Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

woensdag 23 januari 2013

lekker eten maar vooral dankbaar


Laten we beginnen met iets lekkers.
Het appeltaartje van Jamie. Uit het laatste Jamie tijdschrift, dit keer een budget  nummer met fijne recepten.

Zo maakte ik ook deze ongelooflijk lekkere: Pasta met spinazie, bacon & pompoen, uit hetzelfde blad. En ( helaas zonder foto: de pittige linzen-limoensoep ( die misschien voor sommige van ons wel erg pittig was).
Vond ik bij de Turkse winkel lekkere wilde spinazie en meiknolletjes ( wat een mooi assortiment, hier ga ik vaker komen) en in de Jumbo waar ik normaal gesproken eigenlijk nooit kom, hele fijne kruiden die niet overal te koop zijn. Waarvan de potjes al een lust voor het oog vormen. Bij Jumbo nam ik ook het (budget) winkelblad mee, waarin veel stond over knolgerechten.
De aardige Turkse winkelier gaf er zelfs het recept bij! En lekker! Het eitje deed ik er zelf bij, zo was het een fijne lunch i.p.v. gewoon groente.
Provinciaalse gehaktschotel met mosterdpuree.
Misschien niet supergezond, wel stevige kost voor mannen die respectievelijk 22 en 24 kilometer ( enkele reis) fietsen door dit winterweer.
 Planning van het weekmenu.
Weet je wat het moeilijkste is?
Een keuze maken. Ik zie dikwijls zoveel lekkere recepten dat ik wel drie weken kan koken, om vervolgens de volgende week hetzelfde te hebben.
Waar ik slecht in ben is het noteren. Hoe slim zou het zijn om een kookschriftje aan te leggen met de recepten die echt heel erg lekker blijken te zijn. Soms vragen de kinderen, wil je .... nog eens maken. Dan kan ik zomaar een paar uur moeten zoeken voor ik het recept terugvind. Gelukkig kan ik het de laatste tijd soms via een foto of mijn blogje terugvinden.
Tot slot de sinaasappelpudding die manlief maakte.
Hij maaakte overigens ook een wokschotel van allerlei knolgerechten en natuurlijk zijn beroemde rijstepap op Vrijdag.
Of we nog iets meer deden als koken en eten?
Jongste vierde zijn 18e verjaardag. In huis met familie en bekenden. In de veranda met ( een grote groep) vrienden.
Dochterlief nam ( tijdelijk) afscheid van stage en van vriendinnetje die in Amerika naar school gaat en hier was voor de feestdagen.
Verder schuifelde we naar werk, stage en school. Wandelen in de omgeving was daarentegen een feestje.
Had ik een superfijn gezin en de schrik van mijn leven.
Tijdens het invullen van nog wat gegevens op mijn laatste werkdag stopte de baby (die heerlijk in zijn moeders armen lag) met ademen.
Schrik, echt wel paniek, maar gelukkig ook goed handelen. Het duurde even maar uiteindelijk ademde hij zelf weer door en kleurde bij. Inmiddels ligt het baby'tje nog in het ziekenhuis maar maakt het uitstekend!
Moeder probeert het vertrouwen terug te krijgen en ik zie de film nog regelmatig voorbijkomen.

Wat overblijft : dankbaarheid! Tonnen dankbaarheid!
Dat de kraamvrouw zo snel het alarmnummer belde, zo goed naar me luisterde en intussen naar de telefoniste van de alarmdienst. Dat de ambulancemedewerkers zo super waren ( man ik stond te bibberen toen ze met zijn allen in huis stonden, nu kon ik het aan deze helden over laten).

Thuisgekomen heb ik het hele verhaal wel tien keer aan manlief verteld. Tot in elk detail. Om daarna te proberen te ontspannen. Opgedraaid als een  (zeer gespannen) veer was ik.
Twee kaarsjes heb ik aangestoken. Dankbaar. Maar kun je dan niet zijn.

En die arme manlief? Die had zelf net een uitslag gehad van een medisch onderzoek. Het is redelijk gunstig uitgevallen, maar toch niet niks. En ik maar ratelen over mijn verhaal. Nu is de rust terug. Veel om dankbaar te zijn. Ook besef : jongens het kan zomaar over zijn.
Geniet van elkaar!

              groetjes, Franca.


vrijdag 11 januari 2013

koken met rek erin en geen eten weggooien

Eerst wilde ik dit blogje ketting-koken noemen. Zo heette ook een boekje wat we ooit gebruikte bij de opleiding tot kraamverzorgster.
We hadden er ook een de heette : koken voor 2,50 gulden per dag.
Toen kookten we nog dagelijks voor het gezin, liefst zo zuinig mogelijk ( per slot van rekening stopten toen de meeste vrouwen nog met werken als ze een kindje kregen en moesten het dan doen van een maandloon).

