Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zaterdag 17 augustus 2013

genieten van wat je doet

We zijn er weer. In de blogwereld dan. In het dagelijkse leven was het een stuk drukker. Wegens drukte in het vak , werkte ik acht dagen en was er steeds maar vier vrij.
De prachtig appeltaartvorm die ik voor een bon mocht halen is nog niet gebruikt. Ik laat hem gewoon in de huiskamer staan. Om me te verheugen op die zalige appeltaartlucht in de herfst ( als ik hopelijk weer wat ruimer in mijn tijd kom te zitten).
De zon in huis. Dat moest je ook op kunnen slaan voor donkere winterdagen. Bij deze heb ik het in ieder geval op foto.


Het prachtige kookboek staat ook nog even voor sier. Met zoveel in het vooruitzicht moet ik me gewoon gaan verheugen op donkere dagen.
Laat ik maar gewoon genieten van het moment.
Van de gekke dingen in mijn boekenkast ( die me zo dierbaar zijn).
Lieve plaatjes en fijn speelgoed.
Citaat uit een lief boekje wat ik naar een nichtje stuurde: Omring jezelf met maffe kinderlijke spulletjes om je te herinneren aan de onbezorgde kanten van het leven. Einde citaat.  
Ik weet dat ik me veel (stof) werk op de hals haal, maar ik vind het zo fijn om rond te kijken als ik in huis zit en al die gezellige spulletjes zie staan.
Het is bepaald geen design huis . Die zie ik genoeg in mijn werk. Allemaal een grijze hoekbank, een tafel met verantwoorde design stoelen en een ( hooguit twee ) kunstwerken aan de wand.
Ik ga voor eigenzinnig tuttig!
Dit stapeltje ligt ook te wachten in de boekenkast. Nieuw , gekregen ,voor de petekindjes en uit de kringloopwinkel, voor de donkere dagen, die ongetwijfeld weer gaan komen.

Nou had ik die zonnebloemen prachtig neer kunnen zetten. Dit is meer de werkelijkheid. Mooie zonnebloemen uit opa's tuin. Op de keukentafel, waar ook het fotoalbum met vakantiefoto's uit Engeland ligt ( mee gehad naar een nichtje), de koekjestrommel staat ( nooit ver weg ) een kookboek in de standaard ( bijna standaard) en op de achtergrond het tijdelijke uniform van dochterlief over een stoel ( keihard heeft ze gewerkt, ruim drie vakantieweken lang), nog een halflege fruitschaal en het dagelijkse werkelijke plaatje is compleet!
 We eten wel lekker! Dat is echt het werkelijke plaatje.
Gekke weken zijn het. Met een dag wacht ( waar geen bevalling kwam maar een telefoontje voor een aflosgezin) die niet voorbij wilde kruipen.
Een aflos gezin ( vier dagen) waar de kraamvrouw een bijna ( beginnende) borstontsteking had. Leuke mensen met een lief dochtertje en een heerlijke beer van een baby zoon. Die me ( je moet toch echt uitkijken wat je zegt) na een gesprekje over de allergische  vriendin van jongste, zomaar een digitaal notenallergiekookboekje ( een galgje woord) cadeau deden. En die beginnende borstontsteking? Die kwam dank zij enorme inzet van iedereen ( en natuurlijk vooral moeder) helemaal goed.
Op deze foto zat ik opnieuw in de wacht.
Me gelukkig te voelen ( en dat is knap voor mij tijdens een wacht) met koffie, een boek onder de lamp en een haakwerkje bij de hand.
Lunch. Yoghurt, muesli, en wilde perziken, genoeg voor een stil zitter.
  Als het weer dan mooier word, vervolgen we de wacht buiten.
Niet slecht toch?
Maak ik alvast een flinke pan eten, voor het geval ik voor kook-tijd opgeroepen word.
En dan komt de oproep: baby net geboren, dit zijn de gegevens, dit is het adres. Ik moet even diep zuchten, weer zoveel problemen. Ik ga op pad.
Om bij aankomst een sprookjeshuisje te vinden ( zou het echt hier zijn), weer super lieve mensen te ontmoeten. Drie dagen werkte ik me uit de naad. Maar ik kon zo gerust afsluiten, wat ik compleet voor onmogelijk had gehouden toen ik startte. Ik heb mijn aflossende collega een boffer genoemd dat ze daar mocht werken. In een onder architectuur gebouwd sprookjeshuisje, bij fijne mensen met een heerlijk alert klein jongens babietje. Wat heb ik toch een fijn vak!

Na dit kraambed gaat de rust weer terugkeren ( hoop ik toch).
Voor het eerst in lange tijd weer "gewoon vrije dagen". Wat langer vrij en tijd om meer te doen dan een sporadisch bezoekje , hier en daar en mijn huis aan kant maken.
Ik heb zo veel zin in handwerkjes die hier nog liggen te wachten ( het zakdoekje is klaar en onderweg naar mijn nichtje, wat helaas opnieuw de chemo-molen in gaat) veel sterke lieve sterke dame!

Gisteravond wilde ik de wekelijkse boodschappen gaan doen met manlief.
Ik had eerst een stukje chocola en een dutje nodig voor ik me er toe kon zetten.
Ik was zo moe! Afgebrand moe. Ik geef me nou eenmaal helemaal als ik werk.
Hoe fijn is het dan dat mensen blij met je zijn. Dat de moeder van de kraamvrouw nog even haar hoofd om de deur steekt om je te bedanken en te zeggen hoe jammer het is dat je nu weg gaat. Dat de kraamheer nog even een bakje koffie mee drinkt ( in die heerlijke serre), en dat je de kraamvrouw gelukkig lachend achter mag laten. Wat een vak! En hoe vat ik dit nou samen in een blog titel?

Groetjes, en geniet van wat je doet, Franca.


p.s. wil diegene die het libelle jurkje patroon zocht me even mailen? ik heb het gevonden.

6 opmerkingen:

  1. Oh Franca, dankjewel voor die mooie
    update...we zijn weer helemaal
    b(l)ijgelezen ;)
    Heel veel liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een heerlijk verhaal.
    Hier ook een huis om in te leven, en geen toonzaal.
    En wat heerlijk als je je zo gewaardeerd voelt.
    fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi verhaal weer en fotoès.Heb nog niet gegeten,maar als ik jou kokerij zie..Mmmmm.
    Heerlijk als je een fijn adres krijgt zeg,volgens mij heb je dat ook wel nodig om zelf weer op te krikken.Dat groene blik heb ik ook,voor lepeltjes.
    Groet, WIlma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve mensen,
    Ik kom net tot de ontdekking dat ik mail ontvangen had.
    En al een tijdje terug!
    Normaal gebruik ik mijn gewone mailadres, maar omdat daar mijn volledige naam ( voor en achter naam) in staat, heb ik manlief een andere laten maken voor bij mijn blog.
    De normale check ik dagelijks, deze had ik in eeuwen niet bekeken.

    Ik keek nu i.v.m. een evt. reactie op het libelle jurkje-patroon.

    Twee mensen hebben inmiddels een mailtje terug. Als iemand anders ook een poging heeft gedaan: mail me alsjeblief nog een keertje, dan krijg je echt een reactie!
    Voor iedereen die tevergeefs mailde, sorry!
    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Franca , wat een mooi verhaal ik geloof zeker dat je de beste kraamverzorgster bent

    Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat fijn, als je zo'n leuke baan hebt. Het is goed als je het naar je zin hebt.
    Ik vind jouw huis super gezellig hoor ; )
    Een hele fijne dag toegewenst.

    BeantwoordenVerwijderen