodig denk te hebben. Uit zowel de nieuwe als de tweedehands collectie. Je moet je lievelingsboekhandel steunen niet waar? Kreeg ik ook nog spontaan een tientje korting! Nu maar hopen dat ze de financiering voor elkaar krijgen. Mij hebben ze in ieder geval als ( goede) klant! Voor mezelf kocht ik het boek van Gerard, maar dat moest ik helaas in een andere winkel kopen. De oude boekhandel krijgt geen nieuwe boeken binnen tot de financiering helemaal geregeld is.

Nu op naar de rest van mijn vrije dagen, naar het werk in huis ( wat geduldig op me wachtte, helaas ), naar de verjaardag en vanavond naar de beleidsavond.
Waarom vliegen vrije dagen altijd zo om?

groetjes, Franca.


donderdag 20 februari 2014

loslaten , eten en lieve mensen

Heerlijke linzenburgertjes.
Bij interesse volgt recept.
Lunch. Of ik nog iets anders doe als eten?
Dochterlief in ieder geval wel!
Die is druk met haar eindexamen bezig ( modellen zoeken, meten, schetsen, stoffen kopen). Wat een dame!
Zelf ben ik inderdaad nog steeds druk met eten. Het lijkt soms meer een studie dan een weekmenu maken.
Maar het is wel lekker en ik voel me er erg goed bij!
Manlief had een oude computer aangesloten op de T.V. Zodat ik oefeningen kon doen ( van you-tube) met Rip Esselstyn.
Werkte prima!
Tot ik een wel erg druk/moeilijk gezinnetje kreeg, en ik afgelopen week alleen maar puf had om uitgestrekt op de bank te liggen na een ( te volle) werkdag. Vandaag nog te druk ( uitvaart en afspraak met collega om een avondje te organiseren) hopelijk morgen weer op het goede pad!
Valentijnsdag in de wacht. Kans om het huis wat netter achter te laten, en nog wat was weg te werken.
Als er s' middags nog geen telefoontje is maak ik een Valentijnsslinger  uit oude tijdschriften.
Manlief en ik komen elkaar nog net tegen buiten, als ik toch nog opgeroepen word ( 17.30 uur), gelukkig heb ik nog een kleinigheidje voor hem neergelegd binnen.

 Terwijl oudste de durtsurfer uitprobeerd die hij helemaal zelf maakte ( wat heb ik toch creatieve kinderen). En manlief , dochter en jongste daar ook graag even gebruik van maken, werk ik in "mijn" gezinnetje.

Een baby met een slechte start, gezondheidsproblemen, moeder met flinke gezondheidsproblemen, onderzoeken baby tijdens kraamtijd, een schat van een oudste,maar een pittig dametje, dan nog wat problemen in de relationele sfeer.

Twee nachten nauwelijks geslapen, de benen onder mijn ....vandaan gerend, heel veel zorgen, heel veel geluisterd, niet tussen twee mensen gaan staan, help!!!
Nu is het gezinnetje afgesoten.
Maar nog niet uit mijn hoofd.
Lieve mensen,echt waar! Maar wat een vermoeiende week.
Hoe lief is het dan als je op een zo'n avond thuis komt, de keuken leeg aan treft....
Omdat ze in de veranda zitten.
Het vuur aan, de tafel gedekt.
Voor mij staat er een lekkere salade en nog een wokgerecht .
Zodat mijn bordje ( nou ja zeg maar bord) er zo uit komt te zijn.
En je na het eten ( nog steeds in uniform, want te moe om je te verkleden) lekker even in het vuur kunt gaan zitten staren. Rust. Hoe heerlijk.

 En nu: Pas op de plaats.
Tijd voor leuke en gezellige dingen.
En O ja, dat huis moet ook weer op orde.
Nog een uitslag van en ziekenhuis-onderzoek van het baby'tje vandaag, en dan laat ik ze los.
Kunnen ze hopelijk weer op eigen benen staan, gedragen door heel veel lieve familie om hen heen.
Wat zou ik ze graag nog een duwtje in de goede richting willen geven!
Over positief zijn, en kleine dingen.
Loslaten!
Een kunst die ik nog niet helemaal beheers.

