Manlief praat haar aan het eten.
En het bezoekje van de dokter deed ook heel veel goed ( Mevrouw U hebt nog best een goed zuurstofgehalte, bij jonge mensen zie ik vaak al minder) en een stralend snoetje volgde.
Wat kan een mens gedijen op een stukje extra aandacht.
Maar naar Londen om de kerstsfeer daar een op te snuiven, dat vergeten we maar voor dit jaar.
In plaats daarvan ga ik tutten.
Nog net niet helemaal voor Kerst, maar wel rommelen met een heel hoog tut gehalte.
Zoals hier met een oud blik , mijn van Sint gekregen schaaltje en theedoeken.
Ach een mens kan maar ergens gelukkig van worden.
http://circusweick.wordpress.com/?s=zeeppompje
Op Sinterklaas-dag kregen ( zij en een vriendinnetje wat daar ook een kamer heeft) ze een mini-Sint-pakket. Met een Sinterklaas CD, wat Sint-snoep en een Sinterklaas-kwartet , een mini-knutsel-setje ( vriendschapsbandjes van de winkel met de A) en twee zakdoekjes om de tranen mee te smoren ,omdat ze op Sinterklaasavond niet thuis waren.
En juist die twee snappen mijn ( stomme) humor.
Ze hebben met de Sint CD op de achtergrond, (en zelf warme chocolademelk gemaakt), heerlijk suf zitten kwartetten, en zitten snoepen. Hebben ze dikke ( melige) lol gehad.
Om daarna cadeautjes te gaan zoeken bij Ikea voor de echt Sint-avond hier thuis.
Zalig zulke gezellige dames.
Ik hoop maar dat ik er later nog een ijzerdraadje in kan krijgen ( dochter heeft nog niet beslist, welk woord het worden zal).
Maar eenmaal de draad te pakken, gaat het ook wel snel.
Langzaam, heel erg langzaam doe ik af en toe een kast.
Het mag geen naam hebben eigenlijk.
Een boek er over lezen is dan wel weer leuk.
Ja zeg, dat schiet niet op natuurlijk!
Hij leest geen boeken, die man van mij.
Hij doet!
Man wat kan ik van je leren!
De hele tuin is ( in twee dagen) al winter-klaar, de dakgoten zijn stralend schoon, nauwelijks een blaadje is er nog te bekennen op de gazons rondom het huis, de enorme stapel blad is een bewijs dat er aanhangers vol naar de mesthoop ( composthoop maar het oude woord is blijven hangen) is gebracht. Het snoeihout ( een stapel waar je niet overheen kon kijken) is keurig weg gewerkt.
Wat een man , die man van mij!
Goud.
Je zou toch maar zo boffen!
groetjes, Franca.
Wat heerlijk dat jullie het zo fijn hebben samen!
BeantwoordenVerwijderenHij boft volgens mij ook met jou :)
Fijn dat het weer beter gaat met oma.
BeantwoordenVerwijderenEn lekker tutten in je eigen huis is ook niet verkeerd, toch?
Leuk dat jouw dochter ook zo geniet van Sinterklaas. Hier blijft het ook een heel belangrijk feest.
Punniken, leuk!
En je man is er één uit duizenden, maar dan één van de twee, want ik heb er ook zo één ;-) We boffen.
Wat leuk! Hier staat de olifantenpomp ook nog steeds: het is een blijver gebleken.
BeantwoordenVerwijderenEn precies dat vind ik dan wel weer fijn aan de winter: in huis frutten, rommelen, bezig zijn. Die dingen oppakken die al een tijd lagen. Het met kleine dingen goed hebben.
Geweldige man heb je die zijn moeder weer aan het eten krijgt, jammer van je Londen uitstapje .
BeantwoordenVerwijderenJulia
Dank je wel voor de lieve reacties.
BeantwoordenVerwijderenLeuk Nienke , om je ook eens hier te zien!
En Julia: geen probleem hoor, dat we niet naar Londen gaan. We dromen er al jaren van om een keer rond de Kerstperiode in Londen rond te neuzen. Ooit gaat het er vast wel van komen, nu zijn we vooral heel blij dat het met Oma weer wat beter gaat. En we gaan straks gewoon een dagje Eindhoven doen. Met de Bijenkorf( waar we dan koffie drinken) en de (nu met nieuwe naam) Polare boekwinkel daar, is dat ook een feestje!
Leuk dat je zo positief over je man schrijft!
BeantwoordenVerwijderenIk heb mijn punnikpaddestoel ook weer voor de dag gehaald maar kom er nog niet uit hoe het moet. Het is voor een dasje van een gebreide sneeuwpop. Ga nu denk ik gewoon een minidasje breien.
Sterkte met Oma!