Nu werken de meeste vrouwen wel ( parttime) buitenshuis , om vervolgens het geld soms iets te hard te laten rollen.
Zie hier weer twee van mijn nieuwe aankopen. Gelukkig was het ene niet te duur ( en verrassend leuk van recepten en lay-out  ). En kwam de andere er door de royale kerstbon van mijn werk.
Boffen!
Het onderste boek is gewoon van Nigel, dat heb ik al langer. Op t.v. is Nigel's serie weer gestopt. Jammer, maar hij heeft me wel weer op het goede spoor gebracht. De inspiratie kwam deze keer trouwens ook van t.v. namelijk van de makkelijke maaltijd : spruitenstampot met appel en kaas.
Niet mooi om te zien ( zeker niet in de pan waar ook in gestampt is). Op de achtergrond nog een paar hamlapjes. Over van de dag ervoor ( 6 lapjes kunnen ze hier best op, maar dat vind ik nou niet echt nodig).
Het bleek een maaltijd met rek erin te zijn.
Ik had namelijk ook een flinke maaltijdsoep gemaakt ( die kan tante zo makkelijk eten). Dus waren de porties van de meeste niet zo groot meer na de soep ( die ook de volgende dag nog door drie mensen gegeten kon worden).
In de soep zat al kippenvlees, de maaltijd kon best zonder. Nou had ik verdikkeme nog vlees over. De portie voor tante moest zonder vlees ( dat eet niet altijd zo makkelijk meer voor haar). En het was tenslotte eigenlijk een vegetarische maaltijd.
Dochterlief nam twee porties mee naar stage , kon ze die avond samen met een vriendin eten ( die vegetarisch is) , lekker goedkoop voor een arme student.
Maar ja, ik had nog steeds wat over, en omdat er voor de volgende dag preitaart op het menu stond ( en niemand dan een restje van de dag ervoor neemt, in tegenstelling tot wanneer er *g.a.v. is), heb ik maar twee bordjes voor Opa en Oma gemaakt , konden ze direct eten zonder moeite.
Kettingkoken wordt dus koken met rek. De spruitenstampot gaf uiteindelijk tien mensen te eten!
Kijk dat is nog een voer voor alle mensen die ( volgens het journaal en het tv programma Koppen op Belgiƫ de helft van het eten weggooien!
Poespoes denkt er het hare van. Die is bij de verwarming gaan zitten ( op mijn bij de bieb gekochte afgeschreven tijdschriften). Waarover later meer.
Prei uit de moestuin.

Daar maken we de preitaart van van A.H. Met extra bladerdeeg omdat ze dat hier zo lekker vinden. En wat minder geraspte kaas ( er zat 60 gram in een zakje, dat moet dan ook maar kunnen , het recept gaf 100 gram aan). Het bleek zo heel erg lekker, de extra hoeveelheid had de taart waarschijnlijk te sterk gemaakt, geluk bij eigenlijk iets te weinig kaas.
En ondanks tweede porties...
Blijft er nog genoeg over voor dochterlief ( die vandaag niet thuis eet , maar in Amsterdam blijft logeren).
Voor morgen staat de pittige bonensoep op het menu ( ook uit de allerhande).
Mits ik een van de ingrediƫnten kan vervangen die hier in de plaatselijke ( kleine) supermarkt niet te krijgen is. We zullen zien.
Tot slot het recept van de kip met sinaasappel en abrikozen ( met een heel veel mooiere foto als ik had gemaakt). Het recept was gekozen omdat er zowat alles in zit wat goed is voor iemand met een hoge bloeddruk.
Bleek het ook erg lekker te zijn!

En zo kan een weekje eten er dus uit gaan zien, terwijl ik echt een lijstje met recepten gemaakt had, en daar ook inkopen voor had gedaan.
Van dat lijstje heb ik nog twee recepten over Een recept met pompoen en een voor knolselderij-frites.  Geen probleem, die zijn beide nog wel even houdbaar. we gaan dus echt niks weggooien.

Vandaag weer boodschappen voor  drie dagen vers en daarna zien we wel weer verder. Morgen iets makkelijks voor veel mensen ( jongste is jarig) en dan geven we meteen tante haar portie mee. Na het weekend werk ik weer, dan eten we simpele en vooral bekende recepten. In de volgende vrije periode, probeer ik vanzelf weer het een en ander uit.

Veel plezier bij het zoeken naar recepten, het koken , en natuurlijk vooral het ( liefst gezamenlijk) eten!
En met een beetje goede wil : Gooien we helemaal niks eetbaars weg!

