Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zondag 23 juni 2013

vanuit het keukenraam

Vanuit het keukenraam....
Zie ik nu Poespoes, eerder deze week een hert en vanmorgen een haas.
En dat gewoon vanuit je keukenraam. Rijkdom!
Ik had het me zo voor genomen: vijf hoofdstukken ingeleverd voor de vakantie. Dat gaat niet meer lukken. Meenemen dan?
Inmiddels is de sla al wat groter, en aten we al sla, andijvie en aardbeien uit eigen (mini)moestuin. Toch een beetje zomer.
Verliezen we tijdelijk een zitplekje. Vinden dat overigens prima!
Bevalt vegetarisch eten me op het ogenblik zo goed, dat ik het vlees maar helemaal oversla. Ik ben geen vegetariƫr, maar vlees staat me op het ogenblik gewoon even tegen.
Ik vind het verrassend lekker ( vind allerlei geweldige recepten). De rest van het gezin eet wat lekkere dingen met me mee , met als extraatje een ( klein) stukje vlees. Iedereen gelukkig.
   Mooie gelegenheid om vaker te koken uit Veg.
En dat lust iedereen hier!

Voor ieder wat wils.
Het is jammer dat het nodig is , maar wel gezellig, die open haard aan.
Nodigt ook uit tot wat langer aan tafel zitten, of wat vaker gebeurd: de stoelen bij de open haard en samen zitten voor wat gezellig geklets of een goed gesprek. Nodig soms, jongelui worden niet vanzelf groot.
Ze doen soms dingen ( of laten ze na) waar we het helemaal niet mee eens zijn. Kleine kinderen heb je dicht bij je, grote moeten op hun eigen benen gaan staan. Dat gaat niet altijd zonder vallen. Dus we praten ,hopen en bidden. Komt allemaal wel goed zegt men.
Vroegen zeiden mensen het wel tegen ons, kleine kinderen ,kleine zorgen,grote kinderen...,als je zelf nog volop in de kleine kinderen zit kun je het je niet voor stellen. Maar toch...
Is het dan een vlucht?
Of zelfbescherming, als je geniet van een simpel boekje en je breiwerkje.
Van gewoon een maaltijd klaar maken, en samen eten.
Van ( door manlief gebakken) rabarberflappen. Uiteraard met rabarber uit eigen tuin.

Van werken in een leuk gezinnetje.
Waar ik een mooie tekening, een tijdschrift, een boek, een klein doosje bonbons en een zakje pepermuntjes mee naar huis mocht nemen ( en een nieuwe 10 op mijn rapport).
Juist als het even moeilijk is, is het zo fijn om de gewone dingen te doen.

Geniet van de gewone dingen!
           lieve groetjes, Franca.

maandag 17 juni 2013

Heel warm

Avondrood.
Het schijnt morgen heel erg warm te gaan worden...
Dus heb ik alvast wat voorbereidend werk gedaan.
Kwark met perzik en een beetje honing.
Denken jullie ook allemaal mee aan jonge kinderen en oudere mensen.
Die kunnen wel wat ijsjes ( en vooral veel drinken) gebruiken.

             groetjes, Franca.

zondag 16 juni 2013

van lekker eten,een klik en een jurkje





Dit is de " Big Fat Taco Salad" van Isa Chandra Moskowitz.
Recept is hier te vinden:
http://www.ezrapoundcake.com/archives/21135
 Ik las het drie keer: moet je echt gewoon "rauwe" ( uit blik) bonen gebruiken?
En weet je wat?
Het was heel veel lekkerder dan je je voor kunt stellen!

Dit smaakte ook heel goed.
Een ijstaart uit een bezuinigingsboek.
Gek , maar waar.
Niet echt super gezond ( er ging o.a. klop-klop in, ik wist niet eens dat het spul nog te koop was). Maar voor een keertje moet dit kunnen.
Dus kregen ze zomaar door de week, een supertoetje.




