Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zondag 25 december 2011

Zalig kerstfeest!

Een zalig kerstfeest voor iedereen!

groetjes, Franca.

dinsdag 20 december 2011

van breien bananenbrood en een road down memory lane

Honderdduizend dingen stonden er op het programma. Zo zou ik die sprei eens af gaan maken als ik toch vakantie had. En een borduurwerkje voor een lieve vriendin kon best in de avonduren. Het huis geheel in kerstsfeer en maar liefst twee ( natuurlijk helemaal zelf klaargemaakte ) kerstmaaltijden met gasten was toch best te doen? Een dagje uit met dochterlief en het huis helemaal kerstschoon ( volgens mijn moeder kon het geen kerstmis worden als de ramen niet gezeemd waren). Zal ik eens wat zeggen? Dat doe ik allemaal niet!
Ik bakte een broodje ( of eigenlijk twee) uit Bil zijn kookboek.
Die er goed uitzagen toen ze de oven in gingen...
Maar door het kletsen met oma vergeten werden...en dus iets te donker uit de oven kwamen. Maar geen probleem, ze waren belachelijk lekker!
Ondanks weinig inspiratie kwam er toch een kerststukje .
Wat zullen we zeggen, het is groen. Voorruit we doen het ermee.
Maakte manlief zomaar een geweldige maaltijd ( inspiratie uit onverwachte hoek : een bedrijfskantine waar hij overwerkte).
En toen: had dochterlief een kledinghoes nodig om haar werkstukken te laten zien (bij een gesprek voor een stageplaats). Pak maar uit mijn kast, zei ik, en hang de kleding maar aan mijn gordijnrail. En dan kom je boven en duik je zomaar " down memory lane". Daar hangt het jurkje wat dochterlief droeg op haar 1e communie. Heel ijverig door mij gemaakt.
En daar ging ik...op zoek naar de bijpassende foto's. Hier dochterlief met het jurkje ( met vestje erover) in de kerk.
En thuis mag ze de taart aansnijden.
Dit was eigenlijk haar communiejurkje, maar een week voor de grote dag bleek uit weerberichten dat het 30 graden zou worden...dus maakte ik een tweede jurkje.
Het lange mouwen jurkje heeft ze later ook nog gedragen hoor. Maar het korte mouwen jurkje heel erg vaak!
Dit schortje zat er ook bij. Dat maakte mijn moeder uit een oud laken, speciaal voor de Ot en Sien dag op school.
Dochterlief zag er prachtig uit. Oma ( toen ongeveer 77 of 78 jaar) mocht trots zijn! En om aan te geven hoe hard wij meewerkten op school: het oude bankje ( inclusief puntenslijper) was ook van ons. Door manlief met de aanhanger naar school gebracht omdat het zo leuk was als alle kinderen in zo'n oud bankje op de ( zwart wit) foto konden. De foto staat hier nog steeds te pronk in een bijpassend oud lijstje.

En weet je wat? Toen ik de foto's opgezocht had, kwam dochterlief alweer thuis, en wat denk je ? Aangenomen! Hoera een stageplaats!

En al die plannen? Ja er komen twee keer mensen eten met kerst! En ik kook zelf natuurlijk, maar er zullen ook gewoon afbakbroodjes gegeten worden, de soep wordt door een andere dame gemaakt en ook het vlees op 2e kerstdag neemt ook iemand anders voor haar rekening.
Of de ramen nog gezeemd gaan worden zien we wel, kerstmis wordt het toch wel. Heb ik inmiddels twee bezoekjes gedaan, waar de mensen heel blij mee waren en die ik supergezellig vond. Veel belangrijker dan schone ramen.
Kreeg ik groen uit iemands tuin om kransen te maken, en vind ik het dan kerstachtig genoeg in en om huis.

