Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

vrijdag 16 januari 2009

ik beken

Vanmorgen was ik het even beu, helemaal hartstikke beu. Het netjes op mijn eten letten, oefeningen doen, geen boeken of tijdschriften kopen, die berg( zeg maar bergketen) aan was die klaarlag om gestreken te worden. Maar vooral mezelf, wat een zeur! Heb er nog over gedacht de blog van gisteren weg te halen, maar besloot die toch maar te laten staan.

Ik heb de vaat in de gootsteen gezet ( zowat de grootste fout volgens flaylady) , heb een snelle douche genomen en ben in de auto gestapt. Naar een stadje dat 14 km verderop is gereden. De auto aan even buiten de stad gezet ( zo moest ik 20 min. flink doorstappen om in het centrum te komen) en naar de enige tijdschrifthandel gegaan waar ze de Prima verkopen. Dus binnen een maand al overstag gegaan. En ik heb lekker geen spijt! De hoeveelheid boeken en tijdschriften die ik vorig jaar kocht waren belachelijk, maar dit was fijn.
Als ik het hierbij kan laten (af en toe iets ter inspiratie) vind ik het prima.
Nog een lekkere kop capuccino in de Hema, en ik wilde eigenlijk naar huis gaan. Natuurlijk wel even de Hema doorgelopen, en wat zie ik? Afgeprijsde truien, van het soort: lekker om in te wonen. Dit vest kostte twee euro! Nog een groene trui erbij ( ook voor twee euro) en mijn tochtje was niet voor niets geweest. Minder uitgegeven aan twee truien dan aan een tijdschrift , en nog een mooi stukje gelopen. Thuisgekomen was de vaat (leeg-en vol-ruimen van de vaatwasser) in een wip gedaan. Zelfs de strijk was te doen. Wat is het soms toch lekker er even uit te zijn. later en vind je niet dat 11,74 nog een hele goedkope therapie was tegen mijn dip?

Mijn dochter zag me gisteren bezig, en heeft vandaag gezellig meegedaan met de callanetic videoband. Wat zullen we strak in het vel zitten komende zomer. Ahum. Moeten we niet vertellen dat we elke vijdag familieavond hebben, dan eten we altijd chips. Moet kunnen toch? Misschien morgen een foto van de groene trui , nou ga ik naar de huiskamer, jongste en manlief komen zo thuis, kan de familieavond beginnen.
groetjes, Franca.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten