Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 30 mei 2011

Alleen als je veel tijd hebt!

Dit is een lang bericht, dus alleen als je veel tijd hebt!

En weer bracht de kringloopwinkel uitkomst. Wat ben ik daar al vaak blij mee geweest. Na de nachthemden en toiletspullen ( die alles bij elkaar heel wat kostte), raakte mijn potje wel erg snel leeg. Maar schoonmoeder moet netjes zijn in het ziekenhuis, en dus ging ik op pad. Een nachthemd heeft ze inmiddels aan ( lekker met lange mouwen) dit is de rest van mijn buit: 2 rokken, 4 broeken, 6 blouses of truitjes, en twee nachthemden. Inmiddels allemaal gewassen en gestreken. Schoonmoeder kan vooruit.
En het is best netjes toch?
Intussen kreeg schoonvader zijn dagelijks bordje eten , startklaar voor de magnetron. Omdat hij s' middags warm wil eten. In het weekend kookte ik twee keer ( toen schoonmoeder thuis was), maar daar ik de eerstvolgende twee weekenden moet werken, moet daar iets op gevonden worden.
Verder kwam er ook: twee nieuwe matrassen, dekbedden en beddengoed. Zorgde manlief voor frisse witte muren ( een stuucte zelfs een muur opnieuw).
Legde hij een nieuw zeil, en hingen we onze oude huiskamergordijnen op. Het seniorenbed hadden we nog op zolder staan ( van mijn ouders), en zo kregen ze een hele nieuwe slaapkamer. En mocht ik van een afstandje horen , hoe blij schoonmoeder hiermee was.
Dit kocht ik voor mezelf. Een zo ongelooflijk lief speeldoosje, met een kaboutertje. Gevonden op dezelfde dag dat ik op pad ging voor schoonmoeders kleding. Ik ben er echt zo blij mee! Gelukkig voor 50 eurocent.
Heel gelukkig werd ik ook van dit cadeau! Nichtje van manlief kwam die gisteren even brengen. Ze hadden zoveel aardbeien van ons gehad dat ze iets wilde doen. En waar ik nog veel blijer van werd was het meeleven, het echt luisteren, zodat ik toch nog even deze week iemand vertellen kon, dat je je vader heel erg kunt missen, ook al was hij oud en dement. Zo lief, de tranen in mijn ogen. Dank je wel lieve A. Ik ben heel blij met jou.

Boodschappen, idioot veel boodschappen haalde ik deze week. Met luxere spullen als ik gewend ben ( opa en oma's eten) heel veel koffie ( voor de visite die dit weekend daar op bezoek kwam).
Ik gaf: de man die met maar een paar spulletjes stond te wachten voorrang. De jonge vent met kinderen ( en een volle tas) moest toch echt even wachten.
Lieve supermarktmijnheer: ik weet dat ik veel boodschappen had, en dat u drie kinderen bij had. Maar weet U wel mijnheer: dat ik een idiote week heb gehad? Direct na ( of eigenlijk al tijdens) het zorgen voor Pa/opa en zijn overlijden, het regelen van uitvaart en alles wat daarbij komt, was schoonmoeder ziek, en werd opgenomen in het ziekenhuis.
We zorgen voor spulletjes en voor bezoekjes. Hun ( niet zo schone) huisje is nu brandschoon, en heeft een goed fris bed op verzorghoogte. Weet U wel mijnheer dat ik deze week een aflosgezin kreeg, waar ik van de conditie van de baby schrok, die dezelfde dag nog in het ziekenhuis belande? Dat ik de dag erna een gezinnetje kreeg en bijna 80 kilometer reed? Terwijl ik dat soms nog steeds wat eng vind? Nee ik heb hem dit niet verteld, maar het maalde in mijn hoofd. Omdat hij tot 5 keer tegen zijn kinderen zei: "die mevrouw heeft wel heel veel boodschappen, nou moeten we wel erg lang wachten". Ja mijnheer, en daarom.
Het tijdschrift wat ik voor 20 cent gauw ook nog even meenam in de kringloopwinkel.
Gaf me een fijne verrassing.
Een interview met Marieke Henselmans. Al zijn er inmiddels wat herhalingen, ik blijf een fan.

