oude bekende

Na twee wachten van 8 uur, zou ik even vrij zijn. De laatste wacht was van 18.00 uur tot 2.00 uur geweest. Ik zou voor 8.30 gebeld worden, wat mijn nieuwe wacht zou worden( of vrij zijn als ik geen telefoon kreeg). Om 7.45 ging de telefoon al : we hebben een bevalling vlak bij jou in de buurt ( 11 km.) , ik was zo weg.
En zo mocht ik even later getuige zijn van de geboorte van een mooi klein jongetje, en de hele week voor hem en zijn moeder zorgen.
Wat een superweek! Leuke mensen, vlakbij, borstvoeding ( waarbij we toch nog even de lactatiekundige in moesten schakelen om dat eigenwijze mannetje zo aan de borst te krijgen, dat hij zijn moeder geen pijn meer deed). Na acht dagen nam ik met moeite afscheid ( al heb ik het vermoeden dat ik hier toch nog een keertje langs ga). Dit zijn de mensen die het vak zo mooi maken.
Een oude bekende! "Onze" eekhoorn is terug.
Nu ik zo dichtbij zat ( en zoveel energie heb sinds ik weinig suiker en geen toevoegingen meer eet) kon ik lekker op de fiets naar het werk.
Wat een heerlijke luxe!
Een luxe is ook : met koffie en een tijdschrift in het zonnetje. De blaadjes laten zien dat het herfst is maar het weer is zalig.
De prachtige bos bloemen die ik van het gezin kreeg, staan te pronken op de salontafel.
Nog even een eerder beloofde foto van de boeken.
Onze leenhond. De overburen zijn een paar dagen weg, en wij zorgen voor hun hond. De kinderen vinden het geweldig zo'n lekker gekke snelle hond ( geen zuiver ras maar gedeeltelijk een hazewindhond).
Hij is vandaag al vier keer voor een lange wandeling geweest ( en mocht daarna steeds in de tuin spelen) maar dit beest is niet moe te krijgen.
Het eten van vandaag. Pastaschotel met zalm. Geen toevoegingen wil niet zeggen dat het eten niet lekker is!
Het lijkt echt te werken. Behalve werk ( en fietsen) had ik deze week een verjaardag ( eigenlijk drie maar twee doen we later) had ik een werkoverleg,een ouderavond en natuurlijk een keer sporten. En nog had ik energie over! De 8e dag was kort, zodat ik daarna ( op de fiets) bij Pa langs kon( en een wandeling met hem kon gaan maken).
De eerste vrije dag viel op Vrijdag ( waarop mijn man meestal s' middags vrij is). Na de boodschappen en bieb s' ochtends , fietsten we s' middags naar een leuk stadje ( 12 km. van ons huis) om daar een kopje koffie te gaan drinken. Een heel mooi tochtje, en weer eens de kans om bij te kletsen ( zonder tieners die steeds ergens opduiken). Dit energieniveau bevalt me wel.

O ja, wat wacht betreft ( speciaal voor het Lieveheersbeestje): Ik probeer door te gaan met gewone dingen in huis. Zonder echt te hard te sjouwen of vies te worden. Ik heb mijn eigen kleren ( of nachthemd) aan, tot ik opgeroepen wordt. Dan schiet ik zo snel mogelijk in de klaarhangende kleren, kijk op de kaart en maak dat ik weg kom. Ik kan dus wel gaan slapen,al lukt dat erg moeilijk, je weet dat je elk moment opgeroepen kunt worden. Vooral sinds het gebied zo groot is, zit ik er ook over in of ik het kan vinden en nog op tijd ben.
We krijgen geen vergoeding voor de wacht, alleen een kwartier ( bij 8 uur wacht) aanvulling op de uren als we min-uren hebben. Ik zei het al eerder: je doet dit werk alleen als je het echt leuk vind! En voorlopig is dat nog zo!
groetjes, Franca.