De dag erna hadden we het helemaal luxe, met twee taarten als toetje!
Ik kreeg twee dames op visite, waarvan er een nog nooit bij ons geweest was. Ik leerde haar kennen via mijn nichtje. Ze kregen iets lekkers bij de koffie ( zoals beloofd), en deze dame vond dat heel lekker," maar een droog koekje wat toch ook goed geweest, we zitten hier gezellig samen, dat is ook al fijn".
Een dame naar mijn hart!
Via, kringloopwinkel, recepten en doe maar gewoon, naar kinderen die uitvliegen, oude ouders en tehuizen, tot wat is belangrijk in het leven.
Soms is het daar gewoon, een klik.
Wij bleken die te hebben.
Inmiddels ontvangt ze Annemieks mijmeringen, en krijgt ze soms ( ik hoop in mijn enthousiasme niet te vaak) mailtjes met site's en boeken die ik interessant vind.
En de rest van het gezin... Die hadden een supertoetjesavond!
 Waarvan akte!
De dames bracht ook nog een prachtige geranium mee. In een zelfgeschilderde bloempot , met een ,mooi randje /kantje er op geplakt.
Als je dan weet dat ik ook nog en prachtig plant van mijn laatste gezinnetje heb gehad, die zo groot was dat ik hem even bij ( datzelfde) nichtje liet staan, om hem vervolgens 's avonds met de auto op te gaan halen.
Dan mag ik toch een boffer genoemd worden.
Tot slot: bracht dochterlief dit jurkje voor me mee uit de kringloopwinkel.
Ik vind het bloemenstofje mooi. En toch....
Is het niet heel opvallend!
En het is een elastische aansluitende stof, dat ben ik niet gewend.
En die "kraag" schijn je een waterval te noemen.
Ik weet het nog niet helemaal.
Ik ga het gewoon een keer dragen, bevalt het niet dan weet ik nog wel een liefhebber.

En verder: verheug ik me heel erg op de vakantie, die voor ons dit jaar wel heel vroeg valt.
Gaat het redelijk met oudste op school, al weet hij al dat hij volgend jaar ook nog twee maanden moet ( en dan bedenken hoe we de rest van het jaar op vullen).
En nu: zit ik over een half uurtje in de wacht.
Ik heb niet zo vaak wacht meer, mag dus helemaal niet klagen, maar eerlijk...ik blijf het eng-spannend vinden zo'n wacht, dat zal wel nooit veranderen.
Ik wens jullie een fijne week, met heerlijk weer, lekker eten en vooral fijne mensen ( liefst met een klik) om jullie heen!

        groetjes, Franca.

maandag 10 juni 2013

wat een week

Lange dagen in "mijn" gezinnetje,en wat leerde ik veel.
Van de kraamheer die ( broekie als hij is) door een ongeluk wat hij ternauwernood overleefde al een wijs man was.
Dit keer geen gezeur van de kraamheer "ik ben zo moe, ik moet ( de hele dag) gaan slapen".
Dit keer een man die zijn schouders er onder zette, en gaat voor zijn gezin.
Als je weet welke gevolgen dat ongeluk had en heeft, nog een extra reden om mijn petje af te nemen voor deze man!

Doordat het gezin dicht bij woonde, kon ik met de fiets naar het werk, gevolg was wel dat ik geen  energie had om nog wat boodschappen te halen.
En dan blijkt dat je nog best twee dagen kunt koken met "niks"in huis.
Zoals : witvis uit de diepvries.
Even aanbakken ( ik gebruik dan de gietijzeren schaal van de kringloop) in wat boter,een sausje gemaakt van wat luxe producten die over waren van een gezellig avondje: roomkaas,scheutje slagroom,peper, zout,beetje tijm,en ( dacht ik aan omdat Nigel het er op tv over had) een mespuntje Garam masala erbij, met tot slot een uitgeperste sinaasappel.
Saus over de gebakken vis en 15 tot 20 minuutjes in de oven.
Doperwtjes en rijst ( en voor de liefhebber wat gebakken aardappelen , gemaakt van overgebleven aardappelen van gisteren) erbij en we aten vorstelijk!