Zondagavond kwam dan eindelijk de kans, om weer eens wat te haken. De slinger was in goede aarde gevallen, nou ga ik dit proberen.
Lieve kaartjes en een cadeautje, wat zomaar op een heel bijzonder moment in de bus viel. Dank je wel lieve mensen, dat doet zo'n goed!
Ik weet dat ik nog dagelijks geef. Maar wat op welke dag, kan ik echt niet meer bijhouden. Ik krijg ook heel veel, lieve kaartje, en mooie bos bloemen, de aardbeiencake en een fijn gesprek.

Toch was het gisteren even helemaal genoeg.
Dat schoonvader het allemaal gewoon vind, zijn vrouw geen ruimte geeft om ook maar iets te vertellen. Zelf altijd luxe grote auto's reed, en ons maar sukkels vind met een klein Fordje. Veel gebeurd voor het oog van het kerkvolk, groot en duur ,maar de gewone dingen...En nu is het heel gewoon dat zijn zoon alles doet, en betaald.
We doen het hoor! Voor schoonmoeder, voor mijn lieve man, en ook een beetje voor mezelf, omdat ik me anders zo schaam.

En dus gingen we er even uit. Hadden we eindelijk even tijd voor elkaar. Kans om te praten over Pa/opa. Lopen langs het water, langs het oude haventje, zagen zoveel mooie oude boten, een fijn historisch stadje. Dronken Italiaanse koffie in een voormalige kruidkelder, en aten ( samen een) bakje friet van een prima frietkraampje. Keken we rond in het kleine lieve winkeltje: "Oude liefde". We genoten van de zon en van de rust.
Vandaag kunnen we er dus weer tegen. Ga ik de inmiddels gigantische berg strijk te lijf, en vanmiddag lekker op de koffie. Bij een nichtje, met een ander nichtje. Twee fijne positieve meiden. Het komt wel goed allemaal. Er zijn gelukkig ook hele lieve mensen om ons heen!
groetjes, Franca.

maandag 23 mei 2011

verder gaan

Dank je wel voor alle lieve reacties.
Het doet goed te merken dat mensen met je meeleven.
Ook nog een dank je wel aan Purperpolletje. Hoewel ik me voorgenomen had om dit jaar niet zelf te zaaien, maakte ik een uitzondering voor het zaad wat ik van haar kreeg. Het gaat goed, ik hoop op heel veel bloemetjes.
Zondagochtend, kleurtjes uitgezocht bij het pakje. Wat later als gepland werkte ik aan een nieuw cadeautje.
Een mooi ( voor moederdag gekregen) d.v.d.tje erbij, en aan de slag.
Gisteren ging het pakje op de post.
En nu maar hopen dat ze het leuk vinden.

Het geven van cadeautjes is wel doorgegaan, maar leuke zelfmaakdingen daar kwam ik natuurlijk niet aan toe.
Wel kreeg schoonmoeder nieuwe nachtgoed, en een goed gevulde toilettas, voor in het ziekenhuis. Ging er natuurlijk een mooi boeket naar de verzorgsters van Pa/opa, voor alle goede zorgen. Nog een boeket naar schoonmoeder. En elke dag een lekkere maaltijd naar schoonvader.

Kleine dingen tellen ook toch.
Nu zoek ik een leuk cadeau voor een stelletje dat gaat trouwen. Het moet over de post te versturen zijn. Liefst vandaag nog. Morgen start ik weer met werken, toch weer even gek hoor. Maar ook heel fijn.
groetjes, Franca.

Pa/opa

Dinsdag 17 mei is mijn vader en de opa van onze kinderen heel rustig en in ons bijzijn overleden. Er is verdriet. Maar er is vooral veel dankbaarheid.
Ik ben dankbaar, dat ik zo'n lieve vader had.
Dankbaar dat we bij hem waren toen hij stierf.
Dankbaar dat hij geen pijn of lang ziekbed heeft gehad.
Dankbaar dat er lieve mensen om ons heen waren die hielpen met alle dingen die er rond een uitvaart geregeld en gedaan moeten worden.
Dankbaar voor die lieve vriendin die helemaal uit het hoge noorden naar de uitvaart kwam ( 2/5 uur heen, 2/5 uur terug met de trein).
Dankbaar voor de lieve vriendin die me liet vertellen en vertellen, over de laatste dagen.
Dankbaar voor de mooie uitvaart, eenvoudig, mijn vader waardig.