* g.a.v. is bij ons: groente aardappel vlees.
Omdat de groenten vaak bepalen welke maaltijd het gaat worden, noemen we die eerst. De kinderen houden hier veel meer van schotels, maar soms is gewoon g.a.v. ook heel lekker. Dat hadden we dus Maandag.

               groetjes, Franca.




dinsdag 8 januari 2013

over een kat, koken en kleuren

Het leek een leuk idee: hang de koekjes die iets te lang in de kerstboom hebben gehangen ( en zacht geworden zijn), buiten voor de vogeltjes.
Poespoes was er blij mee!
Gekke kat.
Als ik ergens over in zit, en ik kan er niet direct iets aan doen,ga ik over tot actie. Wat ik wel kan doen. Dus is het huis extreem netjes en schoon. En sta ik veel in de keuken om simpele gezonde ( maar wel lekkere ) gerechtjes te maken.
Als je hoofd met hele andere dingen bezig is. Is het fijn zo'n plaatjeskookboek te gebruiken.
Om recepten te maken waar niks mee mis kan gaan.
Die wel heel lekker zijn.
 En waar je van het restje de volgende dag nog een fijn soepje kunt maken ( voor 1 persoon helaas).
 Heeft dochterlief niet alleen de appelflappen gebakken voor de visite, maar doen ze meteen even ( op haar manier) de raampjes van het keukenkastje. Goud die dame!
Is het het winterlicht, of het tafelkleed? Het lijkt of alle gerechten dezelfde kleur hebben.
Het is kip met sinaasappel en abrikozen.
En het bleek een winnaar bij onze kinderen!

Zelf moest ik er trouwens ook aan denken dat ik voor  dochterlief ( die laat thuiskomt) ook nog wat moest overlaten.

En verder: is het huis rustig, leeg en schoon. Geen enkele behoefte om de kerstdrukte van boom en stal, op te vullen met bloemen of planten. Integendeel! Ik loop steeds te zoeken wat er nog weg kan en vind dat heerlijk!

Heb ik van lieve bloglezers kerst en nieuwjaarskaartjes gekregen, terwijl ik zelf helemaal niks heb gestuuurd.
Volgend jaar een nieuwe actie.

Ik stuur al jaren een enorme hoeveelheid kerstkaarten weg. Dat is ontstaan doordat mijn moeder overleed en ik jaren lang voor mijn vader kerstkaarten stuurde naar hun adressenbestand. Een aantal daarvan waren mensen waar ik ook kaarten aan stuurde. Zo kwam het dat ik uiteindelijk en enorme hoeveelheid kaarten verstuurde, een flink deel aan mensen die ik amper ken.
Dit jaar stuurde ik helemaal niks . Dat beviel ook niet. krijg je zelf de mooiste kaarten, weet je dat er niks terug gaat komen.
Terwijl er zoveel mensen zijn die ik niet vaak zie, maar die ik normaal in ieder geval met Kerst een kaartje met wat persoonlijke woorden stuur.

Niks meer aan te doen. Volgend jaar hopelijk beter.
En de lieve mensen die mij een kaartje stuurde: Heel hartelijk bedankt!
Ik was ( en ben) er echt blij mee.
Persoonlijke woordjes, zelfs al een versje op de envelop ( en ik me maar afvragen wat opa nou stond te lezen , bij de brievenbus).

Blijf ik voorlopig zeer actief in de keuken om bovengenoemde redenen.
Ben bang dat jullie dus nog wat kookfoto's gaan krijgen.
Wens ik jullie het allerbeste maar bovenal een goede gezondheid.

          lieve groetjes, Franca.
 

woensdag 2 januari 2013

gelukkig nieuwjaar

Natuurlijk ten eerste: een heel gelukkig nieuwjaar!
Dat dromen uit mogen komen.
Dat we elkaar mogen helpen om zuinig en fijn te leven.
Dat we mogen genieten van lieve mensen om ons heen!

Deze week geniet ik van Nigel.
Ik keek al naar zijn programma op de BBC op vrijdagavond, maar nu blijkt een andere serie gewoon op de BRT te komen.
Ontdekt door oudste. Dank je wel jongen.

Als je het koken soms wat beu bent, omdat je vanalles moet.
Gezond, niet dikmakend.
Iedereen moet het lusten.
Denk aan het milieu en aan de dieren.
Niet te duur.

Dan breng Nigel het terug naar de essentie.
Simpel, lekker, genieten van eten.

Niet te moeilijk doen.
Gisteren een programma wat toch met zuinig koken te maken had, over een heel andere boeg. Vandaag over pittig eten.
Nigel maakt koken weer genieten.

En dus had ik gisteren in no time een lekkere simpele noedel/kippensoep op tafel staan,en maakt dochterlief net zo snel een simpele pastasaus.
Ik krijg de smaak weer te pakken!

Met dank aan Nigel.

                 groetjes, Franca.