Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 28 februari 2012

oeps

Kannetjes en oude kookboeken weg. En dan zie je pas dat de vorige keer een stuk vergeten is. Schandalig.
Schoon is de kast weer. Maar ook vol. Deze dagen sjouwen we heel wat het huis uit. En ik wil meer, meer meer. Weg dan he. Leeg moet het worden. Fijn leeg.
Dat ik dat ooit zou zeggen.

Wat er al weg is?
Stapels tijdschriften.
Spulletjes die van mijn moeder waren ( maar waar ik niks mee doe).
En zogenaamde "gezellige spulletjes".
Leeg is fijn!

groetjes, Franca.

maandag 27 februari 2012

kleurrijk

Men neme...een piepjonge moedertje die bij moeder en broertje inwoont. Een samengesteld gezinnetje waar heel wat gaande is ( boze ex aan de deur) met een babietje wat helemaal niks wil groeien en een leerlingbegeleiding. Wat is het dan heerlijk om rustig thuis te komen.
Alles is goed gekomen ( of warm overgedragen). Thuis was er taart! Alweer! Dochter en vriendinnen bakte een ongelooflijk lekkere brownietaart. Recept van de toetjeskalender met extra noten. Gelukkig vond iedereen de taart heerlijk en waren ze thuis met carnaval. Kon ik maar een piepklein stukje zondigen.
Eerste vrije dag en de zon schijnt binnen.
Manlief en oudste zaagde eindelijk de boom om die veel te dicht bij huis stond. Spannend! Rustig, goed nadenken, en inventief zijn. Wat een geweldige mannen. Binnen een dag was de klus geklaard.
Het was nog een flinke boom geworden, en nu heb ik volop zon in huis.

Waardoor ik dingen ineens een stuk helderder zag. En prompt aan de schoonmaak ging. Het salontafeltje wel erg sleets vond, en de schuurmachine erop zette. Tijdelijk komt er een tafeltje uit een pakket ( wat al jaren hier op zolder stond). Dochterlief laat haar technische kant zien.
Als het tafeltje staat, word het tijdschriften bladeren.
Een nieuw kleurtje voor de boekenkast. Een kleurtje voor de keukenstoelen en de keuken zelf mag ook wel eens wat anders. Vintage blue voor de keuken? Een grappige groene kleur voor de boekenkast en roze keukenstoelen of gaat dat echt te ver? En wat met de salontafel?
Oma ( en opa) kwamen gedag zeggen. Ze gaan een weekje op vakantie. Mooie gelegenheid om de sjaal te laten zien.
En om er eens flink tegenaan te gaan. Eind van de week moet het er hier kleurrijk uitzien. Welke kleuren vinden jullie mooi? En wie heeft een suggestie voor een cadeau voor een vriendin die 50 word? Ze woont in een klein huisje, is tevreden met wat ze heeft en heeft een nostalgische smaak. Ik ga verf uitzoeken en aan de slag!

groetjes, Franca.

dinsdag 14 februari 2012

morgen, dan beginnen we weer...

Hulp van oudste.
En samen maakte we...
Om mee op visite te nemen. Omdat hun hond de ( zelfgebakken) taart had opgegeten. Bleek ze ook nog brownies te hebben...
En "bakte" ik twee taarten voor Valentijnsdag.
Oudste en manlief hadden voorkeur voor deze.
De rest ging voor de truffeltaart.
Heel lekker en gezellig. Maar morgen is Opa jarig. De lijn? Welke lijn?
Komt wel weer goed.

groetjes, Franca.