Over de foto: bodem van geprakte banaan, daarop havermout in sojamelk gekookt met rozijnen, kijk daar kun je op aan het werk. Iedereen sliep hier nog ( weekend) dus een oud vertrouwd lief boek als gezelschap. Fout, lezen tijdens het eten. Maar wel lekker!
Oké nog een eet foto dan  dit was mijn valentijnslunch.
Voor a.s. Woensdag heb ik een afspraak ( eindelijk) met een nichtje voor een lunch buitenshuis.
Mijn lieve sterke nichtje, die elke week een paar dagen naar haar zieke zusje in Zeeland gaat met de trein, die steeds weer lieve dingen voor haar weet te organiseren ( in het kleine ,zusje is zo moe), die ook nog even een stampotbuffet voor 23 mensen wist te maken toen haar kleinzoon een jaar werd ( schoondochter heeft een drukke eigen zaak) en de dag daarop de verjaardag van haar kleindochter ( ook een) vierde.
Goud is ze deze dame!
Ik ben een boffer, om zulke mensen om me heen te mogen hebben.
Volgende keer minder eten in beeld.
En veel rust en creatieve dingen hoop ik.

groetjes, Franca.

donderdag 13 februari 2014

met welke maat gemeten?


Even bijkomen, en dan zou ik...
Duizend dingen stonden op mijn lijstje.

En het enige wat ik deze week echt gedaan heb, is tijd en energie in mensen stoppen. Hoe graag had ik nog een dag extra vrij gehad, om mijn lieve nichtje ( wiens zusje nu zo ziek is) een hele dag te gunnen.
Helaas,mijn dagen zijn op, bij mijn volgende vrije dagen , is de eerste voor haar!
Ben ik nu zielig of geweldig?
Nee hoor, ik heb lekker genoten van alles!
Van de mensen die op Maandag koffie kwamen drinken ( dat het zowel de ochtend als de middag was, was een beetje veel op een dag), wandelen ( minstens 12 kilometer, maar volgens mij zelfs meer), op Dinsdag, en toen ik vond dat ik Woensdag toch eens aan de slag moest, bleek dochterlief vrij te zijn en graag even te gaan kringlopen..
Laten we zeggen dat het lichtelijk belachelijk is, wat we allemaal kochten.
Een stapel oude kook-tijdschriften vinden, en besluiten ze allemaal mee te nemen ( inclusief die hele oude Tip, wegens leuke plaat).
Een leuke Margriet More vinden, die kan er ook nog wel bij.
Bij de kassa rekent de lieve mijnheer daar 1.50 euro voor ( eigenlijk kosten de tijdschriften 15 cent per stuk en ik had er meer).
Thuisgekomen blijkt de Margriet More, "gewoon" de allernieuwste te zijn, die nog in de winkel ligt!
En die echt heel leuk is!

En vijf spijkerbroeken?
Tja, ik ging naar de kringloop met het idee dat het fijn zou als ik een of twee "nieuwe" donkere spijkerbroeken zou kunnen vinden.
Maar er was een opruiming ( ze kwamen niet van de spijkerbroeken af) 5 voor 10 euro. Twee kopen zou duurder zijn, en er waren best leuke..
Ik heb wel direct net zoveel "oude" spijkerbroeken weg gedaan ( komen ze straks weer niet van de spijkerbroeken af).
Wat een zaligheid!
Een grote kom thee, heerlijk vega-recepten zoeken en de Margriet more lezen, wat een inspiratie!
 Het eten is nog steeds zonder vlees.
Verrassend wat een lekkere recepten er te vinden zijn!
Dit recept is opnieuw uit een fijn vega-kookboek waar ik al heel veel uit maakte.
En laat ik nou bij : dewereldvolgensnoemi
Bij de recepten, op Dinsdag 21 Februari 2012 netjes het recept in het Nederlands vinden: Aubergine Kikkererwten Curry.
Met nog wat roerbakgroente van de dag er voor en wat ananas stukjes omdat ik toch ietsje royaal was geweest met de gedroogde pepertjes...
 