De dag erop had ik hetzelfde "probleem".
Op de fiets thuis om 17.00 uur .
De rest komt over een half uur thuis ( met berehonger).
Alles wat nog in de groentebak lag zoals paprika, lenteuitjes, en tomaat, in stukjes gesneden.
Twee pannen op het vuur. Een met spekblokjes erin, de andere met alleen  groenten. Even roerbakken, flink wat eieren klutsen en verdelen over beide pannen.
Weer een dagje gegeten.

Al ziet er dit misschien niet zo uit: we aten ook zeer gezond en lekker.
Zoals deze kikkererwten-Quinoa salade. Een super lekkere en heel gezonde maaltijdsalade ( ik ben de enige die dit als maaltijd eet thuis, de rest eet er graag wat bij).
De puddingbroodjes die dochterlief dit weekend maakte heb ik overgeslagen ( heb het concept pudding op brood nooit zo goed begrepen), de rest vond ze heerlijk.
Nog even, en dan halen we weer allerlei lekkers uit de tuin.
Hoe vind je onze roze aardbeien?
Al hebben we ook gewoon wit bloeiende aardbeien.
Had ik het gisteren reuze naar mijn zin in mijn vintage jurk ( van de kringloop voor 3,50), al mag er wel een stukje af. Zie je de dekens op het gras? Drie keer raden hoe wij onze middag door brachten (op een deken in de zon, lezend in afgeschreven tijdschriften van de bieb en het geleende kookboek plenty).

 Couscoussalade.
Wens van dochter.
Die dochter van ons. Stond weer op de planken met de modeshow van school. Niet in en of ander klein gebouwtje, maar poep-sjiek in een prachtig oud gebouw van de spoorwegen.
Ze mocht haar colbert en een extravagante jurk showen.
De foto's die ik maakte hebben te veel gezichtjes. Ik laat jullie nog wel wat zien . Nu is ze naar school, nog even bikkelen en het is vakantie, gelukkig heeft ze een flinke bak van de couscous-salade mee.



En verder?
Hangt dit tijdschrift in de veranda. Gekregen van een vriendin. Om de droom warm te houden.
Gingen we naar de herdenking van de vader van een goede vriend van jongste.

Onderweg naar huis bracht manlief het zo onder woorden: wat ben je rijk als mensen je zo gedenken!
Wat zegt een mooi huis of een nette tuin , als er zoveel mensen met zoveel liefde en warmte ( en ook anekdotes, waar om gelachen kon worden) over je spreken.

Het was even moeilijk om te gaan, nog nooit zoiets mee gemaakt. Meestal ga je naar een kerk of crematorium.
Deze mensen ( de vader tijdens zijn ziekte) hadden hele andere keuzes gemaakt.
Zo werd hij gecremeerd ( in een door zijn zonen getimmerde kist) met alleen naaste familie erbij, vervoerd in eigen vervoer.
Was de herdenking op eigen erf.
De vraag vooraf om luchtige vrolijke kleding te dragen.
Er was drank en ( na de herdenking) heerlijk eten.
En toch...wat leerde we veel.
De toespraak van zijn oudste zoon ( de andere zonen stonden erbij), het verhaal van de steen, en waarom ze juist die woorden erin gegraveerd hadden. Deze man ( eigenzinnig als hij soms was), laat iets prachtigs na: vier zonen uit het goede hout gesneden, net zo eigenzinnig, handig en stoer als hun vader.
Alle eer aan deze man en hun moeder.
Kijk die Poespoes eens genieten van de zon.
Tja, hoe sluit je af na zo'n verhaal.
Ik zal het maar doen met de woorden die de kraamvrouw om haar nek droeg ( hanger gekregen van haar man).

Live de life you love,
Love de life you live.

en op de andere kant:
Carpe diem

Ik zeg het nog maar en keertje: wat een week!

               groetjes, Franca.