Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

dinsdag 23 december 2008

bijna kerst

Morgen is het Kerstmis.
Vandaag en gisteren zou ik eigenlijk werken, maar ik ben niet opgeroepen. Gisteravond was ik op vandaag 'gezet', ( gelukkig geen wacht). Misschien een invalgezin of iemand die net uit het ziekenhuis komt. Of toch vrij?
Gek genoeg moet ik dan even wennen aan zo'n vrije dag.
Je zit te wachten tot 8.30 uur of er nog een telefoontje komt, zoekt wat werkjes om de tijd door te komen ( natuurlijk hangt je uniform al startklaar, ben je fris gedouched, zitten de tussen de middag-boterhammen al in je tas en liggen de kaarten en het navigatie-apparaatje startklaar op de keukentafel) je laad de vaatwasser uit, hangt nog een wasje op, en dan wacht je.
Gek genoeg wordt ik heel nerveus die laatste tien minuten. En dan komt er geen telefoontje. Dan moet je (ik tenminste) weer even overschakelen. Wat doe ik dan? Ga ik werken in huis (altijd wat te doen) ,ga ik wat knutselen (kan toch niet zomaar),even bij iemand langs (kan dat wel de laatste dag voor Kerst,iedereen is zo druk) .
Je hebt alles al klaar omdat je (denkt dat je) moet werken. Dit is een van de dingen die ik erg moeilijk vind aan mijn baan.
Een paar jaar geleden ging ik weer onder contract werken. Destijds was een werkdag (wegens bezuinigingen van de verzekeringen) maar 5 uur. Zodat ik altijd op tijd weer thuis was voor de kinderen.
Nu zijn de eerste 4 dagen weer 7,5 uur , en is de afstand ( wegens fusie van twee kraamcentra) tussen gezin en huis, vaak veel langer. Een werkdag van 7.5 uur , is dan al snel 9 uur van huis zijn.
De wacht vind ik nooit zo leuk (s'nachts je bed uit , nooit vooraf weten waar je heen moet, en de spanning ,zal het allemaal wel goed gaan ) maar sinds de fusie, ben ik ook nog eens bang dat ik het niet kan vinden, of veel te laat kom voor een bevalling.

Waarom ik dit werk dan doe?
Omdat het de mooiste baan te wereld is!
Je bent bij de geboorte van een nieuw mensenkind, een prachig, nieuw babietje wat alles nog moet leren, wat helemaal vers deze wereld op komt. De ouders bereiden zich voor tijdens de zwangerschap. Maar echt zo'n kindje hebben is vaak heel anders dan ze dachten. En dan komt mijn werk.
Ze helpen met de borstvoeding, of het flesje, leren luiers verschonen en intussen de huishouding doen, natuurlijk dat hoort er allemaal bij.
Maar ook veel luisteren naar verhalen van familie en hoe relaties in elkaar zitten, praten over wat belangrijk is als je kinderen hebt. En voordoen! Hoe je liefdevol met een babietje omgaat , met rustige bewegingen, veel praten tegen je kindje ( nee dat is niet stom) , lekker de tijd nemen om mensen te verwennen( altijd ontbijt op bed in de kraamtijd, fruitschaaltjes voor de kraamvrouw, visite soms even beneden laten wachten ( ze slaapt nou zo lekker).
Kortom, ik probeer een goede start te geven bij al 'mijn' gezinnetjes.

Als ik wegga ben ik vaak doodop , en is het werk thuis vaak dagen blijven liggen.
Soms vind ik het stom van mezelf, dat ik me zo helemaal geef,( straks wordt daar ook niet dagelijks het sanitair gedaan, of mischien helemaal niet meer gestreken, laat staan dagelijks gestoft en gezogen) maar dit is de enige manier waarop ik kraamverzorgster kan zijn: voluit met mijn hele hart.
Dan maar even moe als ik klaar ben, misschien over een tijdje niet meer onder contract (dus geen wacht) maar zogang ik dit werk doe wil ik helemaal tevreden gezinnen achterlaten, die dan zelf aan de slag kunnen om een gezinnetje te gaan vormen met hun eigen ( zo kostbare) kindje.

Vandaag ben ik vrij! Zomaar! En weet je wat ik ga doen? Ik ga er zijn voor mijn eigen gezinnetje!
Misschien nog een kerststukje maken met mijn dochter, koffie drinken met mijn man,wat rommelen in huis, waarbij vaak de leukste gesprekken ontstaan met zijn zonen.
Ik ga me rustig voorbereiden op het kerstfeest, geen kerststress lekker genieten!

Voor iedereen die meeleest!
EEN ZALIG KERSTFEEST !
groetjes, Franca.

2 opmerkingen:

  1. Het lijkt mij ook heerlijk werk. Geniet van je vrije dagen. Een heel fijne kerst gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik lees nu het stukje over je werk, hoe je daar van geniet. ik ben zelf drie keer kraam vrouw geweest en heb dus meerdere kraamverpleegsters gehad. zoals jij het beschrijft is het echt, als vrouw lig je in bed met vreemde nieuwe indrukken, en er is iemand die jou huis netjes houd, de was doet en je helpt met alle nieuwe onzekere dingen.later besefte ik pas hoe belangrijk dat is. ik wil jou bij deze bedanken dat jij je werk op deze wijze doet, het is erg belangrijk werk.
    groet een moeder van drie meiden.

    BeantwoordenVerwijderen