Ik ga jullie niet vervelen met het in memoriam van een man die jullie niet eens kennen.
Maar wil toch graag een klein stukje hier laten zien, van de man die mijn vader was.

M,

Een eenvoudige man,
Een alpinopetje.
Grote handen,hard gewerkt.
Lieve ogen,een kleine schittering.
Weinig woorden,droge humor.
Grote liefde voor zijn vrouw en kind.
Bijzondere band met schoonzoon en neef.
Lieve opa.

Dag lieve Paake, we houden van jou.


Morgen. Morgen weer een vrolijker stukje, maar ik wilde toch graag ook dit met jullie delen.
groetjes, Franca.

zaterdag 14 mei 2011

300 berichten

Er worden nog steeds cadeautjes gegeven. Wat heel leuk is om te doen.
Soms eenvoudig en zelfgemaakt. Soms door tijd en kleine dingen te doen.
Deze week kreeg ik ook een heel leuk cadeau per post. Waar ik echt heel blij mee ben!
Maar voorlopig komt er even geen nieuw blogje.
Schoonmoeder heeft een tia gehad en erg veel restverschijnselen.
En mijn lieve Paake ( hierPa/opa genoemd) eet en drinkt bijna niet meer.
We gaan even alle tijd en energie in deze lieve mensen steken.
Het ga jullie goed!
groetjes, Franca.

maandag 9 mei 2011

29 dagen, dag 1 en 2

In het boekje: Budget gerechten, noemen ze het restverwerking.
Nou hou ik nooit 300 gram kippenvlees over, dus maakte ik het gewoon vers.
Kippenpastei met champignons. Omdat de creme fraiche ,2 halen 1 betalen was bij AH. En natuurlijk gewoon omdat het wel lekker eruitzag.
En dat was het vast ook, ik was gewoon te laat met mijn foto.
Ik probeerde nog een foto van mijn bord, maar of dat er zo lekker uit ziet? Het smaakte wel erg lekker.
Het boek waar het project mee begonnen is. Ik lees steeds een hoofdstuk en ga dan wat anders doen. Het is zo confronterend als ze schrijft wat de gevolgen zijn als je MS hebt. Tussendoor haak of rommel ik wat, of lees een stukje in de nieuwe Prima. Die is super deze keer! Ze veel artikelen die me echt aanspreken. Zoals 319 ways to beat the cash crunch .
Zie je wat mijn haakwerkje geworden is?
Gisteren toch maar begonnen met de 29 dagen.
Dochterlief had de prijs voor de mooiste outfit en ( helaas) ook de mooiste val bij de hoge hakken run. Dat is toch een mooie slinger waard? Ze kreeg overigens twee bioscoopkaartjes en een bon t.w.v. 50 euro! Zie je met welke hakken ze rende?
Dag een is dus een slinger, gegeven aan dochter.
Niet alleen wegens de hoge hakken run. Maar ook omdat ze zo'n zonnig kind is!
Daar hangt de slinger nu, aan haar bed . Zou ik hem even mogen lenen voor mijn verjaardag? Of is dat niet eerlijk? Dan moet ik maar snel een nieuwe maken.
Vandaag is dag 2. Goed nagedacht, wat en voor wie. Klein probleempje was dat ik in de wacht zat. Kan niet bellen ( telefoonlijn moet vrij blijven) nergens heen.
Oplossing: stuur een pakje, vraag of schoonvader die even op de post wil doen. Dus hoop ik dat morgen de postbode het pakje bezorgt bij collega. Die waar ik vorig jaar een paar dagen mee mocht lopen. Omdat ze als zzper werkt, en deze special dus vast kan gebruiken. En natuurlijk omdat ze zo'n lief mens is!
Als je al de hele dag wacht. Vanalles gedaan hebt en trek krijgt, maar het echt te vroeg is om te gaan eten. Kun je iets uit je jeugd uitproberen. Beker melk goed heet maken, 2 theelepeltjes oploskoffie erin en een (heel klein) theelepeltje suiker erbij. Gek dat de geur alleen de ineens terugzet in je jeugd. Het kwam door de beschuitbus. Daardoor dacht ik hier ineens weer aan. Vroeger kreeg ik er een beschuit met speculaas bij of soms een met een dun plakje peperkoek erop.
Als er dan ook nog een lekker snoepje bij mag ( moederdagcadeau van jongste) dan heb je het toch wel heel goed!Zo kom je de wacht wel door. Wat lezen, wat handwerken, een wasje draaien ( en ophangen) de vaatwasser leeg en zo rommel ik wat aan.
Uiteindelijk kwam de oproep: baby al geboren ( nog wel heel vers) , prachtig kindje, leuke ouders, leuk huis. Ik verheug me op komende week!
groetjes, Franca.

