Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

donderdag 16 juli 2009

snob

Het is me nog nooit eerder gebeurd, maar deze week voelde ik me een enorme snob.
Twee gezinnen van 3 uur had ik deze week. Een waar de baby de dag van de stuwing besloot niet meer aan de borst te drinken. Met kunst en vliegwerk en veel geduld ( en twee extra dagen) kwam het weer helemaal in orde. Het andere gezin was een heel ander verhaal. Een tweede kindje, vader terminaal, in de schuld hulpverlenig, wonend in een tweekamerappartement.
Toen ik (pas in het gezin) de situatie uitgelegd kreeg van de verloskundige, stond ik letterlijk met mijn mond vol tanden. Wat kun je hierop zeggen?
De vader heeft veel pijn. Hij heeft de hele kraamweek nog mee mogen maken. Wat een mengeling van emoties, zoveel geluk en zoveel verdriet.
Gisteren had ik mijn eerste vrije dag, en s' avonds werd ik ineens hartstikke ziek. Rillen, misselijk, pijnlijke spieren. Het lijkt of de emoties van deze week erg even uit moesten.

En het snobverhaal? Ja daar sta je dan, denkend dat je verstand van zuinig leven hebt. Nu pas realizerend dat je makkelijk praten heb als je het niet met 72 euro voor vier mensen in de maand moet doen. Als je voldoende ruimte hebt( probeer maar eens stoffen luiers te gebruiken als je echt niet binnen kunt drogen, je geen droger hebt en het een week regent) geen naaimachine hebt, plus het verdriet over je man.
Natuurlijk ze zullen ooit fouten gemaakt hebben ( of gewoon pech gehad) waardoor ze in de schuldhulpverlening zijn gekomen, maar de vraag was meer: hoe kan ik ze nu helpen.
De borstvoeding is gelukt( na een paar moeilijke dagen, maar vooral nachten), dus geen dure kunstvoeding.
Ik heb wat groente uit de tuin meegenomen,eieren van oma's kippen, en twee draaien was om te drogen.
Verder nog wat simpele dingen als een pak suiker en billendoekjes ( washandjes werken ook, maar dan heb je die rottige droogplaats weer nodig). Ik ga snel weer eens langs om te zien of ik nog wat voor ze kan doen, en ik heb geprobeerd om de arts uit de leggen wat belangrijk voor ze is. En nu moet ik het laten gaan. Mijn eigen dingen weer gaan doen, en heel erg blij zijn met onze situatie.
Een beetje te laat, nog net het laatste restje op de foto( wat ik later bij de koffie heb genomen), dit was een heerlijk appelschoteltje, recept uit een restjeskookboekje, supersimpel en eigenlijk te lekker! En dat alleen omdat de appels zo niet gegeten werden, en ik het zonde vond om ze weg te gooien.
Twee leuke theedoeken kocht ik voor een jarige gisteren. Dan is het wel zo leuk om daar een zelfgebakken broodje bij te doen.
En met het " brood in een uur recept" uit: The complete tightwad gazette, en een dochter die het wel leuk vond om te kneden. Kwam het prima voor elkaar.
Voor en na het bakken.
Helaas vergat ik een foto te maken van de leuke ( kippen) theedoeken met het brood, dochterlief had ze nog wel zo leuk in folie verpakt.
Vond ik een snoezig borduurwerkje in lijstje bij de kringloop, en verwende ik mezelf met de nieuwe Prima.
Ligt de volgende pyjamabroek geknipt klaar.
En vond bij dezelfde kringloop een ijsmachine voor 4,50 euro ( de binnenbak zit al in de vriezer). Dus eten we zelfgemaakt ijs als toetje vanavond.
Is het heerlijk om al zo'n grote dochter te hebben, die als jij je niet zo lekker voelt en er toch echt gewerkt moet worden, de huiskamer voor je gaat stoffen.
En tot slot...... Ga ik weer een boek verloten!
Als de maten lastig lijken ( lieveheersbeestje) er zijn maatschepjes en maatbekertje en een set maatlepeltjes te koop. Ik kocht ooit een compleet set maatspulletje voor engelse maten voor 4,50 bij het kruidvat ( er zat zelf een weegschaaltje bij), maar ook in kringloopwinkels zie ik regelmatig cupschepjes liggen. Nu ga ik er een rustig dagje van maken. Ik hoop maar dat dat voldoende is om weer beter te worden. Rust en ontspanning, en laten gaan, niemand heeft er iets aan als ik ziek wordt van de frustratie te weinig te kunnen doen.
Dus zit ik zodadelijk in een strandstoel, in het zonnetje.
groetjes, Franca.