Heeft de Tip-poster een plekje in de keuken gekregen.
Begrijp ik ineens die dame die steeds beweerd nog een maatje 36 te hebben ( terwijl dochterlief haar toch echt op 42 schat, en die kan het weten).
Als je dus dit merk ( met heel veel elastiek ) koopt, dan pas je ook als maat 40er in een maatje 36!
Terwijl op het pak wat ik ook kocht ( wat zal ik Zondag netjes zijn op Opa's verjaardag) maar liefst maat 33 is.
En die past ook!
Overigens is de prijs die je ziet het oude prijsje uit de winkel.
Bij de kringloop hing het wel bij de duurdere dingen: 4,50 per stuk.
Voor het hele pak dus: 9 euro.
Broek en hesje, door oudste gefotografeerd, die vast niet zag dat het kussen wel eens opgeschud kon worden.
Nog even een leuke tip. Vanmorgen gezien op het net, maar ik weet even niet meer zo snel waar ( excuses daar voor, ik zal straks nog eens zoeken).
 Er lag al een kant en klare wrap in de koelkast, dus het vormen ging niet meer zo mooi. Het idee is om de vulling op het midden van wrap  te leggen, daar een kleine wrap bovenop en dan de randjes omvouwen.
Een klein beetje olijfolie in een braadpan , de wrap er (op zijn kop) in leggen en er even iets zwaars op zetten, zodat de wrap in de vorm blijft. Daarna de andere kant bakken ( die blijft nu dus wel zitten).
Dat leek me wel wat. Zie hier het resultaat! En weer :  Lekker!
Tot slot ( ik zei al dat we belachelijk veel hadden) nog een mooi boekje.
Gekocht omdat ik het plaatje zo mooi vond.  Zijn er meer mensen die dit doen? Misschien omdat de boeken in de kringloopwinkel maar 50 cent zijn.
Het blijkt ook nog fijn leesvoer te zijn, en het betreffende fotootje, blijkt een mooi en erg indrukwekkend verhaal te bevatten. 

Mooi en vooral ook indrukwekkend is het mailtje wat ik van een blog-lees-ster kreeg. Sommige mensen krijgen zo veel voor hun kiezen. Zowel wat betreft hun eigen gezondheid als een persoonlijk verlies.
Ik voel me soms erg klein als ik dat lees.

Ik schrijf over positief leven, over kleine dingen om van te genieten en over groen en zuinig leven.
Soms lijk ik het best te kunnen, ga ik vegetarisch eten, koop ik zelden nieuwe kleding en leef vrij eenvoudig.
Soms koop ik veel te veel boeken ( of tweedehands tijdschriften) en ga ik toch echt ( bijna altijd) met de auto naar het werk.
Kortom: ik probeer het, maar rommel vaak maar wat aan.

Door leven, en er iets van maken als je zoveel voor je kiezen kreeg.
Voor mij ben je dan een echte held!
Daar kan geen Olympische held tegen op!