En al dat handwerken? Gewoon de sjaal voor dochterlief afbreien, fijn als ze straks naar haar stageplaats fietst, de rest wacht wel even.
Vandaag blijf ik thuis. Sportbroek en gymschoenen aan. Niet om te sporten maar om te poetsen. Een dag flink aan de slag en dat is het dan, schoon genoeg.
Ooit leer ik het nog wel...niet meer aan te pakken dan mogelijk is. En gewoon genieten van wat is ...en was.

groetjes, Franca.

donderdag 15 december 2011

de kerstman

Soms valt het allemaal niet mee. Een gezin wat je bijna opbreekt . De eerste vrije dag een uitvaart in Limburg. En een niet zo mooi bericht over de gezondheid van een medeblogster. Hoe belangrijk is het dan om weer eens even stil te staan.
Om even tijd voor thuis te nemen. Een pas op de plaats. Daarna komt de energie wel weer. Voor huishouden en bezoekjes.
Het lijkt een kabouter. Maar het is toch echt een kerstman. Een kerstman met een verhaal. Afgelopen Dinsdag was de uitvaart van mijn tante. Ze mocht de gezegende leeftijd van 95 jaar bereiken. Heeft in Februari haar verjaardag nog gevierd met de hele familie. Een gebroken heup werd haar te veel. Tot de laatste dag helder heeft ze bewust afscheid kunnen nemen. En zelfs nog grapjes gemaakt met de pastoor over Bossche bollen ( bijna 60 jaar in Limburg gewoond, maar Brabant bleef beter in haar ogen). Tijdens de koffietafel kreeg ik van haar zoon deze kerstman, door haarzelf gebreid. We stuurden elkaar over en weer vaak iets zelfgemaakts, dit had ze me nog belooft. Dankjewel lieve tante A. Jou kerstman krijgt dit jaar een ereplaatsje!
Of het nou door de kerstman kwam? Dit jaar kreeg ik al vroeg zin in de kerstsfeer. Dus haalde manlief de dozen van zolder en haalde een boom in huis.Wat een heerlijk zootje ongeregeld komt er uit de doos met kerstspullen.
In geen jaren was ik zo vroeg. Wat een heerlijk sfeertje. Bijna twee weken vrij. Ik ga er van genieten!
Hoewel de echte kerststal onder de boom staat( zodat er een kerstlampje in kan branden. Heb ik toch een kleintje hier neer gezet. De echte is vanuit de zithoek namelijk niet te zien. En wat is kerstmis zonder stal?
Het plankje ( of hoe noem je zoiets) kreeg in cadeau met Sinterklaas. Ik laat het vooral even zien voor de knutselaars onder ons. Omdat je het volgens mij vrij eenvoudig zelf kunt maken, in elke sfeer die je maar wil. Heel gezellig met de kaarsjes aan.
Natuurlijk ook een stukje jeugdsentiment .
Och wat kon ik hier als kind bij wegdromen ( en nu nog wel eerlijk gezegd).
De tak is ook wat kersterig geworden. Al vond ik lampjes erin zo dicht bij de kerstboom, iets teveel van het goede.


En verder: is eindelijk het boek onderweg naar Purperpolletje!
Ga ik vandaag naar de opening van een mini-antiekzaakje wat een collega gaat starten. Leuk!
Staat morgen het maken van een kerststukje met een hele groep dames op het program.
Moet ik nodig eens flink aan het poetsen in huis. Maar is de was in ieder geval weer bij.
Mag ik nog een kerstpakket ophalen ( wegens de uitvaart niet naar de kerstviering geweest).
Geniet ik dagelijks als een klein kind van het TV programma van Kirstie.
Ga ik vooral proberen om rustig te blijven, te genieten van de dingen die op mijn pad komen, en de mensen om me heen. Kerst is toch het gedenken van de geboorte van dat kleine onschuldige kindje. Laten we er een mooi feest van maken, met lieve mensen om ons heen.
Als je nog een enkel uurtje over hebt: er zijn zo veel mensen die je echt blij maakt met een klein bezoekje! Neem een zelfgemaakt kleinigheidje mee, of gewoon een pakje koekjes. Heel waarschijnlijk kom je ongelooflijk gelukkig er vandaan. Als we allemaal een bezoekje doen....

groetjes, Franca.