3 opmerkingen:

  1. Wat zal dat moeilijk zijn voor die mensen...daar zul je het echt moeilijk mee hebben gehad. Hadden ze nog meer kinderen? Ik denk dat je heel erg goed geholpen hebt hoor, je hebt gedaan wat je kon, fantastisch! We realiseren ons vaak niet wat er allemaal mis met een mens kan gaan zolang het ons goed gaat he?
    Wat een leuk idee van die broden! Ik heb ook een buurvrouw verwent met twee theedoeken en een vaatdoekje, maar ik had er een cake bij gebakken. Dat werd ook erg op prijs gesteld (ze is alleen, komt uit een ander land en heeft vier kinderen, dus zij krijgt meestal iets praktisch..).
    Ik heb trouwens ook een zachtgeel flanellen laken gekocht, het hangt nu aan de waslijn..op naar de pyama broek!
    Dat boek lijkt me echt leuk, ik had al eens op die site gekeken maar ik heb geen internetbankieren en geen creditcard, dus ik kan ze niet bestellen. Maar ik doe graag mee met een loterij hoor, je weet maar nooit! Dat boekje dat ik van je gekregen heb, is ook heel leuk en ik heb het al een paar keer gebruikt. Ik probeer elke week één of twee keer een nieuw experiment uit te voeren..dwz iets te koken dat we nog nooit gegeten hebben. Soms is het geen succes, maar meestal valt het in goede aarde..
    Geniet van je vrije dagen, groetjes mama Lieveheersbeestje.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Franca,

    Wat een weekje weer achter de rug, zeg. Je komt zo heel wat tegen, achter de voordeuren van ieder huis. Ik denk dat zo'n gezin nog best een tijd door je gedachten blijft 'spoken'. Zelf denk ik soms ook terug aan cliënten die er moeilijk voor stonden, benieuwd hoe alles verder is gegaan nadat de hulp gestopt was.

    Die broden zien er lekker uit, wil je dat recept eens plaatsen of mailen? En ik moest even glimlachen om dat doosje op de vensterbank. Ik heb er mezelf ook twee kado gedaan om mijn crea-spulletjes in te bewaren.

    Zeg een fijn weekend met je gezin, groetjes Jente

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oei oei oei... wat een ellende om te elzen. Dan hebben we het helemaal nog niet voor het klagen hé? Al doen we nog zo ons best, het kan altijd nóg erger en moeilijker worden. Hoop van harte dat er op welke manier dan ook een keerpunt in hun (of haar) leven mag komen.

    Ben erg benieuwd naar het één uur recept van je. Heb je dat ergens online staan? Of de link? Ben ook wel van het (simpel) koken en bakken, dus kom er maar mee op! ;o)

    Heb zelf ook wat engelse maten bakjes, volgens mij bij IKEA vandaan. Misschien heeft een Dille & Kamille ze ook?

    Tot slot moest ik vandaag aan je denken en een beetje lachen: ik stond met een oud dekbedovertrek in mijn handen en dacht aan je pyamabroeken. Moest er toch ook maar eens aan ;o)

    Ben erg benieuwd naar de loterij, wacht dus maar rustig af wat het gaat worden... Fijn weekend!!

    BeantwoordenVerwijderen