Een fijne week, en kijk eens of er zo'n held bij jou in de buurt is, die wil misschien ook wel eens zijn/haar verhaal kwijt bij een lekker kopje koffie!

groetjes, Franca. 



zondag 9 februari 2014

van gezond eten en de kleine dingen

Vrij!
Met een boek en een grote mok thee op de bank.
Er zijn weken...
Een leuk gezinnetje waar ik werkte, maar wat een verhaal die zwangerschap. Ik kan en mag er niet meer over vertellen, omdat het zo bijzonder is dat heel veel mensen het direct zouden herkennen.
Hard werken was het. Om het kleine humpie te laten groeien en bloeien en om een weer heel klein beetje rust en vertrouwen  te krijgen bij de moeder.
Na zeven dagen zat mijn werk er op, toch wilde we ( de moeder en ik) graag een paar dagen verlenging, om nog net een beetje extra rust en vertrouwen te geven. een collega zou nog twee keer drie uurtjes langs gaan.
Gelukkig loste een lieve collega me af en kreeg ik uiteindelijk een mooie afsluiting te horen!

Verder keek ik eens goed in een kookboek wat ik al bijna een jaar in huis heb, en zag dat het eigenlijk bij een documentaire hoorde.
Forks over Knives ( net zoals het boek dus), docu gezien en heel leerzaam gevonden.
Ik startte met minder of geen vlees eten doordat het me tegen ging staan, inmiddels raak ik er langzaam van overtuigd dat het gewoon goed voor je is!
Soms gaat dat in stapjes.
Zo maakte ik de vega roti uit het kookboek van Karin (zonder pakjes en zakjes 2).
Met een kant en klare roti er bij.
Het was echt heel erg lekker!
De foto doet het geen eer aan, zeker niet omdat ik de aardappelblokjes lekker gaar liet worden.
 Nog een beetje over, daar maak ik nog iemand blij mee.
Karin heeft een veel betere foto.
In haar boek staat ook een recept om zelf roti's te maken .
Maar het was al een nieuw recept voor mij,en met heel veel snijwerk in het recept( gelukkig nam oudste de pompoen voor zijn rekening), dus koos ik toch voor kant en klare roti's.
En toch...
Daags er na had ik wat eten over, wat prima in een wrap mee naar het werk zou kunnen als lunch.

In Karin's boekje ( ik maak wel reclame geloof ik), staat ook een fijn wraptortilla recept.
Mooi voor vier stuks, zodat er niet meteen weer heel veel over zijn, die je nauwelijks op krijgt.
Als je ze dan ook nog van volkorenmeel maakt, zijn ze ( vind ik ) nog lekkerder.
Niet slecht toch, zo'n lunch?
Of deze met tofu, en een "saus" van een eetlepel Griekse yoghurt en een theelepel mosterd.
Omdat er toen nog voor twee keer wraps over was ( en ik daar even geen zin in had) werd de rest iets dikker en maakte ik er een zeer gezonde pizza van!
Twee maal lunch een een keer ( gedeeltelijk) diner van een hoopje deeg. Niet slecht toch? Er zit nog volop kaas en zuivel in mijn eten.
Voorlopig blijft dat ook wel zo, maar ik sluit niet uit dat ik langzaam richting nog iets anders ga...



Zie hier de kookkunsten van manlief ( en die zijn niet mis) een lekkere en een helemaal zelfgemaakte sinaasappel-pudding. 
 Behalve van eten ( je zou haast denken dat we niks anders meer doen) genieten we van de kleine leuke dingen van het leven.
Zoals die gekke Poespoes.
Die op haar eigen ( eigenwijze) manier aan gaf dat ze naar binnen wilde.
Het gewone leven was erg hard deze week. Zo kreeg mijn nichtje helaas te horen dat ze uitbehandeld is. En benam een neef van manlief zich van het leven. Ik zei al...sommige weken...
Dan lijkt en vinden van een paar mooie boeken in de kringloop zo blasé.
En toch..soms is een boek een stukje troost, net als samen aan tafel zitten.
Net als zo'n gezinnetje toch maar fijn af kunnen sluiten.
Doorgaan, en van de kleine dingen genieten!
 

Ik ga een stevige lunch nemen, en daarna een heel eind lopen met manlief.
Kop in de wind en gaan, dat kan een mens zomaar goed doen.
Fijn weekend en geniet van de mensen om je heen en de kleine dingen!
  groetjes, Franca.