maandag 12 december 2011

Kirstie

Hoe kom je erbij om foto's te maken van een tv programma?
Die er dan nog redelijk uit zien ook. Vorig jaar ( blogje van 20 november 2010) had ik het over Kirstie's homemade home. Een tv programma op de BBC. Nu is het hier, gewoon op SBS 6!
Elke avond om 18.00 uur, kunnen we zien hoe Kirstie een oud huis opknapt. Bij vakmensen langsgaat en zelf ook wat probeert te maken. Vandaag zagen we al de nieuwe keuken en badkamer. Morgen meer. En voor de vroege vogels... Morgenochtend om ± 7.00 uur is de herhaling.
Vorig jaar kocht ik haar boek, hoe leuk is het dat ik alsnog het bijbehorende tv programma kan zien. Leuk! Zo genieten van een simpele televisie-uitzending.
Ik lees nog wat. Morgen niet zo'n leuke dag. Die horen er ook bij. En daarna ga ik me echt verheugen op de feestdagen. Zachtjes aan het versieren, eens kijken wat we gaan eten. Geen nieuwe kleding of luxe. Wel lekker vrij, samen naar de kerk, een simpele mooie maaltijd. Ik krijg zin in kerstmis!
groetjes, Franca.

vrijdag 9 december 2011

Suprise

Sinterklaasmiddag met vriendinnen. Eerst kreeg ik Sint-snoep en de leuke waxinelichtjes. Daarna een grote doos. Suprise!
Rara, wat zou hier in zitten? Ik had het echt niet door. Pas toen ik de achterkant openpeuterde en een boek zag zitten, ging er een lampje branden.
Ik kreeg zomaar het muizenboek!
Jullie hebben vast het verhaal achter dit boek gelezen. Wat is het mooi! En wat is er veel te zien.
Vanaf 17 December in de bieb in Amsterdam ( het huis zelf), ik ga heel graag eens kijken.
En nog veel meer verwennerij.
Sinterklaas was weer zo goed voor ons.
We hadden echt een heerlijk avondje, al viel dat voor ons een dagje eerder. Op 4 december. Omdat ik wacht had in de nacht van 4 op 5 december, en dan weet je nooit hoe het loopt. De Sinterklaasavond was zo gezellig, met leuke pakjes, kleine plagerijtjes, en langverwachte ( gehoopte) hardloopschoenen voor dochterlief. Wat een fijne kinderen , zo tevreden en gezellig als ze deze avond maakte. Ik ben trots op ze!
De kikkererwtensoep met gerookte paprika ( heel lekker).
Onze grote kinderen die de kleintjes helpen om het lego wat ze van Sint gekregen hadden in elkaar te zetten. Weer een heerlijk avondje!
Twee cadeautjes per kind, en zoveel plezier.
Toen ik aangevraagde boeken op ging halen in de bieb, lag er een dvd van ratatouille. Leuk voor de kleine jongens als ze een keertje bij ons zijn dacht ik ( voor een euro moet dat kunnen toch).
Wij keken alvast, met koffie met opgeklopte melk en cacaopoeder.
Uiteindelijk hebben we met het hele gezin gekeken, gelachen en genoten. Wat een leuke film! Dat je zoveel lol kunt hebben met een afgeschreven kinderfilm van een euro!

En verder: moet Purperpolletje nog even geduld hebben!
Omdat er s'nachts een oproep kwam voor een bevalling ( en er een prachtig meisje met een enorme bos haar geboren werd). Ik 5 uur bij de bevalling was en daarna nog vijf uur doorwerkte. De daarop volgende dagen 9, 8 en 7 uren werkte . De kleine schoonheid borstvoeding niet zo zag zitten en een beetje suffig dreigde te worden. We alles uit de kast moesten halen om haar weer aan de borst te krijgen. Ik daardoor elke avond op de bank hing om bij te komen. En er maar heel weinig meer uit mijn handen kwam.
Komt goed Purperpolletje( en anderen die nog op mijn reactie wachten).
Eerst deze kleine dame op het goede pad krijgen en dan zijn jullie weer aan de beurt.

Dan hebben we het wel weer over kerstversieringen ( die hier nu nog in geen velden of wegen te bekennen zijn). Voorlopig geniet ik even na van Sinterklaas en probeer ik ook thuis weer wat gedaan te krijgen.

groetjes, Franca.

donderdag 1 december 2011

een waar genoegen

Twee keer had ik een waar genoegen deze week!

