Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 18 april 2013

van niks bijzonders

Soms ontstaat er zomaar vanzelf zo'n hoekje.
Van een leuk artikel in een tijdschrift, mijn blauw/groene Hema-vaasje, mijn oude koektrommeltje en een paar ( makkelijk zomer leesvoer) serie-meisjes-boeken. Toevallig allemaal van het vreemde blauw/groen.

Loop je buiten naar iets lente achtigs bloeiends te zoeken, valt je oog op het lente achtige groen binnen.
Ha, iets bloeiend gevonden!
De rabarber gaat heel voorzichtig ook iets van zich laten zien.

Krijg ik een cadeautje van iemand die ik even hielp, zag ik het pas na een dag.
Ze had het op de tuintafel gezet, niet wetende dat ik die vanuit de keuken helemaal niet  kan zien. En als ik zo druk aan het werk ben, kom ik ( met slecht weer) nauwelijks buiten.
Schandalig. Maar het kwam goed.









Vanuit het achterhuis had ik het wel kunnen zien... Gisteren het achterhuis schoongemaakt, nu de ramen nog!
In huis ook al cadeautjes. Een mooie schaal die dochterlief voor me meebracht uit de kringloopwinkel ( die weet wat ik mooi vind).
En een heerlijk kleurige bos bloemen van "mijn" laatste kraamgezinnetje.
Heerlijk zo'n bloemenpracht!
Buiten wapperen mijn werk-vesten in de wind. De uniformen, schorten en de weeg-zak zijn al ( voor de tweede keer natuurlijk) gewassen en terug in de kast.
Ik heb vier uniformen, twee over-schorten en een weeg-zak voor de weegschaal ( die was ik vaak in het gezin met de witte was mee, als de baby erover geplast heeft). Na vier dagen heb ik dus vier uniformen, twee over-schorten in de was, de vesten bewaar ik tot ik ze alle vier ( twee dagen per vest max.) heb. De achtste dag nog een keer.
In twee draaien ( broeken grijs/bovenstuk wit), anders kreukt het verschrikkelijk en zo blijft het mooi.
Een kraamverzorgster is thuis dus niet zomaar klaar met wassen!
Heerlijk leesvoer. Ik krijg zomaar zin om ook zo'n vriendschapsbrood te bakken. Al durf ik echt de rest niet weg te geven, en dat gaf juist de mooie gevolgen in het boek.
Zomaar, omdat ik blij word van zo'n hoekje.
Net als van Poespoes die stiekem het huis ingeslopen was.
Van mijn eerste lunch buiten in het zonnetje.
En het tijdschrift waarmee ik mezelf verwende.

Ik zei het al: het gaat eigenlijk helemaal nergens over.
Neem daarbij koffie drinken met mijn nichtje/vriendin en haar vriendin, twee dames die zo positief in het leven staan ( en het leven zit ook hen echt niet altijd mee). De foto's die ik mocht bekijken van haar ( inmiddels alweer een paar maanden oude) kleinkindjes.
Dan kun je zomaar ( ondanks flinke verkoudheid en migraine ) een mooie dag hebben.

Dat wens ik deze jullie toe: een fijne mooie ( liefst zonnige) dag!
       groetjes, Franca.

4 opmerkingen:

  1. Het boeket vond ik echt schitterend! Het boek heb ik ook in huis gehad, maar ik vond het echt niet om door te komen eerlijk gezegd. Ik heb het na een paar hoofdstukken dichtgeslagen en terug naar de bieb gebracht.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind het juist heel bijzonder hoe jij kunt genieten van dit soort kleine dingen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Altijd leuk toeven op jouw weblog. Ik heb ookf fijne herinneringen aan onze kraamhulp bijna 7 jaar geleden. Een heerlijk Roterdams no nonsensetype en die me zoveel zelfvertrouwen gaf dat het zo n fijne periode was. Helaas bij de geboorte van onze tweede 2 jaar geleden die 5 weken te vroeg werd geboren kwam er niets van onbezorgd genieten maar 11 dagen lang inclusief de kerstdagen naar het ziekenhuis. En na die 11 dagen heb je geen recht meer op,kraamhulp en draai je weer mee in het gewone ritme. Niet heerlijk met je baby in bed. Visite aan het voeteneind en de goede zorg van de kraamhulp.

    Trude

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een leuk blogje! Heerlijk, zo'n extra ruimte, is dat een tuinhuisje?
    Zulke hoekjes kan ik ook zo van genieten, in mijn laatste blogje komt er ook één voorbij.

    BeantwoordenVerwijderen