zaterdag 11 februari 2012

geluk en dankbaarheid

Heel even...stond hier de foto van mijn ouders. Gemaakt op onze trouwdag, nog thuis. Netjes aangekleed en stralend van geluk. Hun dochter ging trouwen. Met een jongen zoals iedere ouder zich die maar kan wensen voor hun dochter. Omdat ik niet voor duidelijk herkenbare foto's ga doe ik het toch maar niet. Maar zie je het plaatje in je hoofd?
Vandaag zocht ik wat foto's op. In ons niet officiële trouwalbum ( met foto's door familie gemaakt). En dat is gewoon het allermooiste. Niet de statige plaatjes, maar de leuke kiekjes, op mooie momenten. Achterin staan de foto's van onze huwelijksreis. En die zocht ik. Bijna Valentijnsdag. Ik ga er iets leuks mee doen. Waarom? Omdat de man waar ik ruim 22 jaar geleden mee trouwde, alle hoop van mijn ouders nog dagelijks waarmaakt!
In het album zat een setje kleine foto's. Dat bleken de foto's te zijn die gemaakt zijn op de zilveren bruiloft van mijn schoonouders!
En dan zie ik me bezig aan de afwas ( ik deed de hele catering alleen) in het oude keukentje van mijn schoonouders. Zoals ik nu nog dagelijks doe in dezelfde ( nou ja) keuken. Dit jaar hopen mijn schoonouders hun 50 jarige bruiloft te vieren. In ons huis en tuin. Waar ik dan zeer waarschijnlijk weer de catering doe ( maar nu zeker niet alleen). We hopen er een mooie dag van te maken.
Zie je mijn nieuwe tafelkleedje? Gisteren gekocht. Eigenlijk is het een theedoek. Maar de kleuren zijn helemaal mijn kleuren. De cadeautjes zijn twee boekjes voor mijn petekindjes. Gekocht bij die zo geweldige boekhandel in Oisterwijk. Hele goedkope boekjes. En zonder enig commentaar weren ze ingepakt als grote schatten. Wat een winkel! Als je ooit in de buurt bent, moet je er gewoon naar toe! Ik zou willen dat ik foto's van het interieur had. Van de zorg en liefde waarmee die winkel ingericht is. Helemaal geweldig!
De tas. Al jaren kijk ik uit naar een nieuwe tas. Een die tegen een stootje kan. Die stoer is. Waar heel veel in kan. Die ik dagelijks mee kan sjouwen . Staat hij gewoon bij de afgeprijsde spullen bij de Hema. Ik ben er blij mee!
Als ik dan toch op pad ben kan ik het niet laten even een kringloopwinkel in de gaan. Vind ik toch nog twee leuke boekjes voor de jongens. Die hebben een goeie dag vandaag. Zo dadelijk gaan we er op de koffie. Geluk. Lieve mensen om me heen, geld om af en toe wat leuks te kopen. Tijd die me gegeven word. Ik zou het soms zo graag nog even aan mijn ouders laten zien. Zoveel aan hen te danken. En al schrijf ik het hier meestal alleen in de vorm van een kaarsje wat ik aansteek. Zoveel te danken aan onze lieve Heer. Ik ga nog maar eens een kaarsje aansteken!

groetjes, Franca.

vrijdag 10 februari 2012

geluk zit in de kleine dingen

Jullie hadden nog wat van me te goed.
Zoals de foto waar ik voor het eerst gekleed ging voor de winter. Met dikke broek met legging eronder en met beenwarmers.
Hoe er sneeuw lag voor het keukenraam.
En ver daarbuiten.
En daarna, probeerde we weer een nieuwe variatie met bloemkool ( omdat oudste geen gekookte bloemkool meer kan zien). En dat bleek lekker!
Kan ik eindelijk de kaars-kopjes laten zien ( en hoe jongste ontdekte dat het rechtse kopje konisch was, dus het kaarsvet eruit kon).
Gingen collega en ik wandelen in het prachtige sneeuwlandschap. Drie uur maar liefst en hoe ongelooflijk jammer dat ik de camera niet mee had. Sta je daar op een paadje tussen kilometers lang zicht op weilanden, slootjes en bomen. Zelden zoveel wit ( en moois) gezien. Gelukkig had ik nog soep in de diepvries, die smaakte na zo'n wandeling!
Omdat de groenteschotel zo lekker was, hier nog een keer speciaal voor jullie. Bloemkool even voorkoken ( zelf kijken hoe stevig je graag je bloemkool eet), de rest rauw in de schotel leggen die even ingevet is met olijfolie. Wij gingen voor: Bloemkool, kleine tomaatjes, wat reepjes paprika en plakjes courgette. de groente licht insmeren met olijfolie.
Ingrediënten voor de dressing.
Zie recept. Uit: Spatels en Stiletto's. Al frituurde ze daar de groente, en werd roosteren als alternatief genoemd. De dressing is geheel haar recept. Wat heeft die dame verstand van kruiden! De geur alleen al als je ermee bezig bent.
En zie ( het echt ongelooflijke lekkere) resultaat.
Zet de schotel op de hoogste stand in de oven. Vrij ver bovenin. Rooster de groenten ( even opletten, bij ons ongeveer 15 tot 20 minuten) tot ze gaar en hier en daar een beetje gekleurd zijn. Giet ( of doe zoals wij, smeer met een kwast) de dressing er direct over en serveren. Wij aten onze vingers erbij op!
Als de oven dan toch gloeiend is: maken we snel wat simpele appeltaartjes uit: Fresh en fast. Vooraf klaargezet, meteen na de schotel in de oven.
En zo hadden we een heerlijk toetje. We hadden er crème fraîche bij, maar de foto is zonder.
De wandeling en de schotel was op mijn eerste vrije dag. De tweede ging ik naar de bieb ( en even naar de overkant voor wol en patroon voor mooiere en warmere beenwarmers).
Een uur voor manlief thuiskwam gisteren ( vrijdagmiddag vrij) met een nieuw patroontje en garen. Met een stapel heerlijke boeken en tijdschriften en een fijne kop koffie in het zonnetje. Wat wil een mens nog meer!
Ja, ik kon het niet laten!
Ik ben niet voor herkenbare foto's Maar het is nogal van veraf. Mijn (ons) kleine meisje kondigt de modeshow aan....een moederhart wat barst van trots!

