Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 17 oktober 2013

Vandaag nog even niet

Donderdagmiddag.
Ik zit in de tuin , en probeer me te ontspannen.
Wat kun je je nog meer wensen zo in het zonnetje.
En toch....

Deze week werkte ik bij ouders van een overleden kindje.
Bijna klaar om geboren te worden ging er iets mis.
Niemand weet wat. Maar bij de echo bleef het stil....


Zeven dagen lang was ik hier in huis.
Bij lieve mensen.
Bij een lief broertje.
Bij een stil kindje in de wieg.


Zorgen.
In dit gezin nog meer nodig dan anders.
Luisteren.
Praten.
Koffie voor bezoek.
Zorg voor rust.
Op de achtergrond er zijn.
Huishouden en maaltijden door laten gaan.


's Middags ga je naar huis.
De ouders waren blij met je zorg.
Nu moet je los laten.
En dus zit ik in het zonnetje.
En probeer te ontspannen.


Natuurlijk gaat het leven weer verder.
Morgen moest ik eigenlijk nog een dag werken.
Ik vroeg vrij.
Omdat ik mensen die net een gezond kindje kregen, een vrolijke gezellige kraamverzorgster gun.
Volgende week ben ik dat weer.
Nu even niet.

Morgen.
Morgen ga ik in huis rommelen.
Even naar de bieb.
Morgen laat ik ze los.
Vandaag nog even niet.

Lieve groetjes,
                                Franca.



14 opmerkingen:

  1. O, wat verdrietig, Franca. Wat vreselijk voor dat gezin.
    Maar fijn dat je hebt kunnen helpen. Ik kan me voorstellen dat je nu niet klaar bent voor een nieuw gezin. Veel sterkte van een andere Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Voor de ouders niet makkelijk ( spreek als ervaringsdeskundige), maar voor jou ook niet. Het blijft toch een klap !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik krijg het helemaal koud als ik het lees… Wat naar voor die mensen. Maar wat mooi dat het kindje gewoon wel bij hun is.


    Ik kan me voorstellen dat zoiets je niet onberoerd laat.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. soms valt het niet mee he? om proffesioneel te blijven ? je werkt met je hart en dat is wat je siert, kom maar lekker tot rust , geniet ervan , liefs marion

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Franka ik denk dat je dat met zoveel liefde heb gedaan voor de ouders

    Heel veel sterkte

    Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je liefde en zorg spatten uit dit stukje. Ik weet zeker dat het de ouders van dit kindje heel veel goed gedaan heeft. Ik wens je een rustig weekend waarin je aan jezelf toekomt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mijn - ouder dan ik - broertje werd levenloos geboren na 5 en een halve maand zwangerschap. Vroeger werd daar dan niet meer over gepraat. Sinds ik het hoorde op mijn zeventiende heb ik dit broertje meegeteld, ik had twee broers, de andere stierf drie jaar geleden, hij was 10 jaar ouder dan ik. Levenloos geboren worden, klinkt zo hard en koud, geboren worden is immers het levensbegin. Amerikanen gebruiken een andere uitdrukking en misschien heb jij hier iets aan, ook, voor als je dit ooit weer mocht beleven, voor de ouders. Wij zeggen wel eens dat iemand ingeslapen is.In Amerika noemt men levenloos ter wereld komen: born asleep. Ingeslapen geboren worden, dat klinkt toch liever, intiemer dan dat kille levenloos. Ik wens je sterkte, mijn piepkleine, handgrote broertje is niet levenloos geboren, hij is ingeslapen geboren, en ik mis wat ik nooit gehad heb, dat is de invloed die zo'n gebeurtenis op je leven kan hebben. De broer die ik wel had mis ik veel heftiger, omdat we zoveel samen beleefd hebben, hij was mijn kameraad, maar dat andere broertje, dat zal ik altijd meetellen, hij was ook van mij.Reina

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat vreselijk verdrietig.
    Zo wordt je opeens weer met de andere kant geconfronteerd.
    Kan begrijpen dat je dan even nodig hebt om weer bij te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dat is moeilijk. Logisch dat je even tijd nodig hebt. Denk vooral ook nu even aan jezelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat lijkt mij dat ontzettend moeilijk. Wat een hele mooie tijd zou moeten zijn is veranderd in een hele trieste.
    Wat goed dat jullie er zijn om deze mensen te ondersteunen. Dit hebben ze heel hard nodig. Jij ook sterkte met het verwerken, want het is niet niets !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ach, wat verdrietig....

    Liefs van In en om de kas

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Eigenlijk voel ik me een beetje bezwaard door jullie lieve reacties.
    Ik deed ( met liefde en plezier) tenslotte gewoon mijn werk.
    Een heel ander stukje als we van kraamverzorgsters verwachten, maar iets wat wel degelijk bij ons mooie vak hoort.
    Werken bij deze mensen was ( nog meer als anders) een grote eer.
    Echt hele lieve mensen, die dit grote verdriet overkomen is.
    Dat ik daar een week lang,zo intensief bij betrokken ben, daar kan ik alleen maar heel dankbaar voor zijn. Ik kan vanaf nu niet meer doen als aan ze denken en een kaarsje voor ze branden.
    Een gezinnetje waar ik nog heel lang aan zal denken!

    BeantwoordenVerwijderen