zondag 8 mei 2011

geven

Cadeautjes geven, wat is er leuker.
Toen ik een boek las van een mevrouw die MS had en door een dokter als advies kreeg : denk eens even niet aan jezelf en aan de pijn, denk aan anderen en geef in 29 dagen 29 cadeautjes. Het hoeven geen dingen te zijn, ook een telefoontje, een gunst e.d. kan als cadeautje gezien worden. Het moet wel elke dag gegeven worden, een dag overslaan is opnieuw beginnen, anders is de energie doorbroken.Dat leek een goed idee. Dus begon ik vrolijk. Om na drie dagen vast te lopen. Een dag dat het niet zo lekker liep, dan blijkt het dus ongelooflijk moeilijk om aan cadeautjes voor anderen te denken.
Een goede les. Morgen begin ik opnieuw.
Niet dat ik vandaag niks weggeef, maar of een moederdagcadeautje voor mijn schoonmoeder telt?
Cadeaupapier is in huis. En ook een schattig nieuw schaaltje waar ik een leuk plan mee heb.

Ooit een dekbedovertrek. Nu een kussenhoesje.
Wel handig, dan zijn er al een paar naadjes klaar. Dochterlief maakte ze overigens voor me.
Vandaag ga ik jullie alvast wat geven. Een supersimpel erg lekker recept.
Voor 5 personen nam ik: 4 paprika's ( een stoplicht plus een extra rode).
Drie grote uien, een bouliionblokje ( ik nam een schepje poeder van de reformwinkel),en 250 gram ongepaneerde snitsels.
Snij de uien in ringen, de paprika's in fijne reepjes, zachtjes even bakken ( glazig geen bruinig kleurtje laten krijgen. Snitsels in hele fijne reepjes snijden en in andere pan even bakken. Bij elkaar doen,glaasje witte wijn ,en het bouliionblokje (schepje poeder)erbij en zachtjes een een half uurtje laten smoren. Net voor het opdienen een bekertje creme fraiche erdoor doen en heel zachtjes verwarmen.
Serveren met rijst ( ik nam een pak wilde rijst met noten van AH) . En je hebt een heel simpel,snel,eenvoudig en toch ongelooflijk lekkere maaltijd, die je gerust je vrienden kunt voorzetten bij een etentje. Het makkelijkste is het om een paprika per persoon te rekenen. Hier hebben ze gesmuld!
Weet je nog die kinderfilm die ik laatst zag?
De bloemetjesjurkjes vond ik geweldig.
En waar liep ik zomaar tegenaan bij de kringloopwinkel?
Mijn eigen vingate bloemetjesjurk! Vandaag draag ik dus een echte moeder(dag)jurk.

Deze parel is een verhaal apart. Een vriendinnetje van dochter zag de tas in de kringloopwinkel, maar kon die toen niet meenemen. Dag later gingen we kijken, maar de tas was weg. Jammer,niks aan te doen.
Rommelend tussen de jurken ( waar ik mijn bloemetjesjurk vond) zag ik een mevrouw met de beschreven tas lopen. Dus vertelde ik mijn dochter dat een heel aardige mevrouw de tas had. Dat ik het haar van harte gunde ( was ook een aardige mevrouw) maar wel jammer voor vriendinnetje. 10 minuten later komt er een heel blije dochter op me af : Mevrouw had van de aankoop afgezien, vriendinnetje was inmiddels naar huis,of ik misschien... Natuurlijk!
En zo fietste dochterlief ,s'middags met een supercadeau in haar fietsmand naar vriendinnetje! Een supercadeau voor...4,50 euro!
Moet je weten dat we er waren op 4 mei. En dat dit tijdschrift daar lag voor 40 cent! Hoe dat kan? geen idee. Maar wat een mooi cadeautje.
Die dag aten we simpel. Wel zo handig als je de halve dag in de stad heb rondgesjouwd (ook nog leuke stofjes gekocht op de markt).
Uit een budgetkookboek. Wat is dat toch dat ik daar vaker lekkere dingen vind dan ik dure kookboeken?
In dit geval: Macaroni met kaas ( en voor de jongens ook maar wat blokjes ham). En pittige broccoli. Broccoli kort koken of stomen. 2teentjes knoflook en een klein rood pepertje(goed fijn en zaadlijsten +pitjes eruit) bakken in wat olie, 50 gram broodkruim erbij, in 5 minuten knapperig bakken. Over broccoli strooien en direct serveren. Lekker!