En verder: staat er het een en ander op het programma.
Zoals de gouden bruiloft van mijn schoonouders, die ze bij ons willen gaan vieren. De neven en nichtjes-dag die ook bij ons gaat plaatsvinden!

De sprei waarvan ik de lapjes wel haakte, maar die maar staan te wachten in hun roze dozen. En dan te weten dat ik het patroon van een prachtige bloemen-sprei heb liggen voor volgende zomer.
En dus hier een afspraak : ik ga de sprei afmaken voor mijn dochters verjaardag ( 19 Maart), het ligt hier vast, dus ga ik maar snel aan de slag.

groetjes, Franca.

vrijdag 3 februari 2012

Wat ik niet kan laten zien

Een mens van plaatjes . Dat ben ik. Een tijdschrift kan me pakken met een mooie foto. Foto's kijken vind ik heerlijk, zelfs ( met mate) die van anderen.

Dus schrijf ik een blogje met veel foto's. Meestal tenminste.
Nu heeft dochterlief mijn camera geleend voor de modeshow.
Moeten er foto's via facebook en e-mail verstuurd worden.
Vanmorgen zag ik mijn camera op haar kamer liggen. Zonder geheugenkaartje helaas. En dus kan ik een aantal dingen niet laten zien.

Zoals: -Hoe prachtig wit het hierbuiten aan het worden is.
-Dat er warme fleece truien klaar liggen in de huiskamer,en dat zelfs modebewuste dochter (fleece kan echt niet mam) er graag een aanschiet als ze s'avonds binnen zit of op haar ( koude) kamer.
-Hoe ik hier op de bank zit, met mijn heerlijke koffie en een stuk chocola met nootjes. Waar ik gewoon even zin in had.
-Op het tafeltje de kopjes met kaarsjes, en twee mooie boeken (Puur wonen en a slice of organic life).
-Hoe heerlijk het was om een rondje te lopen ( en hoe ik er echt niet uitzag, met een ribbroek, waaronder een legging, met beenwarmers, met een dikke trui waardoor mijn jas bijna niet dicht kon, met een grote bruine muts en daarover nog mijn capuchon ) maar ik had het niet koud en het was heerlijk.

Waar ik nooit foto's van heb:

- Van de prachtige bevalling van een mooi meisje wat bijna drie weken vroeger kwam dan verwacht.
-Dat de hummel zo'n ondertemperatuur had, dat we ( stagaire en ik) er een lange nacht van maakte.
-Dat ik om 4.00 uur thuis kwam en om 9.00 uur weer fris en fruitig op cursus was.
-Dat ik nu ineens weer zomaar een dag vrij ben ( volgens mij vinden babietjes het gewoon te koud om nu te komen) .
-Dat ik natuurlijk best een heleboel werk zou kunnen gaan doen, maar vanmiddag fijn iets gezelligs met manlief ga ondernemen ( misschien wel een mooie sneeuwwandeling), omdat ik de rest van het weekend werk ( mits er nog babietjes komen).

Wens jullie allemaal een fijn weekend !

Laat wel weer van me horen als ik ook foto's kan laten zien.

groetjes, Franca.