Een mooie uitdrukking. Hier gebruikt als naam voor een recept. Zo een wat je niet al te vaak moet maken.
Omdat de mijne zo licht bleef zette ik die even onder de grill. Op de foto uit het kookboek bleek dat licht ook goed geweest was.
De smaak was meer dan genoeglijk!
Eigenlijk ontstaan omdat ik geen zin had om nog boodschappen te doen ( en manlief Vrijdag gevraagd was alleen voor het weekend te halen). Melk, eieren, en wat bloem hadden we nog wel. Dus werden het pannenkoeken ,voor sommige naturel.
Voor een enkeling met roomkaas en paprika ( idee uit eenvoudig gelukkig).Met een waar genoegen als toetje.Het smaakte beter dan de foto's kunnen laten zien.
Uit dit boek. Ik schaam me een beetje. Het laatste wat ik nodig heb is nog een kookboek. Ter verdediging: ik zag het al een hele tijd terug ( eerst in Engeland, later in Nederland), maar vond het wel erg duur. Netjes gewacht, en toen ik Vrijdag met manlief de stad in ging ( voor sint-inkopen) lag het daar ineens voor 10 euro. Nog niet voor niks, maar toch minder als de 22,50 die het oorspronkelijk kostte.
Ik ben er wel heel blij mee! Er staat van alles in. Ook mijn geliefde bonen -recepten ( de kikkererwten staan al te weken).
En iets simpels als dit ( wat ik echt lekker vond, maar verder niemand lustte).
Zoveel om blij mee te zijn.
Zodat ik nu aan jullie denk, en het volgende boek aanbied. Schrijf een reactie en wie weet ben jij de gelukkige.

Het vorige boek (29 gifts) is voor .....Tateretaaa...Purperpolletje!
Wil je je adres even doorgeven op: keukenraam@gmail.com ?
Dan komt het zo snel mogelijk naar je toe.

En verder: Vierde we manlief z'n 47ste verjaardag( eenvoudig en rustig, zoals hij zelf is).

Ging ik zelf naar een verjaardag , zonder cadeau ( zoals afgesproken, maar wat onwennig was dat), en kreeg een onverwacht heel bijzonder gesprek. Een gesprek wat ik als een cadeau zie, een cadeau aan mij dan wel.
Dat was het tweede waar genoegen deze week!
We waren met zijn vieren, een dame had te horen gekregen dat ze niet meer te genezen was van kanker ( gelukkig wel zodanig te behandelen dat ze zo lang mogelijk kan leven). Een jaar geleden stond haar kans op een maand, ze is er gelukkig nog. Een dame die een maand geleden haar man verloor.
En een dame die kanker overwon, weer ging werken, wiens man een vriendin kreeg ( en ze dus gingen scheiden) en die nu alleen van een 75 % baan rond moet komen.

Nou zou je denken dat het een en al ellende was. Het tegendeel is waar! Zelden zulke eerlijke, positieve, geweldige mensen ontmoet.
Ik fietste erheen ( omdat ik vond dat ik nodig wat moest bewegen) en zuchtte en pufte . Ik fietste terug en leek wel vleugeltjes te hebben ( ja ,de eerlijkheid gebied te zeggen dat ik nu ook wind mee had, maar toch).

De rest van de dag, liep ik er aan te denken. Hoe het toch mogelijk was dat juist deze mensen , me zo'n moed en energie konden geven.
Ik weet het niet precies. Wil er graag wat mee doen. Moet het nog even laten bezinken, en hoop er later op terug te komen.

Ik weet in ieder geval dat ik heel dankbaar ben. Dankbaar voor mijn gezondheid, voor de mensen om me heen, voor het feit dat ik de keuze heb om boodschappen te gaan doen of het nog even uit te stellen. Dat ik de luxe heb om zomaar een kookboek aan te schaffen.

Dankbaar voor mijn kinderen ( die wel heel hard moeten denken om een lijstje met wensen te maken). Wat een tevredenheid, en wat een geluk.

Vanavond ga ik het nog een keertje proberen: de jongens een lijstje te laten maken ( en met iets anders dan een chocoladeletter en schuimpjes).
Ga ik genieten van boerenkool-stampot ( nog geen boodschappen gedaan, boerenkool uit opa en oma's tuin). Ga ik genieten, van dit gezin, zoals het nu is.
Soms zou je de tijd even stil willen zetten.

groetjes, (van een blij en heel dankbaar mens),
Franca.