Nog even over het geven.
In eerste instantie wou ik er hier helemaal niet over schrijven, wat je rechterhand geeft, hoeft je linkerhand niet te weten ,leerde mijn moeder me ooit.
Maar als ik er hier over schrijf, is dat een prima stok achter de deur. Nou moet ik nog leren dat iets eenvoudig ook goed is, ik wil altijd dingen zo perfect doen. In dit geval laat ik dat gaan, waar ik wel op wil letten is wie geef ik iets?
Het was makkelijk om mijn nichtje ,waar ik veel contact mee heb, iets leuks te geven. Maar ik wil nu het nichtje dat ik normaal nooit zie, en die buurvrouw die niet zo goed ter been meer is en dat oude dametje en... Elke dag een cadeautje toch, tijd zat om te bedenken wie en wat.

Tot slot zag ik vandaag dat Mus geboren is. Wat een prachtig mannetje ( van www.zilverblauw.nl ) . Vannacht begint mijn dienst om 2.00 uur. Wie weet zie ik dan ook weer zo'n prachtig kindje geboren worden. Ik heb er weer zin in, om zo'n klein mensenkind te verzorgen en vertroetelen, en die ouders een fijne week te geven!
tot snel!
groetjes, Franca.

maandag 2 mei 2011

1 keer per jaar

1 keer per jaar mag ik vakantie nemen samen met de kinderen (buiten de grote vakantie) en laat ik nu voor de meivakantie gekozen hebben! En dus geniet ik me gek. Van de kinderen, het mooie weer. Van het echte vakantiegevoel.
Alleen vind ik een week vrij zijn niet altijd een succes. Maar samen met de kinderen is het een feestje!
Kijk maar mee met zo'n dagje.
Poespoes die tijdens het ontbijt duidelijk maakt dat ze naar binnen wil ( snapt nog steeds niet dat dat ook via de bijkeuken kan, die deur staat open).
Dochterlief die eindelijk iets van haar kamer wil laten zien. De rest komt wel als ze opgeruimd heeft zegt ze.
Strijken doe je met dit weer toch niet binnen? Jurk? Ruim tien jaar geleden voor 5 gulden op een rommelmarktje. Heerlijke thuisdracht.
Nieuw leesvoer en zal ik...weer eens iets naaien?
De naaimachine moet toch op tafel komen, om de kussens af te maken.
Oudste mag een ziek boompje kappen. Wat is er leuker voor zo'n knul om je even op uit te leven.

Om daarna het zielige vogeltje te begraven. Geen idee wat er gebeurd is, maar wat is het sneu.
Bloemen en bloesem zo ver je kunt kijken.
Simpel ,maar lekker eten.
Iets nieuws op (of is het met haken aan) de haakpen.
Zie je wat het gaat worden?
En nog even een cadeautje maken voor het nichtje waar ik morgen op de koffie ga. Een pot met benodigheden om zelf koekjes te bakken (idee gepikt van internet).

En verder: Niet zoveel. De ochtenden zijn er om wat te ruimen, een wasje te draaien of te strijken. De middag om lekker in het zonnetje te zitten, naar pa/opa te fietsen of bij vrienden en familie op bezoek te gaan waar ik anders niet toe kom.
Als dochterlief thuis is ( baantjes en vrienden worden niet vergeten) rommelen we samen rond. We hopen om deze vakantie nog een rokje en jurkje voor elkaar te krijgen.
De kamer van oudste wordt goed gedaan( witten en verven) en verder heeft het haakvirus me te pakken.
Meivakantie: wat een genot!
(vakantie) groetjes,
Franca.